Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Гаррис (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Чӑт кӑштах, тусӑм, — терӗ Гаррис.

— Терпение, дружок, — сказал Гаррис.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пур ҫӗрте те индиго ятлӑ курӑк ӳсет, — Гаррис сӑмахӗсем тӑрӑх, ҫак пӑрҫа йышши курӑк кунта хӑрушӑ ҫумкурӑкӗ шутланать: ҫӗрӗҫлекен ҫӗре кӑшт ҫеҫ пӑхмасӑр тӑрсан, тӳрех индиго сӑрса илет, кунта ӑна Европӑра вӗлтӗренпе талпиҫене картман пекех, картмаҫҫӗ.

Повсюду виднелись индиго — по словам Гарриса, это бобовое растение считалось здесь самым опасным сорняком: стоило земледельцу забросить поле, как его тотчас же захватывали индиго, к которым здесь относились с таким же пренебрежением, как в Европе относятся к крапиве и чертополоху.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Манго йывӑҫӗ ҫутӑ ямасть, ун ҫимӗҫӗ тӗлӗнмелле тутлӑ, ҫапах та пӗр туземец та ӑна ӗрчетме хӑю ҫитереймест, терӗ Гаррис.

Манговые деревья дают густую тень, они приносят изумительно вкусные плоды, и все же, рассказывал Гаррис, ни один туземец не осмеливается разводить их.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Гаррис Уэлдон миссиспа Дика чаплӑ эбен йывӑҫне кӑтартрӗ — вӑл эбен йывӑҫӗн ытти тӗсӗсенчен чылай мӑнтӑр, ун хура тӗш йывӑҫӗ ытти пурне те паллӑ эбен йывӑҫҫисенчен хитререх, ҫирӗпрех.

Гаррис указал миссис Уэлдон и Дику прекрасное эбеновое дерево, гораздо толще обычного, черная древесина которого красивее и тверже общеизвестных сортов.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫак пӗчӗк юханшывсен ҫыранӗнче хӑмӑш кашласа ларать; Гаррис вӗсене папирус терӗ.

Низкие и топкие берега речек густо заросли тростником; Гаррис сказал, что это папирус.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫулҫӳревҫӗсенчен нихӑшӗ те ҫак ҫӗршыва, кунти ӳсен-тӑрана пӗлмен пирки Гаррис ку вырӑнта ӳсекен хӑш-пӗр курӑксен ячӗсене пӗлтерчӗ.

И так как никто из путешественников не знал ни этой страны, ни ее растительности, Гаррис стал любезно называть им наиболее любопытные образцы местной флоры.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫапла, ҫапла, паллах, турӑ, — тавӑрчӗ Гаррис ҫӳлти турра ҫӗр ҫинчи ӗҫсене хутшӑнма ирӗк паман ҫын сассипе.

Да, да, конечно, Бог, — ответил Гаррис тоном человека, который не допускает вмешательства провидения в дела земные.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Пире кунта, Гаррис мистер, ӑнсӑртлӑх мар, турри хӑй илсе килчӗ пуль…

— Я хочу верить, что нас привел сюда не случай, мистер Гаррис, а Бог…

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Ҫук, Гаррис мистер, — тавӑрчӗ Уэлдон миссис.

— Нет, мистер Гаррис, — ответила миссис Уэлдон.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Тен, Уэлдон миссис килсе курнӑ пулӗ, материкӑн ку пайне? — тӑсрӗ калаҫӑва Гаррис.

— А может быть, миссис Уэлдон посещала эту часть материка? — продолжал Гаррис.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Анчах, тен, эсир Колумбире, Чилире е Патагонире пулса курнӑ пуль? — тӗпчерӗ Гаррис.

— Но может быть, вы бывали хотя бы в Колумбии, Чили или Патагонии? — спросил Гаррис.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Уҫӑ вырӑнта чӑтма ҫук шӑрӑх пулатчӗ пуль, ун ҫинчен Гаррис юлташӗсене те каларӗ, анчах витӗр яман симӗс тӑрӑ айӗнче ӑна чӑтма йывӑрах пулмарӗ.

На открытой равнине жара была бы нестерпимая, о чем Гаррис и сказал своим спутникам, но под непроницаемым зеленым сводом переносить ее было нетрудно.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вуникӗ сехет утса, ушкӑн кунне пилӗк е ултӑ миля кайма пултарать тесе Гаррис тӗрӗсех каларӗ иккен.

Гаррис не ошибся, говоря, что за двенадцать часов ходьбы отряд будет делать в день от пяти до шести миль.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах ку вӑрманта лайӑх мар тӗлпулусенчен хӑрамалла мар тесе ҫирӗплетрӗ Гаррис, тӗл пулсан та, куҫса ҫӳрекен индеецсемпе ҫеҫ.

Однако Гаррис утверждал, что в этом лесу можно не опасаться неприятных встреч, разве только с кочевниками-индейцами, да и то вряд ли.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫул ҫинче май пур таран пӗр йӗркепе пычӗҫ: малта Дик Сэндпа Гаррис — пӗри хӑйӗн вӑрӑм кӗпҫеллӗ пӑшалӗпе, тепри карабинпа; вӗсем хыҫҫӑн Батпа Остин, вӗсен кашнийӗнех ҫӗҫӗпе карабин; унтан юланут, Уэлдон миссиспа Джек, вӗсен хыҫӗнче Томпа Нэн.

В пути маленький отряд придерживался по возможности такого порядка: впереди шли Дик Сэнд и Гаррис — один со своим длинноствольным ружьем, другой с карабином; за ним следовали Бат и Остин, каждый также с карабином и ножом; позади них ехали на лошади миссис Уэлдон и Джек; за ними шли Том и Нэн.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Унтан вара, Гаррис пек шанчӑклӑ ҫул кӑтартаканпа — ӑна вӑл ҫавӑн пек курӑнчӗ — вӑрманта аташса каяс ҫуккине вӑл ӗненет.

А во-вторых, она верила, что с таким надежным проводником, каким ей казался Гаррис, можно не бояться заблудиться в лесу.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Гаррис мистер ӑна тӗл пулман-ши терӗм эпӗ.

 — Я хотел узнать, не встретил ли его мистер Гаррис.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хырӑмӗ хытӑ выҫнӑ пулас — Гаррис апата пӗтӗрчӗ кӑна.

Гаррис воздал ему должное как человек, которого природа наделила волчьим аппетитом.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Шыва путман-и? — ыйтрӗ Гаррис.

— Утонул? — спросил Гаррис.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Негоро? — унран мӗн пӗлесшӗн пулнине ӑнланманнӑн ун хыҫҫӑн каларӗ Гаррис.

— Негоро? — переспросил Гаррис тоном человека, не понимающего, чего от него хотят.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней