Корпус чувашского языка

Унтан лабазсем пуҫланнӑ — сӗлӗ, утӑ, сӑсӑл сутнӑ, ҫавӑнтах пысӑк сӑнчӑрлӑ тарасасем ҫакӑнса тӑнӑ, унта циркри пек пысӑк гирӗсем пулнӑ.

Потом начались лабазы — овес, сено, отруби — с несуразно большими весами на железных цепях, там стояли гири, громадные, как в цирке.

XXII. Ҫывӑхри армансем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Аппа сӗлӗпе утӑ парать-ши ӑна?

Дает ли ей тетя овес и сено?

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ялӗ ытти ялсем пекех ӗнтӗ, нимӗн ытла тӗлӗнмелли те ҫук: хӑваран авса тунӑ ҫӗнӗ ҫатансем, вырӑнӗ-вырӑнӗпе унта хӑва папкисем шӑтса тухкаланӑ, картишсенче кирпӗч вучахӗсем, кӗлет алӑкӗсем тӑрӑхла тапсисем ҫинче ҫеҫ тытӑнса тӑраҫҫӗ, кӗлетӗнче шалта канӑҫлӑ сулхӑн пек туйӑнать, ҫамрӑк утӑ шӑрши ҫапать.

Деревня была самая обыкновенная, и всё вокруг самое обыкновенное: свежие плетни из ракиты, кое-где пустившей ростки, кирпичные очаги во дворах, амбары с оторванными, повисшими на одной петле дверями, за которыми чувствовалась прохладная темнота и пахло молодым сеном.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ир-ирех ӗҫе пикенчӗҫ: навус тасатрӗҫ, урайсене ҫурӗҫ, ҫӗнӗрен утӑ пачӗҫ, лашасене хырчӑкларӗҫ.

Рано утром выносили навоз, мыли пол, закладывали свежее сено и долго, тщательно убирали, чистили, скребли коней.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кустӑрмасем ҫав-ҫавах шӑкӑлтатса калаҫса чупаҫҫӗ, утсем кӑмӑртаттарса утӑ ҫиеҫҫӗ.

Стучали колеса под окнами вагона, хрумтели сеном лошади.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вагон ҫемҫен силленет, айри кустӑрмасем лӑпкӑн шӑкӑлтатса пыраҫҫӗ: лашасем ыйӑхлӑн тулхӑркалаҫҫӗ, кӑмӑрт-кӑмӑрт тутарса утӑ ҫиеҫҫӗ, тӑрсан-тӑрсан урисене улӑштараҫҫӗ, карлӑксем ҫумне хыҫкаланаҫҫӗ.

Вагон мягко покачивался, успокаивающе перестукивались под полом колеса; сонно пофыркивали, громко хрумтели сеном, иногда переступали копытами, почесывались о перекладину кони.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ман хыҫра йывӑҫ урай ҫинче лашасем тапӑртатаҫҫӗ, витери пек — утӑ тата навус шӑрши кӗрет.

За моей спиной топали по деревянному настилу вагона лошади, пахло конюшней — сеном и навозом.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫумри витере — мухтаса пӗтерейми Дюльдяль тулхӑркалать, кӑмӑрт-кӑмӑрт тутарса утӑ ҫиет».

Пофыркивает и хрустит сеном в конюшне его этот самый хваленый Дюльдяль…»

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Пултӑрах — темӗн мар, утӑ та улӑм, аҫа та ҫиҫӗм — ан тив пултӑрах!

— Ну и пусть будет — гроб и свечи, сено-солома, гром и молния, — пусть!

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пирӗнпе пӗрле ватӑ туркменсем ҫӳретчӗҫ, пуҫӗсене вӗсем утӑ капанӗ пек пысӑк та лапсӑркка ҫӗлӗксем «тельпексем» тӑхӑнатчӗҫ, ҫийӗсенче халатсемччӗ.

Нас сопровождали туркмены, старики в халатах и огромных шапках «тельпеках», похожих на косматый воз сена.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Турӑ уяр ҫанталӑк туса пачӗ, утӑ ҫулса пуҫтарма та вӑхӑт ӗнтӗ, а эсир, ухмахсем, виҫӗ кун хушшинче мӗн турӑр-ха?

Бог дал ведро, пора бы сено убрать; а вы, дурачье, целые три дня что делали?

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Кӑмӑлсӑр пулсан, утӑ та улӑм, эпӗ сире чумбукгу йӑхӗн вӑрҫӑ ташшине вӗрентӗп!

Хотите, я вас, сено-солома, научу настоящему боевому танцу племени чумбукту?..

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Йӑлт ейӗлсе кайрӑр, утӑ та улӑм!

Чего это вы скисли, сено-солома?

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ак тамаша, утӑ та улӑм!

Здорово живешь, сено-солома!

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ҫитӗ аташма, утӑ та улӑм! — кӑшкӑрчӗ Расщепей.

— Будет вам дурить, сено-солома! — закричал вниз Расщепей.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Утӑ та улӑм, мӗн пулать те мӗн килет!

Сено-солома, была не была!

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Паллах, ӑна темиҫе миллион ҫын пӗлет, унӑн картинисене пурте курнӑ, анчах эпӗ ӑна, экран ҫинче ҫеҫ мар, хӑйӗн килӗнче, кулленхи ӗҫӗнче куратӑп, вӑл мӗнле шӳт тунине, мӗнле кӳреннине, мӗнле ятлаҫнине пӗлетӗп («утӑ та улӑм», «мӑйрака-чӗрне»).

Конечно, его знали миллионы людей — все видели его картины, — но я знала его теперь не на экране, а в жизни, дома и на работе, знала, как он шутит, как огорчается или бранится («сено-солома», «рога и копыта»).

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Мӗскершӗн кая юлса ҫӳретӗр, утӑ та улӑм?

Вы что же это опаздываете, сено-солома?

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӗр енче виҫ-тӑватӑ утӑ капанӗ, юр айне пулнӑ-скерсем, курӑнаҫҫӗ; тепӗр енче — пӗр чалӑшса кайнӑ ҫил арманӗ ҫуначӗсене ӳркенӗҫлӗн аялалла усса ларать.

С одной стороны стояли три или четыре скирда сена, полузанесенные снегом; с другой — скривившаяся мельница, с лубочными крыльями, лениво опущенными.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк. Крепость // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Тӑм стенасем ҫумӗнче — икӗ вырӑн, вӗсем ҫине плащ-палаткӑсем ӑшне таса утӑ тултарса тӳшексем туса хунӑ.

Около глиняной стены — два места, тюфяки, сделанные из набитых свежим сеном плащ-палаток.

Юлашкинчен калани // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950