Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Вырӑнтан (тĕпĕ: вырӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вулӑсран килнӗ ҫынсем пуҫтарӑнса тӑнӑ халӑха таптаса каяс пек лашисене вырӑнтан хускатрӗҫ те ял хӗрринелле вӗҫтере пачӗҫ.

Лошади, готовые потоптать каждого, кто попадется под ноги, рванулись в сторону околицы.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унтан ӑна тиркесе пӑрахрӗҫ, наян терӗҫ, ҫывӑрма юратать терӗҫ, вырӑнтан кӑларчӗҫ.

Но за лень и сонливость его выгнали вон.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ево пӑлхарати апьешчӗк хӑспатин мана халь вырӑнтан кӑларса ярать ӗнтӗ…

Теперь уж его благородие господин объездчик меня выгонит с этого места…

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Куккӑшӗ ӑна хӑйсем чарӑннӑ вырӑнтан Атӑл аякра мар тесе каланӑччӗ.

Правда, дядя предлагал ему остановиться на постой вместе с ним, где он всегда останавливался, и Волга там совсем рядом.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫав вырӑнтан вӗсем пӗр-пӗрне сӑмах чӗнмесӗрех иртсе кайрӗҫ.

Прошли мимо этого места молча.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӳршӗре вӑйлӑ вут тухнӑ тесен те, пӗри хӑй ларнӑ вырӑнтан хӑнк та сикес ҫук, — кӗрлеҫҫӗ те ахӑрашаҫҫӗ.

Случись пожар в соседнем доме, и то вряд ли кто из них встанет со своего места — настолько вошли в азарт игроки.

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Таҫта, Ҫӗпӗрте, тет-и, хаяр ристансем пурӑнакан вырӑнтан инҫех те мар, тет.

Сказывают, делают это лютые арестанты где-то в горах Сибири.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл хӑйсен килкартинчи сарӑ кушак ҫурине, чылайччен ҫӑмхаран хӑраса пурӑннӑскерне, кайран вырӑнтан куҫакан япаласемпе пуринпе те выляканскерне, аса илчӗ те йӑл кулса ячӗ: кушак ҫури ӑна хӑйне аса илтерет.

Он вспомнил серенького котенка у себя во дворе, который долго не мог видеть без страха катящийся мяч, а потом самозабвенно играл всем, что двигалось, и улыбнулся: котенок напоминал его самого.

9 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Вара вӑл сасартӑк хӑйсен Фрунзе красноармеецӗсем, Сергей астӑвасса Толбухин салтакӗсем ҫапӑҫнӑ хӑрушӑ вырӑнтан инҫетре мар пулнине астуса илчӗ.

» — И тут сразу припомнил, что находится где-то вблизи тех страшных, по рассказам, мест, где когда-то сражались красноармейцы Фрунзе, а в его, Сережино, время — солдаты Толбухина.

7 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Хӗрача вырӑнтан тапрансан Сергей йывӑҫ айне сарса хунӑ михӗ ҫинче пӗр купа панулми, берданка текен пӑшал, ҫавӑнтах лӑпкӑн тӗлӗрекен йытта курчӗ.

И, следуя взглядом за девочкой, Сережа увидел разостланный под деревом мешок, а на нем горку яблок, берданку и рядом мирно дремлющую собаку.

4 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Серёжа кӑшкӑрса ячӗ, унтан, вырӑнтан тӑрса, пӳрнине ҫӑварне хыпрӗ те ял еннелле чупрӗ.

Сережа вскрикнул и, засунув палец в рот, побежал к селу.

3 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

— Тепре куриччен, — терӗ хӗрача та, вырӑнтан тапранмасӑр.

— До свиданья, — ответила та, не трогаясь с места.

2 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Вӑл ирӗклӗн каҫӑрӑлса ларнӑ, унӑн пӳрнисем ҫирӗп, аллисем — вӑйлӑ, хӗвелпе пиҫнӗ мускуллӑскерсем — хӑйсем тӗллӗн тенӗ пек вырӑнтан вырӑна куҫаҫҫӗ.

Сидел он откинувшись, свободно, но пальцы рук его были напряжены и руки — сильные, загорелые и мускулистые — ходили у него как бы сами собой.

1 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Хӗрарӑма е хӑйӗнчен чылай аслӑ ҫынна саламланӑ чухне арҫын вырӑнтан кӑшт ҫӗкленет.

Только если мужчина приветствует человека значительно старше себя или женщину, он может привстать.

Кафере, столовӑйра, ресторанта // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ларнӑ вырӑнтан тӑни ыттисене кансӗрленӗ чухне (театрта, кинора, машина ҫинче, кафере т. ыт. те) арҫын ларнӑ ҫӗртенех кӑшт тайӑлса ал парать.

Там, где вставание может потревожить окружающих, (в театре, кино, машине, кафе и т. д. ), мужчина тоже не встает, а пожимает руку, кланяясь сидя.

4. Саламласси, ҫынна ҫынпа паллаштарасси // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Пукана пӗр вырӑнтан тепӗр вырӑна урапа тӗксе шутармаҫҫӗ, хыҫӗнчен алла тытса илсе лартаҫҫӗ.

Стул не двигают, а переставляют держа его за спинку.

2. Ҫыннӑн хӑйне хӑй тытас йӑли // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Япала тутӑхнӑ вырӑнтан шӑтать, ҫавӑн пекех лайӑх мар сӑмах та нерв тытӑмне хавшатать.

Которая разъедает его нервную систему.

Ҫын хӑйне халӗ тата ӗлӗк мӗнле тытни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Калаҫаймасть, вырӑнтан хускалаймасть, калаҫнине те илтмест!

Не говорил, не двигался, не слышал — подумай только!..

«Манӑн питӗ пурӑнас килет» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Вӑл ҫул ҫинчи тем япалана йӑвантарса хӑварсах ман паталла ыткӑнчӗ, мӗншӗн тесен эпӗ вырӑнтан хускалма пултараймастӑп, урасем ҫӗр ҫумне ҫыпҫӑннӑ пекех, ҫӗкленмеҫҫӗ.

Он рванулся ко мне, что-то опрокинув по дороге, а я не могла двинуться, ноги словно приросли к полу.

«Таня» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Эпир ҫак минутра хамӑр чӗресене тулнӑ пысӑк туйӑма чӳхентерсе тӑкасран хӑранӑ пек вырӑнтан хускалмасӑр, пӗр сӑмах чӗнмесӗр тӑратпӑр.

Мы молчим, не двигаясь с места, как будто боимся растерять то большое и волнительное чувство, что наполнило наши сердца.

«Сире чӗнсе калатӑп эпӗ, манӑн тусӑмсем» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней