Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тавҫӑрса (тĕпĕ: тавҫӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ тавҫӑрса илме те ӗлкӗреймерӗм, вӑл Володьӑпа Валя тӑнӑ ҫӗрелле ыткӑнчӗ.

Я не успел сообразить, как Соколов решительной походкой направился туда, где только что стояли Володя и Валя.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпир тинех татӑклӑ улшӑну ҫакӑ пулнине, мӗншӗн тахҫантанпах хатӗрленнине, мӗншӗн хамӑр кашни кун «ӗҫе» чупнине, пурте чунтан кӗтни шӑпах ҫакӑ пулнине тавҫӑрса илтӗмӗр.

Мы понимали: началось что-то грандиозное, то, чего все ждали, к чему готовились, ради чего мы каждый день выходили на работу.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Сасартӑк эпӗ юрӑ кӗввине, ӑна халь нихӑш те юрламаҫҫӗ пулин те, унӑн сӑмахӗсем тӑрӑх тавҫӑрса илтӗм.

И вдруг я узнал мелодию, узнал по словам, хотя их никто не пел:

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Кӑмӑллӑ Шукурбек хӑй кун пек калаҫма кирлӗ маррине тавҫӑрса илчӗ пулас та, ҫийӗнчех урӑхла сӑмах хускатрӗ:

Вежливый Шукурбек, видимо, сообразил, что и в самом деле завел разговор не на подходящую тему и, чтобы как-то исправить положение, добавил:

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Лежайск? — юлашкинчен тинех тавҫӑрса илчӗ те вӑл икӗ пӳрнине карттусе патне тытрӗ.

— Лежайск? — наконец сообразил собеседник и поднял палец к фуражке.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Мӗнле тӳрех тавҫӑрса илмелле мар-ха?

Что бы сразу сообразить!

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Епле тавҫӑрса илеймен-ха эпӗ «лимонкӑпа» танка аркатма ҫуккине?

Как я не сообразил, что «лимонкой» не поразишь танка.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эп тӳрех тавҫӑрса илтӗм.

Я сообразил.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вара эпӗ унӑн пӗрремӗш сӑмахӗсенченех манпа телефонпа калаҫаканни вӑл мар пулнине тавҫӑрса илтӗм.

И уже по ее первым словам я понял, что по телефону со мной разговаривала не она.

1961-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Унтан Джон Мангльс Мэри ҫинчен ҫав териех ӑнланмалла каласа кӑтартрӗ те, мӗн пурне Эленӑн пӗр ик-виҫ сӑмахӗнченех тавҫӑрса илнӗ Гарри Грант, ҫамрӑк капитанӑн хастарлӑ аллине ярса тытрӗ, ӑна хӑй хӗрӗн аллине тыттарса, Гленарванпа унӑн арӑмне: — Юратнӑ тусӑмсем, ҫак ачасене пиллесемӗр! — терӗ.

Потом Джон Мангльс говорил о Мэри в таких выражениях, что Гарри, уже обо всём догадавшийся по нескольким словам Элен, взял мужественную руку молодого капитана, соединил её с рукой своей дочери и обратился к Гленарвану и его жене со словами: — Друзья мои, поздравьте этих детей!

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Паганель дикарьсем мӗн хӑтланнине тӗрӗс тавҫӑрса илчӗ: айӑпшӑн тавӑракан сӑрт ҫине Каи-Куму тата та ҫирӗп табу хучӗ.

Паганель правильно предугадал поведение дикарей: Каи-Кум у наложил новое строжайшее табу на гору-мстительницу.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Анчах вӑл часах хӑй хуть ӑҫта кайсан та ҫулпуҫ ун хыҫӗнчен пӗр утӑм та юлманнине кура ҫак тӗлӗшпе хӑйне мӗнле тыткаламаллине тавҫӑрса илнӗ.

Но вскоре он понял, какого мнения следует держаться на этот счёт, видя, что вождь не отстаёт от него ни на шаг, куда бы он ни шёл.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хӑйсен тапраннӑ чӗрисене мӗнпур вӑй-халӗпе лӑплантарса Эленпа Мэри Гленарванпа шӑппӑн калаҫаҫҫӗ, ҫавӑнпа та айӑккинчен пӑхса тӑракан пулсан, вӗсен чӗрисене мӗнле хӑрушлӑх чӑмӑртанине нихӑҫан та тавҫӑрса илеймӗччӗ.

Элен и Мэри, всеми силами сдерживая свою тревогу, тихо беседовали с Гленарваном, и посторонний наблюдатель никогда не догадался бы, какой ужас сжимает их сердца.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Географӑн шухӑшӗсем ҫунатлансах кайрӗҫ: вӑл хӑй шухӑшӗпе садри чи илемлӗ клетка тӑррине бронза ҫине: Жак Паганелӗн парни тесе ҫырса ҫапассине те тавҫӑрса илчӗ.

Увлекающийся географ уже представлял себе надпись на бронзовой дощечке над самой красивой клеткой в саду: ДАР ЖАКА ПАГАНЕЛЯ

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хӑйсене-хӑйсем цивилизаци ҫыннисем тесе шутлакансем ҫинчен унӑн мӗнле шухӑш ҫӑмхаланнине те тавҫӑрса илме пулать.

Можно себе представить, какое мнение у него сложилось о людях, которые называют себя цивилизованными.

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Эсир тавҫӑрса илтӗр иккен, эппин сире тӳррине калатӑп… вӑл манран хӑватлӑрах!..

— Раз уж вы догадались, я вам признаюсь… это сильней меня!..

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Чӗлхи вӗсен «пӗтӗм тӗнчери халӑхсем калаҫакан» чӗлхе, ку чӗлхере сӑмахсем иккӗмӗш вырӑнта тӑраҫҫӗ, кунта тавҫӑрса илеймен пуплевсене пуринчен ытла сӑмахсӑрах туйса илнисем, алӑсемпе хӑлаҫланнисем, куҫсене тӗрлӗрен выляткаланисем, пӗтӗмӗшле илсен, халиччен никам ҫырман эсперантӑн пӗтӗм майӗсем ӑнлантарса параҫҫӗ.

На том «международном» языке, где слова играют подсобную роль, а неразобранную фразу дополняют догадка, жестикуляции, мимика — вообще все средства неписаного эсперанто.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Мӗн пирки ыйтнине тавҫӑрса илеймесӗр, Павел Жаркий ҫинчен кӗскен каласа пачӗ.

Не понимая, в чем дело, Павел рассказал вкратце о Жарком.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Анчах Корчагин ӑна палларӗ пулсан, Лещинская тӑватӑ ҫул хушшинче ӳссе ҫитӗннӗ монтёр, никам та мар, унӑн канӑҫсӑр кӳрши иккенне тавҫӑрса илеймерӗ.

Но если Корчагин узнал ее, то Лещинская не заметила, что выросший за эти четыре года монтер и есть ее беспокойный сосед.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Иккӗмӗш этажа хӑпарсанах, кунта ӗҫ вутӑ тӗлӗшпе мар иккенне вӗсем сасартӑках тавҫӑрса илчӗҫ.

Поднявшись на второй этаж, они сразу поняли, что дело не в дровах.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней