Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӑхӑнакан (тĕпĕ: тӑхӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кӑнтӑр урлӑ упаленсе каҫнӑ хӗвел ҫине час-час пӑхкаласа илсе, вӑл упӑшкин тарпа касӑлнӑ кӗписемпе аялтан тӑхӑнакан йӗмӗсене чылайччен ҫӗрпӳрт алӑкӗ умӗнче сапласа ларчӗ.

Долго чинила сопревшие от пота рубахи и исподники мужа, сидя у входа в землянку, часто поглядывая на свернувшее с полдня солнце.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл облаҫ хулинче Мускав экспресӗ ҫинчен перрон ҫине анчӗ кӑна, ӑна уҫӑ хире тухнӑ пек туйӑнса кайрӗ — куҫӗсене юр хупласа лартрӗ, чӑматанӗ-мӗнӗпех айккинелле сулӑнтарчӗ, ҫуркунне-кӗркунне тӑхӑнакан пальтона ҫил витӗрех, касса кӗчӗ.

Едва сошел он с московского экспресса на перрон в областном городе, ему показалось, что он очутился в открытом поле — запорошило снегом глаза, качнуло с чемоданами в сторону, пронизало насквозь демисезонное пальто.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл хӑй те праҫник чухне тӑхӑнакан капӑр кофтӑпа тата юбкӑпа пулнӑ, ун хӑлхисенче ӗнер аҫа ҫури парнеленӗ ҫӗнӗ хӑлха ҫакки ялтӑранӑ.

Сама она тоже была в нарядной праздничной кофте и юбке, в ушах ее сверкали новые серьги, подаренные накануне отчимом.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мишка ӑна васкаса илчӗ те унта хӑйӗн аялтан тӑхӑнакан кивӗ кӗпипе йӗмне тупрӗ.

Мишка торопливо снял ее и обнаружил пару своего белья.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫӗрпӳртсем патӗнче типӗтнӗ пулӑн ҫутӑ кӑвак хупписем, така шӑммисем, хӗвелҫаврӑнӑш кишӗкӗсем, чикаркка тӗпӗсем, темле ланчашкасем йӑваланса выртаҫҫӗ; туратсем ҫинче ҫуса тасатнӑ чӑлхасем, аялтан тӑхӑнакан пир кӗпе-йӗм таврашӗсем, пуртенккесем, хӗрарӑм кӗписемпе юбкисем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ…

Около землянок валялись сизая шелуха сушеной рыбы, бараньи кости, подсолнечная лузга, окурки, какие-то лоскутья; на ветках висели выстиранные чулки, холстинные исподники, портянки, бабьи рубахи и юбки…

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чӑпӑркка еланеца ҫулла тӑхӑнакан симӗс кӗпе хулпуҫҫийӗ тӗлӗнчен ҫав тери вирлӗ пырса касрӗ.

Плеть с такой силой разрубила защитную летнюю рубаху на плече еланца.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрарӑмсем ӳлесе йӗрчӗҫ, макӑрса хӗрелнӗ куҫӗсене явлӑксен, шаль тутӑрсен вӗҫӗсемпе шӑлчӗҫ, нӑшлата-нӑшлата, аялтан тӑхӑнакан юбка аркисем ҫине сӑмса шӑнкартрӗҫ…

Бабы ревели, вытирали заплаканные глаза кончиками головных платков и шалек, сморкались в подолы исподних юбок…

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл вӑрӑм аркӑллӑ кавалерист шинелӗ ҫинчен ҫыхнӑ пиҫиххине туртса тӳрлетрӗ, казаксем тӑхӑнакан хӗрлӗ мулаххай хӑлхине хӑпартрӗ, маузерӑн йывӑҫ коробкине хӑрах аллипе йӑтса, васкамасӑр крыльца ҫине улӑхрӗ.

Он поправил солдатский ремень на длинной кавалерийской шинели, поднял с ушей наушники красного казачьего малахая и, придерживая деревянную коробку маузера, не спеша взошел на крыльцо.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӳртре ӑнланмалла мар тӗрмешӳ пырать иккен: Петро ҫул ҫине хатӗрленӗ ҫыхӑсене ҫилӗллӗн турта-турта ҫурать, шалаварсене, мундирсене, хӗрарӑмсем уявсенче тӑхӑнакан кӗпе-тумтире тӳрех урайне тыта-тыта ҫапать.

В курене творилось чудное: Петро ожесточенно расшматовывал узлы, приготовленные в отступ, выкидывал прямо на пол шаровары, мундиры, праздничные бабьи наряды.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий ҫумӑрта тӑхӑнакан йӗпе плащне кӑмака умне хывса ҫакрӗ, чикаркка ҫавӑрчӗ.

Повесив к печке промокший дождевик, Григорий свернул курить.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унччен килӗнче кун каҫичченех каҫхи кӗпе вӗҫҫӗн тата ҫыхса тунӑ аялти ӑшӑ йӗм тӑхӑнса ҫӳренӗ ватӑ пан арчасенчен нафталин шӑрши ҫапнӑ сюртукӗсемпе генералсем тӑхӑнакан шалпар шӑлаварӗсене кӑларма хушрӗ.

Старый пан, прежде целыми днями ходивший по дому в ночной рубахе и теплых вязаных подштанниках, приказал извлечь из сундуков пропахшие нафталином сюртуки и генеральские, навыпуск, брюки.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл ӗҫ вӑхӑтӗнче тӑхӑнакан хресчен тумтирӗпе пулнӑ пулсан та, ӗлӗкхи пекех яштак пулнӑ, пуринпе те мӑнаҫлӑн алӑ тытрӗ, ӗлӗкхи пекех питӗнче танлӑ кулӑ ялтӑрать.

И хотя он был одет в обычный крестьянский костюм, но был по-прежнему строен, и на его смуглом лице все так же играла гордая улыбка.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ниловна яланхи пек кофта-юбкӑпа мар, уявра тӑхӑнакан кӗпепе, умне йӑрӑм-йӑрӑм чӗрҫитти ҫыхнӑ.

Ниловна была одета не в обычную свою кофточку и юбку, а в праздничное платье.

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ахаль кӑна пиншак, куллен тӑхӑнакан шӑлавар, ахаль сӑрантан ҫӗлетнӗ атӑ.

Простой пиджак, простые брюки, сапоги из обычной кожи.

XI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Шуранка ҫамкине казак конвойӗсем тӑхӑнакан йышши хура та паха чалӑшшӑн картласа тӑрать.

По бледному лбу косой черный полукруг папахи, формы казачьей конвойной стражи.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Меркулов сӑран хутаҫӗнче темӗн ухтаркаларӗ те хӗрарӑмсем аялтан тӑхӑнакан пир кӗпе туртса кӑларчӗ.

Меркулов порылся в саквах, достал холщовую бабью исподницу.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Арча тӗлӗнче, армак-чармак пӑлан мӑйракисем ҫинче, офицерсем тӑхӑнакан каракуль ҫӗлӗк, кӗмӗл ярапаллӑ пашлӑк тата бурка ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.

Над сундуком, на широком размете оленьих рогов, висели каракулевая офицерская папаха, башлык с серебряной кистью и бурка.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл куллен тӑхӑнакан кӗпепе, хыҫалалла ҫавӑрса ҫыхнӑ ҫивӗчӗпе Сергее калама ҫук илемле туйӑнса кайрӗ.

В простом будничном платье, с закрученной на затылке косой, она показалась Сергею необыкновенно красивой.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӳртрен Анфиса тухрӗ, вӑл ӗҫ вӑхӑтӗнче тӑхӑнакан ахаль юбкӑпа, ӑна вӑл ҫаннине те, умне те тӗрленӗ сорочка ҫинчен тӑхӑнса янӑ.

Из хаты вышла Анфиса в будничной юбчонке, надетой поверх сорочки с вышивкой на груди и на рукавах.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Петро, ӗҫленӗ чух тӑхӑнакан улӑм шлепке хӗрри патне вараланчӑк аллаппине тытрӗ те, тинкерсе пӑхма тытӑнчӗ.

Петро всматривался, положив на поля соломенной рабочей шляпы грязную ладонь.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней