Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

нӳхреп сăмах пирĕн базăра пур.
нӳхреп (тĕпĕ: нӳхреп) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пик канӑҫлӑ ҫывӑрчӗ: унӑн икӗ нӳхреп туллиех апат пулнӑ-ҫке-ха.

Пик спал спокойно: ведь у него было два полных погреба зерна.

Юр та ыйхӑ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Куҫа чарса пӑрах та — инҫетре-инҫетре вӗччеҫ ҫӑлтӑрсем мӗлтлетеҫҫӗ, айра — хӑма витнӗ нӳхреп ҫи, ҫумра Анжелика ларать.

Открываю глаза: далеко-далеко мелькают крошечные звёзды, подо мной — дощатая крышка погреба, рядом сидит Анжелика.

Сӑвап // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 105–116 с.

Ала ҫӑлтӑр, Кӗвенте ҫӑлтӑр, Шурӑмпуҫ ҫӑлтӑрӗ, Ҫурҫӗр ҫӑлтӑрӗ — эх, ҫулҫӳреве тухса кайрӑмӑр та хамӑр ҫӗр чӑмӑрӗ ҫинче, хӑма витнӗ пӗр пӗчӗк нӳхреп тӑрринче, выртни ҫинчен те мантӑмӑр.

Созвездия Решето, Коромысло, Утренняя звезда, Полярная звезда — мы отправились в путешествие по небу и даже забыли, что находимся на земле, лежим на крытой досками крыше маленького погреба.

Сӑвап // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 105–116 с.

Тӑсӑлса выртрӑмӑр та нӳхреп тӑррине выртрӑмӑр уҫӑ тӳпепе куҫран куҫа пӑхса.

Мы устроились на крыше погреба и лежали, глядя в ясное ночное небо.

Сӑвап // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 105–116 с.

Шурӑ йӗкехӳре нӳхреп тӗпӗнче мӑштах ҫӳрет.

Белая крыса бесшумно ползала по дну погреба.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Пальто, пралукран пушаннӑ катушка, рюкзак, улма хупписем, пулӑ пуҫӗсемпе хӳрисем — пӗтӗмпех нӳхреп тӗпнелле вӑркӑнчӗҫ.

Пальто, катушка из-под провода, рюкзак, очистки картошки, рыбьи головы и хвосты полетели вниз, в глубину погреба.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Пӗчӗкки нӳхреп ҫинелле аллипе тӑсса кӑтартрӗ.

Маленький, протянув руку, показывал на погреб.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Таня ура ҫине сиксе тӑчӗ, нӳхреп ҫивиттине пуҫӗпе тиврӗ, вара пуҫ тӳпине тытса: — Миххе парӑр! — терӗ.

Таня вскочила, стукнулась головой о крышу и, держась за макушку, отчеканила: — Давайте мешок!

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Нӳхреп тӗлне темӗн пысӑкӑш йывӑҫ кӑкланса ӳкрӗ.

Огромное дерево упало рядом с погребом.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Нӳхреп тӗпӗ пушахчӗ.

Наземная часть погреба была пуста.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

«Карбидсем» нӳхреп патнелле васкамасӑр утрӗҫ.

«Карбиды» в молчании направились к погребу.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Тахҫан пӑрахӑҫа тухнӑ нӳхреп ҫийӗ уҫӑла пуҫланӑ пӗлӗт тӗлӗнче уйӑрса илмеллех курӑнса тӑрать.

Они четко выделялись на мерцающем небе, и двускатная крыша заброшенного погреба.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Ҫак путвал е нӳхреп евӗрлӗ хӑтлӑ мар ҫуртра унта-кунта ҫакса хунӑ плакатсемпе лозунгсем темӗнле килӗшӳсӗр курӑнаҫҫӗ, клубӑн тирпейсӗрлӗхне тата ытларах палӑртаҫҫӗ.

Редкие плакаты и лозунги в этом неприютном, похожем на подвал или погреб помещении выглядели чужеродно и странно и еще резче подчеркивали неприглядную запущенность клуба.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Никама та тӗл пулас мар тесе, вӑл ӗнтрӗк вӑхӑтӗнчи нӳхреп пек нӳрлӗ ҫырмана анчӗ, унта туратсемпе ҫатӑрка чӑтлӑх витӗр утса, йӑлтах куршанкӑ ҫыпҫӑнса пӗтнӗскер, ҫырман тепӗр енне — таткаланчӑк та ҫӑмламас курӑклӑ, анакан хӗвел ҫути ӳкнӗ хӗрлӗ тӑмлӑ енне йывӑррӑн хӑпарчӗ.

Чтобы ни с кем не встречаться, оя спустился в сумеречный, сырой, как погреб, овраг и, продираясь сквозь цепкие заросли, весь облепленный репьями, тяжело поднялся на другой его край — обрывистый, в рваных, косматых клочьях дерна, горевший на закате красной глиной.

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫиелтен тӑпра витсе купаланӑ мӑкӑрӑлчӑк нӳхреп ҫинче кӑвак кӗл сапаланса выртать; унта, йӑхлӑх хӑварнӑ вун-вун икӗ чӑпар чӑх хушшинче, хӑрах урине шӑнса кӳтнӗ пек хутлатса, ҫӑхан пек йӑм-хура автан каҫӑрӑлса тӑрать.

Насыпной горб погреба сизел золой; на ней, зябко поджав ногу, стоял черный, как ворон, петух в окружении десятка оставленных на племя пестроцветных кур.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тӑлӑпран ҫапакан сурӑх тир шӑрши те, хыркӑчламан утсен килти сӑн-сӑпачӗ те, слободара пӗр-пӗр нӳхреп ҫинчен пыра ҫурас пек авӑтса яракан автан та — пурте ӑна ҫурри манӑҫа юлнӑ ӗлӗкхи пурнӑҫне аса илтерсе тӑчӗ.

Все напоминало ему полузабытую прежнюю жизнь: и запах овчин от тулупа, и домашний вид нечищеных лошадей, и какой-нибудь петух в слободе, горланящий с погребицы.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫеменпе Анфиса виҫҫӗмӗш кун нӳхреп чаваҫҫӗ.

Третий день Семен и Анфиса роют погреб.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӗсем извеҫпе шуратса лартнӑ хӑйсен тӑпӑл-тӑпӑл пӳртне курсах тӑнӑ: шурӑ чӳрече каррисем, чӳрече умӗнче чечексем, пӳрт хыҫӗнче пахча, пахчара шурӑ вӗллесем, алӑк пуканӗнчен тӑватӑ утӑмра ҫӳллӗ пураллӑ пусӑ айккинче нӳхреп, вите, калинккерен алӑк патне — хӑйӑр сапнӑ сукмак…

Они видели свой дом, аккуратно побеленный известью; видели и окна с белыми занавесками и с головками цветов на стекле, и за домом сад, а в саду белые ульи, и в четырех шагах от порога колодец с высоким срубом, и в сторонке погреб, курник, и от калитки к порогу — дорожку, посыпанную песком…

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫакна та курчӗ Григорий: ҫемьери ҫынсем, пӳртрен хӗрлӗ питлӗ минтерсем, вак-тӗвек япаласем илсе тухса, урапа ҫине тиеҫҫӗ, хуҫи нӳхреп ҫинче вунӑ ҫул ытла пулӗ выртнӑ, никама кирлӗ мар хуҫӑк урапа тукунне илсе тухнӑ та, ҫав тери тирпейлӗн тыткаласа, ҫӗклесе ҫӳрет.

Григорий видел, как семья его бросала на телегу подушки в красных наволочках, разную рухлядь, а хозяин заботливо нес сломанный обод колеса, никому не нужный, пролежавший на погребице, быть может, десяток лет.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Андрей, шухӑшласа илсе, ӑна урайне пӑрахрӗ, пуҫне ҫӗклерӗ те, кӗтмен ҫӗртен, нӳхреп алӑкӗ патӗнче полк командирӗ тӑнине курчӗ; ун хыҫӗнче Петя Уралецпа тата такам ҫӗлӗкӗсем ҫинчи юра силлесе тӑраҫҫӗ.

Опомнясь, Андрей бросил его на пол и, подняв взгляд, неожиданно увидел в дверях овощехранилища командира полка; Петя Уралец и автоматчики позади него стряхивали с шапок снег…

XXII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней