Корпус чувашского языка

Шкулта ҫирӗм ҫичӗ чӳрече.

В школе двадцать семь окон.

II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Гектар шайӗпе шутласан, пӗр гектартан ҫитмӗл ҫичӗ центнера яхӑн пулать вӑл.

Помоги переводом

V. Пирӗн колхозри пекех // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

1946 ҫулхи июнӗн 1-мӗшӗнчен пуҫласа вӗсем Якуртушкӑн шкулӗнче вӗренекенсем пулман ӗнтӗ, вӗсен сентябрьте Якуртушкӑнӗнчен виҫӗ километрти ҫичӗ ҫул вӗренмелли шкула ҫӳремелле пулнӑ.

Помоги переводом

IV. Ҫӑмӑлах та мар ӑна тӑвасси // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Никифор Арсентьевич тата кӑштах чарӑнса тӑнӑ хыҫҫӑн сӑмахне хускатнӑ: — Фашистла Германие вӑрҫӑра ҫӗнтерни, ачасем, ҫичӗ уйӑх ҫитет, — тенӗ вӑл васкамасӑр.

Помоги переводом

III. Ӗҫӗ акӑ мӗнле пуҫланнӑ // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

— Ҫичӗ минут та иртрӗ акӑ, — терӗ вӑл.

— Семь минут прошло, — сказал он.

Райка «тыткӑна» илнисем // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 101–108 с.

Ҫиеле ҫичӗ пушӑт хурса кӗле ҫыхмалла.

Затем поверх кладут семь лык и плетут пятку.

Пӗчӗк космонавт // Альбина Исемпи. Альбина Исемпи (Васильева А.П.) Пӗчӗк космонавт. — Шупашкар: 2008. — 16 с, илл.

Кантрана чӗркуҫҫи тӗлне ҫавӑрса ҫыхса унта йӗркипе пилӗк е ҫичӗ пушӑт хӗстермелле.

Затем веревку нужно намотать чуть выше колена и по порядку прикрепить пять или семь штук лыка.

Пӗчӗк космонавт // Альбина Исемпи. Альбина Исемпи (Васильева А.П.) Пӗчӗк космонавт. — Шупашкар: 2008. — 16 с, илл.

Николай Унтакшӑри пуҫламӑш, Емелькинӑри ҫичӗ ҫуллӑх шкулсенче вӗреннӗ.

Помоги переводом

Ӗҫе чунтан парӑннӑ // Лидия УГАХИНА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 8 стр.

Ӗҫлеттӗмччӗ ҫитмӗл ҫичӗ тар персе тухиччен, шахта сывлӑшӗпе сывлӑттӑм, тупата турӑшӑн, кӑшт ҫӑмӑлрах пулнӑ пулӗччӗ…

Наработался бы до чертиков, подышал бы шахтным воздухом, ей-богу, легче бы стало…

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Вӗсем темӗнле вӗҫ-вӗҫлӗ те ҫитмӗл ҫичӗ мӑйракаллӑ шуйттан евӗрлӗ пулса кайрӗҫ.

Они стали принимать какие-то заостренные, сатанинские формы.

8 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ҫӗрлеччен вӑл, кизек сарайӗнче шӑтӑк алтса, унта ҫичӗ михӗ тулӑ антарчӗ, типтерлӗн тӑпра витсе таптарӗ те ҫиелтен кизек купаласа хучӗ.

К ночи он вырыл в кизячнике яму, свалил туда семь мешков пшеницы, старательно зарыл и завалил кизяками.

XXII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ку ӗҫ ҫамрӑксемшӗн ҫеҫ нимех те мар, вӗсен вӑл ҫичӗ пуслӑх та намӑс-симӗс юлман…

Это молодым добро, у них совести-то и на семак не осталося…

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпӗ вӗсемшӗн пуҫ тӳпинчен пуҫласа ура тупанӗ таранччен ҫичӗ ют.

Я им чужой от головы до пяток.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсен хыҫӗнче каллех ҫавӑн евӗр йӗркеленнӗ ултӑ е ҫичӗ рет.

За ней еще шесть или семь цепей.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Шуҫӑм килнӗ чухне шӑна пуҫларӗ, урисене хутлатрӗ, сывлӑмпа нӳрелнӗ шинельне куҫ ҫинелле туртса витӗнчӗ, хӗвел тухсан, тепре тӗлӗрсе кайрӗ те ҫичӗ сехет ҫитес умӗн ҫеҫ тупӑ янӑравлӑн кӗрӗслетсе кайнӑ сасӑпа ыйхӑран вӑранчӗ.

На заре зяб, поджимал ноги, натягивал влажную от росы шинель, а после того как взошло солнце, снова задремал и проснулся часов около семи от полнозвучного орудийного выстрела.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпӗ, яланхи пекех, ирхине ҫичӗ сехетре тӑтӑм та пӑртак гимнастикӑ турӑм.

Встал я, как обычно, в семь утра много поразмялся гимнастикой.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксенин хӑй епле кӳреннине ашшӗне ҫавӑнтах каласа кӑтартас килчӗ, — мӗншӗн-ха ӑна ҫав тери пӑшӑрхантарса-хумхантарса, пылчӑклӑ ҫулпа ҫичӗ километр уттарчӗҫ, ҫакӑншӑн чӑнах кӳренмелле ӗнтӗ, — анчах ашшӗ сиввӗн, ҫиллессӗн те кичеммӗн чӗлӗм ӗмсе ларнине курсан, вӑл тӑруках шӑлне ҫыртрӗ.

Ее так и подмывало высказать отцу всю обиду, вполне естественную для человека, которого неизвестно ради чего заставили дико переволноваться и пройти десять километров по вязкой грязи, но, уловив при очередной затяжке его угрюмый, полный затравленной тоски взгляд, она спохватилась.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Калаҫнӑ хушӑра Прохор кӑмака питлӗхӗ пек сарлака ҫупаха ҫисе ячӗ, ҫичӗ курка кӑмӑшка янклаттарчӗ, ури ҫине аран тӑракан пуличчен ӗҫсе лартрӗ.

Прохор под разговор съел широкого, как печной заслон, чебака, выпил кружек семь самогону, до того набрался, что с чрезвычайными усилиями встал на ноги.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Куҫ хӗррипе аяккалла пӑхса илсе, лӑпах ҫакӑнта курчӗ те Иван Алексеевич ҫичӗ ҫулсенчи арҫын ача амӑшӗн аркинчен ҫакӑнса йӑлӑннине; вӑл, хӑраса улшӑннӑ питҫӑмартисем тӑрӑх ҫумӑр шывӗ пек куҫҫуль юхтарса, ҫӑри-ҫари ҫухӑрса, чуна кӑларса илес пек вичкӗннӗн кӑшкӑрса ячӗ:

И вот тут-то Иван Алексеевич, глянув искоса в сторону, увидел, как мальчишка лет семи вцепился в подол матери и со слезами, градом сыпанувшими по исказившимся щекам, с визгом, истошно закричал:

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗҫпе тураса тӑкнӑ ҫӗр хӗрӗх ҫичӗ хӗрлӗармееца, Григорий хушнипе, Каргинскипе Архиповка ҫыннисем Забуруннӑй хӗрринчи пӗр ланкашкана ҫекӗлсемпе тата пакурсемпе сӗтӗрсе кайса пӑрахрӗҫ те тарӑн мар шӑтӑк чавса пытарчӗҫ.

По приказу Григория, сто сорок семь порубленных красноармейцев жители Каргинской и Архиповки крючьями и баграми стащили в одну яму, мелко зарыли возле Забурунного.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.