Поиск
Шырав ĕçĕ:
Ергушов, тутарла начар пӗлекенскер, сайра хутра ҫеҫ калаҫӑва хутшӑнса, вырӑсла калаҫрӗ.Ергушов, плохо знавший по-татарски, лишь изредка вставлял русские слова.
XXXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Назарка, юри пулас, питӗ хытӑ сасӑпа калаҫрӗ.
XXXII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Вӑл лешсем каҫранпах мӗн калаҫнисене епле каҫхи апат тунине, епле минтер-тӳшек илсе тухса ҫывӑрма выртнине те илтрӗ; Марьяна тем пирки кулнине те илтрӗ вӑл; унтан пурте шӑпланса ларнине те туйрӗ; хорунжий карчӑкӗпе пӑшӑлтатса тем калаҫрӗ, тата тахӑшӗ сывлани илтӗнчӗ.
XXXII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Ӗнер эп ҫӳрерӗм, анчах пӗрре те тупаймарӑм, — тесе калаҫрӗ Оленин, йӗри-тавра канӑҫсӑррӑн пӑхкаласа, анчах та туратсем хушшинче Марьянӑна курмасӑр.
XXXI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Ак, эпӗ нимӗн те пытармастӑп, пурне те каласа паратӑп, — калаҫрӗ Устенька, вара унӑн хаваслӑ хӗрлӗ пичӗ шухӑша кайнӑн курӑнчӗ.
XXX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Вӑл Белецкий ҫине те, хӑй ҫине те ҫиленчӗ, анчах ирӗксӗрех хӑйӗн калаҫӑвне французла пуплевсем кӗрте-кӗрте лартрӗ, главнокомандуюшипе, Мускаври пӗлӗшӗсемпе интересленчӗ тата, хӑйсем иккӗшӗ казаксен станицинче французла диалектпа калаҫнине пула, хӑйӗн офицер юлташӗсем ҫинчен, казаксем ҫинчен йӗрӗнсе калаҫрӗ, хӑйне Белецкипе туслӑн тыткаларӗ, ун патӗнче пулма сӑмах пачӗ тата ӑна хӑй патне ҫӳреме чӗнчӗ.
XXIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Князь мана питӗ аван йышӑнчӗ, вӑл питех те йӗркеллӗ ҫын, — пӗр чарӑнмасӑр калаҫрӗ Белецкий.Князь меня принял очень хорошо; он очень порядочный человек, — говорил Белецкий не умолкая.
XXIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Ах, mon cher, хаклӑ тусӑм, эсир кунта пулнине пӗлнӗ хыҫҫӑн эпӗ мӗн тери хӗпӗртерӗм-ши! — пуҫларӗ вӑл мускавла-французла чӗлхепе, малалла та ҫаплах французла сӑмахсем перкелешсе калаҫрӗ.
XXIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Кимӗ вӗҫӗнче тӑракан лазутчик, кӗсмене пӗр енчен тепӗр енне куҫарса, ҫӑмӑллӑн ишнӗ май пӗр чарӑнмасӑр калаҫрӗ.
XXI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Халлӗхе, ҫул станица хыҫӗпе ҫарансем тӑрӑх выртнӑ чухне, Ерошка калаҫрӗ.Покуда дорога шла задами станицы, по выгонам, Ерошка разговаривал.
XVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Хорунжи тата чылайччен ҫакӑн майлӑ калаҫрӗ.
XVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Ҫунса каятӑн вӗт, ухмахскер, ак кунталла вӗҫ, вырӑн ирӗк, — калаҫрӗ вӑл ачаш сасӑпа, хӑйӗн хулан пӳрнисемпе лӗпӗше ҫуначӗсенчен ҫепӗҫ кӑна тытса урӑх ҫӗрелле вӗҫтерсе ярас тесе.
XV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Ерошка, стакансене тултарса, кашни хутӗнчех пӗрне Оленина сывлӑх сунса тыттарчӗ, хӑй пӗр тӑтӑш ырми-канми калаҫрӗ.Ерошка всякий раз, наливая стаканы, подносил один Оленину, здороваясь с ним, и говорил без устали.
XIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Лукашка хӗрсем умӗнче лӑпкӑ тӑчӗ, унӑн куҫӗсем йӑл-йӑл-йӑл кулчӗҫ, вӑл сахал калаҫрӗ, пӗрре ӳсӗр юлташӗсем ҫине, тепре хӗрсем ҫине пӑхкаласа илчӗ.
XIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Тӗршӗне-тӗршӗне пӗр ҫӗре купаланса та пуҫӗпе минтер ӑшнелле шӑтарса кӗрсе, ачанни евӗр, мӗскӗн, хевтесӗр сасӑпа калаҫрӗ вӑл:Ежась в комок и зарываясь головой в подушку, он говорил жалким, беспомощным, детским голосом:
XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Унтан, кимӗ хӗрринелле сурса пӑрахса, малалла калаҫрӗ вӑл:
XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Вата Лех, сӗтел вӗҫӗнче ҫак вӑхӑтченех тутлӑн тӗлӗрнӗскер, халӗ вара пачах вӑраннӑ та урӑлса тӑрӑлнӑ, нихӑҫан пулман хистӳпе ҫивӗччӗн калаҫрӗ:
XIX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Тӳрӗ пичӗ ҫинче вӑйпа хӗсӗнтерчӗ кӑларнӑ шупка кулӑччӗ, калаҫасса вӑл, хайне яланчӑкла тытасшӑн тӑрӑшрӗ пулин те, йӑпӑлчаклӑрах, ҫураҫтаруллӑ сасӑпа калаҫрӗ:
XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Анчах Епифанов хӑнк та тумарӗ, кула-кула ҫех калаҫрӗ:
XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Чим, мӗншӗн килнӗччӗ-ха эпӗ сан патна?.. — хӑйӑклатса та сулкаланса, кӑшкӑрсах калаҫрӗ Веткин.— Постой, зачем я к тебе пришел?.. — кричал Веткин, икая и пошатываясь.
XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.