Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

урисем (тĕпĕ: ура) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Григорий унӑн шӑратса янӑ пек тулли урисем ҫине, чуна хумхантармалла карӑнса тӑракан нӑкӑ хырӑмӗпе самӑртнӑ кӗсренни пек сарлака купарчи ҫине куҫ хӗррипе пӑхрӗ те хӑй тӗллӗн шухӑшларӗ:

Григорий сбоку оглядел ее полные, как выточенные, ноги, волнующе-тугой обтянутый живот и широкий, как у кормленой кобылицы, зад, — подумал:

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Утсен урисем тӑтӑшах юр ӑшне пута-пута кӗчӗҫ.

Лошади застревали.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сӑмсине чӑртмаххӑн ҫӳлелле каҫӑртнӑ пулемет патӗнче номерсем саркаланса выртнӑ: наводчик Михалиди, прицела ытлашши ҫӳле илнӗ те, лентӑсене пӗр усӑсӑр пӗтерсе, ним чарӑнми шӑтӑртаттарать; ун ҫывӑхӗнчех хӑранипе кӑвакарса кайнӑ Степанов пашкаса выртать; хыҫалта, пуҫне ҫӗр ҫине чиксе, пӗвӗпе тимӗр шапа пек хутланса тата тӑсса хунӑ урисем ҫине кӑштах ҫӗкленсе, Крутогоров тусӗ — чукун ҫул ҫинче ӗҫлекен рабочи — выртать.

У пулемета, нелепо высоко задравшего нос, пластами лежали номера: наводчик грек Михалиди, взяв несуразно высокий прицел, жарил без передышки, растрачивая запас лент; около него квохтал перепуганный, позеленевший Степанов; позади, воткнув голову в землю, сгорбясь, как черепаха, чуть приподнявшись на вытянутых ногах, корячился железнодорожник, друг Крутогорова.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Турӑҫӑм, ӑҫтан татӑлса антӑн эсӗ?.. — пӑшӑлтатрӗ карчӑк, вӑйран кайнӑ урисем ҫине кӗлеткипе тӳрленсе тӑма пикенсе.

Господи, откуда ты взялся?.. — шептала старушка, пытаясь выпрямиться и стать на ослабевшие ноги.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Шыв хӗрринче лаша такӑнчӗ, малти урисем ҫине ӳкрӗ те Хохлаков йӗнерӗнчен тухса сирпӗнчӗ.

Вблизи речонки конь споткнулся, упал на колени, и Хохлаков, не удержавшись, вылетел из седла.

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сайра-хутра ҫатан ҫумӗнче кивӗ бешметлӗ, лапсӑркка ҫӗлӗклӗ питӗ ватӑ старик хӗвелрен пытанса ларнине курма пулать: туйи ҫине хурлӑхлӑн таянса ларать мучи, унӑн тунсӑх куҫӗсем куҫҫулӗпе тулаҫҫӗ, — ӑна та хире туртать пулмалла, вӑл та лав хыҫҫӑн кайӗччӗ, анчах урисем итлеми пулнӑ… сад пахчинче купӑста пуҫӗ пек шурӑ ача пуҫӗ курӑнса каять те часах йывӑҫсем хушшинче пытанать; е йӑран ҫинелле пӗшкӗннӗ пӗччен карчӑк курӑнса каять — каллех йӗри-тавра пӗр чун та ҫук…

Лишь изредка можно встретить то древнего старика в тени у плетня, в поношенном бешмете и в кудлатой шапке: сидит старина, горестно опершись на палку, печальные его глаза слезятся, — видно, и его тянет в степь, и он бы ушел за возом, да только ноги уже не слушаются… то в саду забелеет детская головка и тотчас скроется за кустом; то покажется, согнувшись над грядкой, одинокая старуха — и снова ни души вокруг.

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ватӑ ҫын кунӗпе утса ывӑннӑ, пӗтӗм ӳчӗ ыратса тӑнӑ, ватӑ урисем канасшӑн пулнӑ, анчах чӗркуҫҫи сыпписем йӗпе-сапа умӗнхи пек сурман.

За день находился, устал, все тело ныло, старчески сухие ноги просились на покой, но не ломило в суставах, не было и в коленях той ноющей боли, которая обычно предвещала старику сырую погоду.

XXXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кӗтесре хура куҫсем йӑлтӑртатса тӑнӑ — йытӑсем тутлӑ какай шӑршине сиссе пуҫӗсене урисем ҫине хунӑ та кӗтӳҫӗсем ҫине куҫ сиктермесӗр пӑхса выртнӑ…

В углу блестели черные глаза,— волкодавы, чуя сладкий запах мяса, положили морды на вытянутые лапы и не отрывали взгляда от чабанов…

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ку хуралтсем ҫумӗнче хӳшӗ пеккисем, утӑ куписем, улӑм урисем ларнӑ, пӗрер лав вутӑ е кукуруза улӑмӗ выртнӑ.

А ко всем этим постройкам прилепились то балаганчики, то скирдушки сена, то стожки соломы, то воз дров или куча кукурузных будыльев…

XIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Виктор Грачев тахҫанах вӑраннӑ ӗнтӗ, анчах унӑн тӑрас килмен, — ҫуна сӑпкари пек сиктерсе пынӑ, лаша урисем шӑк-шак шаклата-шаклата илнӗ, ҫуна тупанӗ айӗнче ҫӗнӗ юр нӑтӑртатса пынӑ.

Виктор Грачев давно не спал, но вставать ему не хотелось, — сани укачивали, глухо постукивали копыта, молодо и свежо скрипел под полозьями снег.

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Дугинӑн пуҫӗ вӑрахчен чӗтресе ыратрӗ, — шӑлӗсем шакӑртатрӗҫ, сарӑрах тусанпа витӗннӗ аттинчи пысӑк урисем килӗшӳсӗррӗн, ӳсӗр ҫыннӑнни пек тайкаланса пусрӗҫ.

У Дугина долго тряслась голова, пощелкивали зубы и как-то нелепо путались большие, в порыжелых сапогах, ноги.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Урисем вил-ӳсӗр чухнехи пек вӑйсӑррӑн сӗтӗрӗнсе пыраҫҫӗ.

Как мертвецки пьяный, чертил ногами булыжник.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Лагутин казаксем патне ыткӑнчӗ, ҫавӑнтах Аржанова хырӑмӗнчен ярса илчӗ те, такӑнкаласа, хӗҫне урисем хушшинче ҫапкалантарса, айӑккалла сӗтӗрме пуҫларӗ.

Рванувшись к казакам, Лагутин обхватил Аржанова поперек, спотыкаясь, путаясь в шашке ногами, пытался его оттащить.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӗвел ҫинче тӗссӗрленнӗ парусина ҫил чӳхентерсе тӑнипе ҫав мӗлкесем, тӑллаттарса утса иртекен ҫынсен урисем айӗнчен хӑтӑлса тухма ӑнтӑлнӑ пек, варкӑша-варкӑша илеҫҫӗ.

Ветер, раскачивая, трепал выжженную парусину, пятна на тротуарах шевелились, рвались из-под шаркающих ног людей.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ӑна тӑхӑнтартса янӑ кӗпе, вӑрӑм пирки, урисем хушшинче чӑлханать: ахӑртнех кӗпи темӗнле питӗ те тӗреклӗ хӗрарӑмӑнне ҫаклатса тухнӑскер пулас.

Белая рубаха, со здоровенной, как видно, бабищи, была ему длинна, путалась в ногах.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Урисем чӗркуҫҫи тӗлӗнче вӗттӗн чӗтренсе силленеҫҫӗ, ҫине-ҫинех хутланкаласа илеҫҫӗ.

Ноги его в коленях мелко дрожали, подгибались.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Утнӑ хушӑрах хӑй планшеткӑран шоколад кӑларса илет те (прапорщикӑн ҫутӑрах хӗрлӗ тути пӗтӗмпех шоколадпа вараланса пӗтнӗ), ҫиелти хутне сӳсе пӑрахса, колонна хӗррипе утать; арки ҫумне пылчӑк хытса ларнӑ вӑрӑм шинелӗ урисем хушшинче сурӑх хӳри евӗр ҫапкаланса пырать.

Он развертывал, вынимая из планшетки, шоколад (мокрые яркорозовые губы его по краям были измазаны шоколадом), ходил вдоль колонны, и захлюстанная длинная шинель с присохшей к подолу грязью болталась меж ног, как овечий курдюк.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Урисем шыҫса кайнӑ, ура хырӑмӗсене йод сӗрнӗ, шурӑ нӳрлӗ мамӑкпа ҫыхнӑ.

Ноги опухшие, смазанные йодом икры, лежавшие на белой и влажной вате.

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑкӑрсем, анаталла анакан урапана чарса, кайри урисем ҫине лараҫҫӗ, пуҫӗсене ҫӳле ҫӗклеҫҫӗ, вара сӳсменӗ пуҫӗ ҫине анса, мӑйракисене пыра-пыра шаккать…

Старательно сдерживая бричку, быки садились на задние ноги, высоко задирали головы, и ярмо, сползая на голову, стучало о рога.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ирина чӑлхине хыврӗ, ҫара урисем йӗпеннипе часах хӗрелсе кайрӗҫ.

Ирина сняла чувяки, босые ноги ее, купаясь в росе, быстро покраснели.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней