Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫӗленсем (тĕпĕ: ҫӗлен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Эх, ҫӗленсем, кама вӗлерчӗҫ!

«Эх, гады, кого убили!

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Урмӑшатӑр-им, ҫӗленсем?

— А-а, гады, психуете?

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

«Ҫук, ҫӗленсем, ун пек пулмасть!» — хӑй ӑшӗнче кӑшкӑрчӗ Юргин, хӑйӗнчен сылтӑмра та, сулахайра та пӗтӗм парк тӑрӑх салтаксем кӗрт ӑшне пута-пута, кӑшкӑрашса пӑшал пенӗ еннелле ыткӑннине курсан.

«Не-ет, гады, не выйдет!» — мысленно закричал Юргин, видя, что и вправо и влево от него, по всему парку, навстречу звукам стрельбы, перекликаясь, увязая в снегу, несутся солдаты его роты.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫӗр ҫинче ҫӗленсем пуррине манма юрамасть!

Не забывай, есть еще на свете гады!

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

«Тытӑр теприне, ҫӗленсем

«Лови, гады, еще!»

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

«Мейӗр, ҫӗленсем, тытӑр!»

«На, гады, лови!»

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

«Хӑвӑрах ҫӗнтертӗмӗр, тетӗр эппин? — вӗлтлетсе илеҫҫӗ ун пуҫӗнче шухӑшсем. — Ну, тискер ҫӗленсем, ӑҫта-ха эсир?»

«Так уж и думаете — ваша взяла? — рвались в нем мысли. — А ну, змеиные души, где вы?»

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тикӗсех пымасть вӑл: унӑн ҫурри таран типӗ вӑрӑм курӑк ӑшне пулнӑ кустӑрмисем пӗрре пит ерипен ҫаврӑнаҫҫӗ, тепре тата сасартӑк пӗрле шӑратса тунӑ дисксем пек пулаҫҫӗ те гусеницисем вара вӗсем ҫинче ҫӗленсем пек авкаланса пыраҫҫӗ.

Он двигался неровно: его колеса, примерно по середину в сухой высокой траве, то вращались очень быстро, то вдруг становились как вместе слитые диски и гусеницы на них извивались как змеи.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хут ҫӗленсем сутӑн илмелӗх укҫа-тенкӗ пулман пирӗн, ҫитменнине тата хам та унашкал лӑпӑр-лапӑр вӑйӑпа аппаланма ирӗк памастӑм; вара вӑл тӗлӗннӗн, хӑйне хӑй манса кайнӑ пек, сехечӗ-сехечӗпе ҫӑвар карсах анлӑ тӳпене тунсӑхлӑ куҫӗсемпе сӑнатчӗ.

У него не было денег на покупку змея, да я и не позволял ему пускать их, и он иногда часами простаивал, в восторге раскрыв рот и самозабвенно следя за небом.

Хут ҫӗлен // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 105–109 стр.

Хут ҫӗленсем вӗҫтерме эпӗ нихҫан та юратман; юратма мар, кунашкал вӑйӑсене чунтанах кураймастӑм, ӑна ӑсӗ ларсах ҫитеймен ача-пӑча ӗҫ ҫукран ӗҫ тупни вырӑнне кӑна хураттӑм.

Но я никогда не любил пускать бумажных змеев; больше того, я ненавидел это занятие: я считал его забавой дурных детей.

Хут ҫӗлен // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 105–109 стр.

Хӑш чухне тата хӑма татӑкӗсенчен тунӑ ҫӗленсем те салхуллӑн ярӑнкаласа иртеҫҫӗ.

А то еще бывает бесшумный змей-черепица.

Хут ҫӗлен // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 105–109 стр.

Темшӗн-ҫке, ку вӑхӑтра тӳпере ярӑнса ҫӳрекен хут ҫӗленсем ҫине пӗрмаях пӗрре хурланса, тепре тӗлӗнсе пӑхатӑп эпӗ.

Я с удивлением и печалью гляжу на бумажных змеев, плывущих вдали.

Хут ҫӗлен // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 105–109 стр.

Ҫав тӗрлӗ йышши сасӑ ҫумне ҫӗленсем чашкӑрни хутшӑнать — «ши-ши», анчах ҫак сасӑ та вак-тӗвек чӗрчунсен кӗввипех пӗрлешӗнсе каять.

Иногда к нему присоединяется змея, но даже ее шипение прекрасно гармонирует со стрекотом насекомых.

Кӑвакал мыскари // Степан Апаш. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 71–75 стр.

Вӑл хут ҫӗленсем яма, кӑвакарчӑн хӑвалама, чушкӑлла выляма, хӑваласа ҫитмелле тупӑшма юратать, яланах ача-пӑча вӑййисене, тавлашӑвӗсене хутшӑнать.

Он очень любил пускать змеи, гонять голубей, играть в бабки, бегать вдогонки и всегда вмешивался в детские игры и ссоры.

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Эпӗ: «Мучи, эсӗ мӗншӗн ҫывӑрмастӑн?» — тесе ыйтрӑм та, вӑл: «Ҫӗрӗпе ҫывӑрмастӑп, тусӑм, кунта ҫӗленсем тулли. Эсӗ ҫеҫен хирте уҫӑлса ҫӳре-ха, эпӗ сан вырӑнта пӗр сехет те пулин лӑпкӑн ҫывӑрам», — тет.

Я спрашиваю: «Ты чего не спишь, дедушка?», а он отвечает: «Я всю ночь не сплю, милушка, тут кругом змей полно. Ты пойди погуляй по степи, а я на твоем месте хоть часок в спокойствии усну».

XXV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Мана сӑхнинчен кирек мӗнле хура ҫӗлене те усӑ ҫук, манӑн какай ватӑ, шӑнӑрлӑ, ҫитменнине тата манран качака шӑрши кӗрет, — мӗншӗн тесен, аслӑк айӗнче манпа пӗрле час-часах Трофим ҫывӑрать, — хура ҫӗленсем качака шӑршине юратмаҫҫӗ.

Меня любой гадюке кусать резона нет, у меня мясо старое, жилистое, да к тому же от меня козлом воняет — потому как Трофим рядом со мной часто спит на сеновале, — а гадюки козлиного духа не любят.

XXV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ку капанра хуран пуҫсемпе хура ҫӗленсем туллиех пулмалла.

В этом стогу небось ужаков и змей полно.

XXV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Выльӑхсене пусаҫҫӗ, ҫӗленсем!

— Режут скотину, гады!

15-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӗсен армак-чармак турачӗсем пӗр-пӗринпе явӑнса-ҫыхланса пӗтнӗ, тымарӗсем унта-кунта ҫӗленсем пек тӑсӑлнӑ, ҫынсем кашни пӗр утӑмшӑн нумай тарпа юн юхтарнӑ.

Переплелись их ветки между собой; как змеи, протянулись всюду корни, и каждый шаг много стоил пота и крови тем людям.

III сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Ялан суеҫтереҫҫӗ, ҫӗленсем, вӗсем!

Лгут всегда!

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней