Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

каймаллаччӗ (тĕпĕ: кай) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тӑван хуторӗнчен вӑл, хӑй шучӗпе, тепӗр виҫӗ кунтан пӑрахса каймаллаччӗ, анчах ӗҫ урӑхларах килсе тухрӗ: кӗҫнерникун ҫӗрле, — Григорий ҫывӑрма ҫеҫ хатӗрленнӗччӗ ӗнтӗ, — такам алӑка хыттӑн танлаттарса шаккани илтӗнсе кайрӗ.

Через три дня он должен был покинуть родной хутор, но вышло иначе: в четверг ночью, — Григорий уже собрался ложиться спать, — в дверь кто-то резко постучал.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Политбюрова каймаллаччӗ, анчах пӗтӗм чун-чӗри ҫакна тертлӗн хирӗҫлерӗ.

Надо было идти в политбюро, но все существо его мучительно сопротивлялось этому.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эппин, ачусемпе савнӑ хӗрарӑмна кайрантарах хӑвӑн патна илсе каймаллаччӗ.

Потом забрал бы их и свою любезную.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вара ӑҫта каймаллаччӗ ман ачасене пӑрахса?

Куда же я от детей пошел бы?

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Темпе каймаллаччӗ пуль ман?

— На чем бы это я поехал?

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пултарнӑ пулсан, халӑх кунта выҫӑ вилсе пӗттӗр тесе, вӗсем мӗн пуррине йӑлтах хӑйсемпе пӗрле сӗтӗрсе каймаллаччӗ.

Они бы все с собой забрали, ежели б могли, чтобы народ тут с голоду подыхал.

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сирӗн ӑҫталла каймаллаччӗ?

Вам куда идти?

8 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

— Хӑвӑрӑн каймаллаччӗ! — хӑр-хар кӑшкӑрса тӑкрӗ кинӗ, пуҫӗнчи тусанлӑ тутӑрне салтса.

— Ехали бы сами! — огрызнулась та, снимая с головы пропыленный платок.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Юланутлӑ вӑйлӑ отряд пулсанах хӗрлисем, флангсенчен ҫаврӑнса пырса, казаксене татах чакарса каймаллаччӗ, унтан тӑшман вӑйӗсене темиҫе ҫӗрлӗн сапалантарса, станицӑна пырса кӗме шикленсе тӑракан пехота валли ҫул уҫса памаллаччӗ.

Конница могла бы обходным движением с флангов принудить казаков к дальнейшему отступлению и, отвлекая силы противника, развязать руки пехоте, нерешительно топтавшейся на подступах к станице.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Каймаллаччӗ пирӗн ҫавӑн чух, Подтелковсене вӗлерес умӗн, хӗрлисем патне…

— Ушли бы мы в красные тогда, перед убийством Подтелкова…

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пирӗн Елански станицӑна каймаллаччӗ, ҫил-тӑман ахӑрса кайрӗ те — йӗппе чиксен те куҫ курмасть.

Нам бы в Еланскую станицу надо, но такая посыпала — зги не видать.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӗрӗслӗх Валетпа Кошевой енче пулчӗ: хуҫкаланса тӑмалла марччӗ унӑн, тытмаллаччӗ те каймаллаччӗ.

Правота была на стороне Валета и Кошевого; нужно было уходить, а не мяться.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Паллах, чылайччен мар ӗнтӗ, ху пӗлетӗн вӗт, каймаллаччӗ

Недолго, конечно, сам знаешь, надо было идти…

XIX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Манӑн тӗлӗнсе каймаллаччӗ ӗнтӗ, анчах эпӗ, ҫакна кӗтсе тӑнӑ пекех, тӗлӗнмерӗм.

Я бы должен был удивиться, но не удивился, точно я ждал этого.

XXVI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

— Манӑн вӑтӑр пилӗк ҫухрӑм лашапа тата сакӑр сехет пуйӑспа каймаллаччӗ.

— Ехать надо было тридцать пять верст на лошадях и восемь часов по чугунке.

XXV // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Ҫитес эрнере манӑн уезда съезда каймаллаччӗ.

Мне надо было на следующей неделе ехать на съезд в уезд.

XXII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

— Апла пулсан эпӗ сана ҫакна калатӑп: санӑн чӑнах та кунтан тухса каймаллаччӗ, — терӗ Костя пӗр шӳтлемесӗр.

— Тогда я тебе так скажу: лучше бы тебе все-таки уйти отсюда, сказал Костя вполне серьезно.

XIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Анчах халь, хӑйӗн халичченхи шухӑшӗсем ҫине куҫса, темшӗн-ҫке, кӗтмен ҫӗртенех полка ҫапӑҫӑва хатӗрлес тӗлӗшпе тунӑ ӗҫре тӗрлӗрен ҫитменлӗхсем пуррине курма пуҫларӗ: тупӑсенчен пӗрине вӑл оборона вӑтаҫӗрне засадӑна лартасшӑнччӗ, анчах ку ӗҫе тумасӑрах хӑварнӑ-мӗн, батальонсене запасной кабельсем тӑсса каймаллаччӗ, ӑна та туман, полкри боепитани пунктне малти лини ҫывӑхнерех куҫарма палӑртнӑччӗ, куҫарман…

Но теперь, вернувшись к прежним мыслям, он почему-то неожиданно начал обнаруживать различные недостатки в подготовке полка к бою: он вспомнил, что одну из пушек так и не поставили в засаду у центра обороны, как он этого хотел, что в батальоны не проложили запасные кабели, а полковой пункт боепитания не передвинули, как намечалось, ближе к передовой линии.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Часрах каймаллаччӗ

Скорее бы надо…

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тахҫанах хвершӑл патне каймаллаччӗ.

Давно бы к хвершалу надо.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней