Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

савӑнӑҫлӑн сăмах пирĕн базăра пур.
савӑнӑҫлӑн (тĕпĕ: савӑнӑҫлӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл хӑй нихҫан та урам тӑрӑх ташласа-юрласа савӑнӑҫлӑн ҫӳремен пек, темӗншӗн каччӑсемпе хӗрсене ҫиленнине туйса илчӗ.

Он поймал себя на том, что по какой-то причине сердится на парней и девчат, как будто сам никогда не бродил по улицам, такой же разухабистый и неуемно-веселый.

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Алӑк яр уҫӑлчӗ те, Дымшаков алӑк патне тӑрса савӑнӑҫлӑн пӗлтерчӗ:

Потом дверь рывком отворилась, и, став па пороге, Дымшаков торжественно возвестил:

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ ӑна переменӑра ҫапах та ура лартрӑм! — савӑнӑҫлӑн йышӑнчӗ Васятка.

— А я на переменке все ж ему ножку подставил, — торжествующе признался Васятка.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл ҫынсем кулнӑ май Иван мучи аллинчен ҫурана илсе, ӑна хул хушшине вут пуленки пек чикрӗ те картишӗнче шавласа тӑракансене савӑнӑҫлӑн пӑхса ҫаврӑнчӗ.

Он взял под общий смех одного поросенка из рук деда Ивана, сунул его, как березовый чурбак, под мышку и весело оглядел всех гомонивших во дворе.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Дымшаков, ҫӑварне ывӑҫ тупанӗпе хупласа, савӑнӑҫлӑн ӳсӗркелесе илчӗ — те ҫынсем хӑйне «ярса илнишӗн», те хӗвӗшсе кайнишӗн савӑнчӗ (хӗвӗшӳ ӑна яланах кӑмӑла кайнӑ-ҫке!).

Дымшаков довольно покашливал в кулак, непонятно чему радуясь — тому ли, что мужики взяли его в оборот, то ли просто наступившей суматохе, которая всегда была ему по душе.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Питӗ лайӑх! — терӗ Мажаров савӑнӑҫлӑн, тата мӗн те пулин тӗлӗнмелли илтессе шаннӑ пек, старике хӑйӗн патӗнчен ямасӑр.

— Чудесно! — восхищенно говорил Мажаров и не отпускал от себя старика, словно надеялся услышать от него что-то необыкновенное.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Роман савӑнӑҫлӑн кӑххӑм! тесе илчӗ те ырӑ кӑмӑллӑн сӗнчӗ:

Роман многозначительно хмыкнул и вдруг с душевной щедростью предложил:

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унтан Роман, савӑнӑҫлӑн куҫ хӗссе, каларӗ:

И, весело подмигивая, сказал:

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Пултаратӑн, Кеша! — шухӑшларӗ Ксени савӑнӑҫлӑн.

«Молодец Кеша! — обрадованно подумала Ксения.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Савӑнӑҫлӑн кулкаласа, шӑллӗ Ксение юр ҫине тӑратрӗ, хӑй патӗнчен кӑшт тӗксе ячӗ те симӗс куҫӗсене хӗссе пӑхрӗ.

Довольно посмеиваясь, брат опустил ее на снег, чуть оттолкнул от себя, вприщур оглядел зеленоватыми глазами.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫемҫе минтер ҫине чавсаланса, пӑлхануллӑн, ҫав вӑхӑтрах савӑнӑҫлӑн ҫӗкленчӗ.

Утопив локоть в мягкую подушку, он приподнялся, подмываемый тревожным и вместе с тем радостным нетерпением.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вара Иннокентийӗн ӑна хирӗҫ савӑнӑҫлӑн кулса ямалли ҫеҫ юлать.

И ему ничего но останется, как радостно засмеяться в ответ.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ҫунтарса янӑ, ӑҫта хурас ӑна урӑх, — терӗ бригадир, капкӑн лартнине туймасӑр, ун ҫинелле савӑнӑҫлӑн пырса.

— Сожгли, куда же ее, — словно не чувствуя расставленной ловушки и с охотой влезая в нее, сказал бригадир.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Агаша пуҫне савӑнӑҫлӑн сулса илчӗ.

Агаша довольно кивнула.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Цапкин хӗрарӑм ятне савӑнӑҫлӑн каларӗ те, Ксени Черкашина патнелле пӗшкӗнчӗ:

Цапкин торжественно назвал фамилию какой-то женщины, и Ксения наклонилась к Черкашиной.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл вӑхӑт шутне те ҫухатрӗ, юлашкинчен, паллакан уйсем пуҫлансан, тӑвайкки хыҫӗнче Черемшанкӑ ҫутисем савӑнӑҫлӑн мӑчлатма тытӑнсан, калама ҫук хавасланса кайрӗ.

Он потерял счет времени и, когда пошли наконец знакомые тюля и за косогорами приветно, как живые, замигали огни в избах Черемшанки, несказанно обрадовался.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Паян Константинӑн темскер йывӑрри, салхулантараканни пулнӑ пулин те, вӑл ыранхи кун ҫинчен савӑнӑҫлӑн, шанчӑклӑн шухӑшларӗ.

И хотя в том, что Константин пережил сегодня, было и что-то тягостное и печальное, он думал о завтрашнем дне с радостью и надеждой.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл, ача пичӗ ҫине ҫутӑ ӑн ӳктӗр тесе, сӗтел лампӑн абажурне хӑйӗн косынкипе витрӗ те, ачине ҫывӑрма вырттарса, пурне те савӑнӑҫлӑн пӑхса ҫаврӑнчӗ.

Она уложила сына, кинув на абажур настольной лампы свою косынку, чтобы свет не падал мальчику в лицо, и весело оглядела всех.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Халӗ ӗнтӗ пирӗн вакунтах туй туса, малалла савӑнса, ташласа-юрласа каясси ҫеҫ юлчӗ! — терӗ хӗрарӑм хӑйӗн кӑкӑрӗпе ача питне хупланӑ косынкӑ хӗррине ҫӗклесе, ачи ҫине савӑнӑҫлӑн пӑхрӗ.

— Теперь вам ничего не остается, как сыграть в вагоне свадьбу и ехать дальше с полным веселием! — проговорила женщина и, приподняв краешек косынки, которой была прикрыта ее грудь и лицо малыша, задержала на нем восхищенный взгляд.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ну, вӑт киле ҫитрӗмӗр те, — тенӗ Игнат Савельевич, савӑнӑҫлӑн кулса.

— Ну вот вы и дома, — сказал, довольно улыбаясь, Игнат Савельевич.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней