Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тухрӑм (тĕпĕ: тух) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Райком тата районти Контроль комиссийӗ хушнипе эпӗ ку ӗҫе тӗпчесе, йӗрлесе тухрӑм.

— По поручению райкома и районной Контрольной комиссии я расследовал это дело.

32-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пӑрахсах тухрӑм… — тесе, ассӑн сывласа ячӗ теАндрей, пукан ҫине йывӑррӑн пырса ларчӗ.

Навовсе… — вздохнул Андрей и тяжело опустился на табурет.

32-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тепӗр ҫулхине, ҫуркунне, эпӗ пӗрре хур чӗпписене ҫитерме ҫил арманӗ патне хӑваласа тухрӑм.

На другой год весной выгоняю гусят к ветряку стеречь.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ну, вара эпӗ чӑмса тухрӑм та тискеррӗн уласа йӗрсе ятӑм.

Ну, тут я, натурально, вынырнул и реванул дурным голосом.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Эпӗ, йӗкӗт, хам та мӑшкӑла тухрӑм ҫав, качакана пусса пӑрахрӑм… — йывӑррӑн хашлатса илчӗ Любишкин.

— Я, парень, сам опаскудился, прирезал козу… — тяжко вздыхал Любишкин.

15-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Кӗске пӑшала та эпӗ, ӑнсӑртран шыраса ан тупчӑр тесе, хампа пӗрлех илсе тухрӑм, хирте пытарса хӑварас тенӗччӗ те, шелленӗ пек пултӑм тата, халӗ акӑ — эсӗ килсе тухрӑн!

Отрез я с собой зацепил, хотел прихоронить в степе, чтобы не нашли случаем на базу, да прижалел, и ты — вот он!

6-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эпӗ килкартине тухрӑм та шухӑша кайса тӑтӑм, — путвалӑн уҫӑ чӳречинчен килкартине ирсӗр те хаваслӑ юрӑ янӑраса тухать, амӑшӗ ывӑлне ҫывӑратса янӑ май, тӗлӗнмелле сӑмахсене уҫӑмлӑн асӑнса юрлать:

Я вышел на двор и в раздумье остановился, — из открытого окна подвала гнусаво и весело лилась на двор песня, мать баюкала сына, четко выговаривая странные слова:

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Вӑл мана хӑйӗн вӑрӑм аллисене тӑсса пачӗ, эпӗ унӑн ҫинҫе е сивӗ пӳрнисене пӑчӑртаса силлерӗм те, вара, ун ҫине ҫаврӑнса пӑхмасӑр, ӳсӗр ҫын пек аран-аран уткаласа, картишне тухрӑм.

Он протянул мне обе длинные руки, я тоже обеими руками сжал и потряс эти тонкие, холодные косточки и, уже не оглядываясь на него, вылез на двор, точно пьяный.

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Эпӗ каллех шыв кӳлленчӗкне кӗтӗм те юрлакан хӗрарӑма хул айӗнчен ҫӗклесе, хыҫран чӗркуҫҫипе тӗрткелесе, хӳме патне илсе тухрӑм; вӑл каялла туртӑнать, аллисене сулкаласа кӑшкӑрать:

Я снова влез в лужу, взял певицу под мышки, приподнял и, толкая коленями, вывел ее к забору; она упиралась, размахивала руками и вызывала меня:

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Акӑ эпӗ те тусанлӑ ансӑр ҫул ҫине тухрӑм; сылтӑм енче — ҫӑра кӑвак тинӗс хумханать; ӑна куҫа курӑнман столярсем пиншер савапа саваланӑ пек, хумсем ҫийӗн чӑштӑртатса сава турпасӗ евӗр шап-шурӑ кӑпӑк чупать, сывӑ хӗрарӑм сывлӑшӗ пек нӳрӗ, ӑшӑ та ырӑ ҫил ӑна ҫыраналла хӑвалать.

Вот и я на узкой, серой полосе дороги, справа — качается густо-синее море; точно невидимые столяры строгают его тысячами фуганков — белая стружка, шурша, бежит на берег, гонимая ветром, влажным, теплым и пахучим, как дыхание здоровой женщины.

Этем ҫурални // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 156–165 стр.

— Ӗҫлесе юрӑхсӑра тухрӑм пулать апла… — хурланса пуҫне сулчӗ салтак.

— Наработался, значит… — с горечью мотнул головой солдат.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Эпӗ ҫак кӗске заметкӑна вуласа тухрӑм та, ҫав шухӑшлӑ ҫын пурнӑҫран мӗн сӑлтавпа пӑрахса кайма шут тытнине, тен, кӑшт уҫҫӑнрах ӑнлантарса пама пултарӑп, тесе шухӑшларӑм: эпӗ ӑна пӗлеттӗм.

Я прочитал эту краткую заметку и подумал, что мне, может быть, удастся несколько яснее осветить причину, побудившую этого задумчивого человека уйти из жизни, — я знал его.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Хаҫат листине хӑвӑрт пӑхса пынӑ май, эпӗ Коновалов хушамат тӗл пултӑм та, унпа интересленсе, акӑ мӗн вуласа тухрӑм:

Рассеянно пробегая глазами газетный лист, я встретил фамилию — Коновалов и, заинтересованный ею, прочитал следующее:

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

— Манӑн ертсе пымалӑх хастарлӑхӑм пур, ҫавӑнпа илсе тухрӑм та сире ҫав вырӑнтан!

— Во мне есть мужество вести, вот потому я повел вас!

III сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

— Хӑвӑр «ертсе кай!» терӗр, — эпӗ ертсе тухрӑм! — вӗсене хирӗҫ кӑкӑрӗпе ҫаврӑнса тӑрса, кӑшкӑрса каланӑ Данко.

— Вы сказали: «Веди!» — и я повел! — крикнул Данко, становясь против них грудью.

III сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Сӑхсӑхсах калатӑп, эпӗ тул ҫутӑлнӑ-ҫутӑлманах тухрӑм.

Вот вам крест, выехал я чуть свет.

Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.

«Йӗксӗк, чапа тухрӑм пулать!.. Вӑкӑр мӑйраки ҫине тирӗнтӗм», кӳренчӗ вӑл хӑй ҫине.

«Подумаешь, прославился!.. Быку на рога попал», — досадовал он на себя.

30-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тулла эпӗ тӗшӗрсе тухрӑм, — терӗ вӑл.

Я пшеницу помял, — сказал он.

26-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ килте ӗҫсе тухрӑм.

Я уже дома пила.

19-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫапах куншӑн та тав тӑватӑп, — хушса хучӗ вӑл, йывӑррӑн сывласа: — эпӗ тӗттӗмлӗхрен ҫутта, уҫӑмлӑ йӗр ҫине тухрӑм, хамӑн мӗн тумаллине пӗлетӗп.

Но благодарю и за то, — прибавил он с глубоким вздохом, — я вышел из хаоса, из тьмы и знаю, по крайней мере, что мне делать.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней