Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӳссе (тĕпĕ: тӳс) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр колхозра Пробатовӑн питех те йывӑр минутсем тӳссе ирттерме тивнӗ.

В одном колхозе ему пришлось пережить мучительные и горькие минуты.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫӳрес-тӗк — ҫын пек ҫӳре, пурне те куҫран уҫҫӑн пӑх, мӗн те пулин йӗркеллӗ мар, тӗрӗс мар пулсан — тӳссе ан тӑр, пӗлтерме васка…

Если ходить — так ходи, как человеку положено, в глаза всем открыто гляди, а если что не так, не но правде — не терпи, в набат бей…

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эх, эс те! — Разведка командирӗ вара, — Ставрополь ҫынни, патша ҫарӗнче унтер-сверхсрочник пулнӑскер, чаҫран киле ҫара ҫерҫи пек пырса кӗресси мӗн пек йывӑррине хӑй тӳссе курнӑскер, — сарлака кӑкӑрӗ ҫумӗнчен чылаях йывӑр вӑчӑраллӑ сехет вӗҫерчӗ, каларӗ:

— Эх, ты! — И командир разведки — ставрополец, в прошлом унтер-сверхсрочник, сам не раз ходивший домой из старой армии в отпуск, знавший на опыте, как горько являться из части голодранцем, — снял со своей широкой груди часы и невероятно массивную цепку, сказал:

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫав кун вӑкӑрсене пула пӗрре ҫеҫ мар нуша тӳссе пӑхнӑ Прохор аяккалла ывтӑнса кайрӗ, пуҫӗпе урапа кӳпчекне ҫапӑнчӗ те мӗнле ӳкнӗ ҫаплах ҫывӑрса кайрӗ.

Прохор, бывший в этот день не первой жертвой бычиной ярости, отлетел в сторону, ударился головой о ступку колеса, тотчас же уснул.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫамрӑксем — хаваслӑн, нимӗн шухӑшсӑр, кулса-тӑрӑхласа «гайдамаксем» тесе ят панӑ стариксем ассӑн хашлатса, чӗмсӗррӗн пӑчӑртанса тухакан куҫҫулӗсене ыттисенчен пытарса утаҫҫӗ; ӗнтӗ суха тума, сӳрелеме, акма вӑхӑт ҫитнӗ; ҫӗр хӑй патне йыхӑрать, кунӗн-ҫӗрӗн канӑҫ курмасӑр чӗнет, кунта ав ҫапӑҫма тивет, ирӗксӗр ҫӗртенех ӗҫсӗр аптӑраса, хӑраса-сехӗрленсе, нуша тӳссе тата хуйхӑрса, ют хуторсем тӑрӑх вилесле асапланса ҫӳрес пулать.

Молодые весело, бездумно, старики, в насмешку прозванные «гайдамаками», — со вздохами, с потаенно укрытой слезой; заходило время пахать, боронить, сеять; земля кликала к себе, звала неустанно день и ночь, а тут надо было воевать, гибнуть на чужих хуторах от вынужденного безделья, страха, нужды и скуки.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Нумайччен тӳссе пурӑнас-и ку мӑшкӑла?

«Докель мы будем терпеть смывание?

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий тарса ҫӑлӑннӑшӑн хӗпӗртемерӗ, анчах тин кӑна тӳссе ирттерни ҫинчен хӑй нимӗн те шухӑшлама пӗлменни ӑна пӑлхантарса ячӗ.

Григория не согрела радость избавления, но чувство равнодушия к пережитому смутило.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑрҫи ҫине те малтанхине тӳссе курнисем тиркесе пӑхрӗҫ: анлӑшӗ те, вӑйӗ-шывӗ те, ҫухатӑвӗсем те — пурте вӗсем, Германи вӑрҫипе танлаштарсан, теттелле ҫеҫ.

Да и к самой войне все участники прежней относились пренебрежительно: и размах, и силы, и потери — все в сравнении с германской войной было игрушечно.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аксинья хӑй чӑтса ирттернӗ мӑшкӑла — ҫав ҫынран, ҫав пысӑк та тимӗр пек хытӑ алӑсенчен мӗн кӑна тӳссе курнине пӗтӗмпех аса илчӗ; аса илчӗ те, унпа ӗмӗрлӗхе татӑлма шутламан ҫӗртенех, хӑй мӗн хӑтланнинчен хӑй те хӑраса кайса, йӗп пек тирекен сӑмахсемпе чыхӑнса пӳлӗнчӗ:

Аксинья вспомнила пережитые обиды, все вспомнила, что перенесла от этого человека, от больших железных рук и, сама не желая разрыва, в душе ужасаясь тому, что делала, задыхалась в колючих словах:

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл вара тӳссе ирттернӗ тертлӗ кунсен юнӗпе пылчӑкӗ хушшинче унӑн сӳне пӗлми сӑнарне вӑрахчен типтерлӗн аса илсе пурӑнчӗ, ӑна чӗринче акӑш-макӑш хитре те ӑслӑ, тӗнчере нимрен ытла юратса хисеплеме тивӗҫлӗ пирӗшти вырӑнне упрарӗ.

И он долго и бережно хранил в воспоминаниях, среди крови и грязи пережитого, ее светлый немеркнущий образ, облекая его ореолом недосягаемости и поклонения.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мӗн кӑна тӳссе ирттермен пуль эпир 1918 ҫулта.

Помоги переводом

Раҫҫей ӑслайӗнчи ҫут(ӑ) сӑнар // Леонид Атлай. https://chuvash.org/content/5075-%D0%A0% ... D1%80.html

Хуйха-суйха Суворов пӗччен тӳссе ирттернӗ.

Грустил Суворов в одиночестве.

Суворов хӗрӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Ой, маттур! — мухтамасӑр тӳссе тӑрайман Суворов.

Ой, удалец! — не сдержал похвалы Суворов.

Пӑрӑнӑр! // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Подтелков пиллӗкӗмӗшне лайӑхрах курса илесшӗн: Казански станица казакне Матвей Сакматова — Каменскинчен пуҫласах мӗн пур хуйхӑ-суйхӑпа савӑнӑҫа пӗрле тӳссе ирттернӗ тусне аран палласа илет вӑл.

Подтелков пытается разглядеть пятого: с трудом узнает казака станицы Казанской Матвея Сакматова, делившего с ним все невзгоды и радости с самой Каменской.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Григорий те тӳссе тӑраймарӗ — Валета пӑлтӑралла тӗртсе, унӑн кивелсе чалӑшнӑ салтак атти хыҫӗ ҫине тапта-тапта, ырӑ маррӑн систерсе каларӗ:

Не стерпел и Григорий, — выталкивая Валета в сенцы, наступая ему на задники стоптанных солдатских сапог, недобрым голосом пообещал:

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Аннӑн тутисем чӗтрерӗҫ пулин те, чӑтӑм ҫитерсе, шӑпланса тӑчӗ; ӑна чӗререн хӗрхеннипе ҫеҫ вӑл пурне те ҫирӗппӗн тӳссе ирттерме пултарчӗ.

У Анны дрожали губы, но она сдерживалась, замолкала; потворствуя ему, терпеливо сносила все.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ку мана хам, сан няньку вырӑнне юлса, пӗтӗмпе тӳссе ирттернӗшӗн питӗ лайӑх тавӑрни пулать, — тӳссе тӑраймарӗ Анна та.

— Это лучшая расплата за то, что я перенесла, будучи твоей нянькой, — не выдерживала и Анна.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл ҫав самантрах картишӗнчен вӑркӑнса тухрӗ; пуҫӗ ҫине тутӑр уртса, сӑнсӑр сӑмахсемпе ятлаҫма пуҫларӗ те, Пантелей Прокофьевич та тӳссе тӑраймарӗ, лашисене чарсах, Анютка енне ҫаврӑнса ларчӗ.

Она не замедлила выскочить на баз; накидывая платок, посыпала такими отборными ругательствами, что Пантелей Прокофьевич даже лошадей попридержал, повернулся назад.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— К-к-кӗ-ерт аҫи!.. — Христоня ҫӑварне ҫурса пӑрахас пек карса пӑрахса кулса ячӗ, аллипе сулчӗ, унтан, тӳссе тӑраймасӑр, кӑшкӑрса ячӗ:

— С-с-сукин сын!.. — Христоня, раздирая рот улыбкой, всплеснул руками и не выдержал, загоготал:

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тӳссе тӑраймарӗҫ хӗрлӗ гвардеецсем вилӗ шӑплӑха.

Не выдержали напряженной тишины.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней