Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тенӗ (тĕпĕ: те) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Гобельманпа юнашар тенӗ пекех, сылтӑмра, сӗтел патӗнче, тепӗр ҫын ларать.

По правую руку от Гобельмана, у стола, сидел другой человек.

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Анчах Яша хӑйӗн «колхозӗнче» выльӑх тата ытларах та ытларах пултӑр тенӗ.

Но Яша хотел, чтобы в его «колхозе» было все больше и больше скота.

VIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Э, Осип Михайлович! — тенӗ Яша, хутсем ҫинчен пуҫне илсе.

— А, Осип Михайлович! — Яша отрывался от бумаг.

VIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ҫумӑрлӑ, — тенӗ хӗрарӑм хуралҫӑ.

— Дождь, — отвечала сторожиха.

VIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Эпӗ пӗрмаях кунта пулма тивӗҫ, тенӗ вӑл.

Я считаю своим долгом постоянно находиться здесь.

VIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӑй ӑшӗнче вӑл шансах тӑнӑ: Ольховка ҫыннисем халӗ колхозран тарса пӗтеҫҫӗ пуль ӗнтӗ, колхоз картишӗнчи мӗнпур пурлӑха ҫӗклесе пӗтереҫҫӗ пуль, тенӗ.

Внутри он был уверен: жители Ольховки сейчас пожалуй разбегутся из колхоза, унесут всё имущество, которое есть на колхозном дворе.

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Хамах ҫитетӗп!» тенӗ вӑл.

«Сам дойду!» — сказал он.

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

 — Ывӑла ӑҫта шырамалла, мӗнле паллӑсем пур унта? — тенӗ.

Где — по его заметам — надо было искать сына.

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫӗрлех шут тытнӑ вӑл: ҫапӑҫу хирне кайса пӑхас та Андрей виллине шыраса тупас, тенӗ.

Ночью же созрело решение: побывать на поле боя и найти мертвого Андрея.

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Обер-ефрейтор ку ҫын пирки хӑй те шухӑшланӑ: «Малалла утма пултараймасть ӗнтӗ вӑл, персе пӑрахмалли ҫеҫ юлчӗ», тенӗ, — ҫул ҫинче вӑл ун пек пӗрре ҫеҫ мар тукаланӑ.

Обер-ефрейтор только что пришел к мысли, что пленный не сможет дальше идти, оставалось пристрелить его, что не раз уже приходилось делать в пути.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Чӳрече хупписене ҫапса лартман килсенче, кашнинче тенӗ пекех, хӗрарӑмсем хуҫа пулса пурӑнма пуҫларӗҫ.

Почти на каждом дворе, где не были заколочены ставни, начали хозяйничать женщины.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пучахӑн-пучахӑн тенӗ пек пуҫтарнӑ!

Чуть ли не по колоску собирали!

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тӑватӑ ҫын, пӗр харӑсах тенӗ пек сиксе анса икӗ енчен те Степан Бояркин патнелле пырса тӑчӗҫ.

Четыре человека, почти враз спрыгнув с нее, с обеих сторон подошли к Степану Бояркину.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Хуйхине хуйхӑр та, ӗҫне ту, тенӗ пек пулса тухать,— терӗ вӑл.— Нимӗҫсем персе ҫитессе кӗтсех тӑр ӗнтӗ.

— Горе-то горюй, а дело делай, — заговорил он с семьей. — Того и гляди, немцы нагрянут.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ку енчи тӗнче халь Андрейшӑн хӑрушӑ, апла пулин те, вӑл ӑна лайӑх пӗлет, ун тӑрӑх вӑл урлӑ та пирлӗ тенӗ пек утса тухнӑ; леш енчи тӗнче вара — тавҫӑрса илме йывӑр тӗнче, — пӑч тӗттӗм, ун пекки ҫӗр ҫинче сахал, унта ҫӗр ҫинче пачах курман вут ҫутисем чӗтрене-чӗтрене илеҫҫӗ.

Мир на этой стороне теперь был страшен для Андрея, но все же давно знаком и пройден насквозь; мир на той стороне загадочен, наполнен таинственной тьмой, какую редко встретишь на земле, и в ней дрожат совсем неземные огни.

XXIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Озеров капитан ҫӗре ларчӗ те, пӗр яках мар, пысӑк чул ҫине таянса, васкамасӑр, шӑппӑн тенӗ пек, приказ пама тытӑнчӗ.

Капитан Озеров сел на землю, оперся о большой шершавый камень и неторопливо, почти шепотом начал отдавать приказания.

XXVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫавӑнпа та вӑл халь, ҫак каҫ, чун-чӗри чӑтма ҫук ыратнипе, урӑх ним ҫинчен те шухӑшламан, халь ӗнтӗ пӗтӗмпех пӗтрӗ, пӗтӗмпех пӗтрӗ, тенӗ ҫеҫ.

И он, ошеломленный, в эту ночь с душевной болью думал лишь о том, что теперь все пропало, все, все!…

XXVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл хулпуҫҫийӗпе час-часах йывӑҫ вуллисем ҫумне пыра-пыра ҫапӑннӑ, анчах хӑй пырса ҫапӑннӑ пек туйӑнман ӑна, йывӑҫ вуллисем хӑйсем тӗрте-тӗрте яраҫҫӗ пуль мана, юриех, аташтарса ярас тесе, турачӗсемпе час-часах питрен чаваҫҫӗ, ҫапа-ҫапа илеҫҫӗ пуль, тенӗ вӑл.

Он часто ударялся плечами о стволы деревьев, но ему не казалось, что это он наталкивается, стволы деревьев наверно сами меня притирают, нарочно, чтобы свести с ума, ветками постоянно царапают лицо, бьют.

XXVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Нумайӑшне темле шӑтӑк-ҫурӑк тӑрӑх, ҫӗр айӗпе утса пынӑн туйӑннӑ, эпир ӗнтӗ шӑтӑкӑн тикӗс мар стенисем ҫумне пыра-пыра ҫапӑнатпӑр пулас, маччи те пур ав, пуҫа темӗн те пӗр леккелесе пырать, тенӗ вӗсем.

Многим казалось, что они пробираются по какой-то мертвой трущобе, толкаясь о корявые стены, задевая головой за разный хлам, свисающий с потолка.

XXVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ларӑр-ха эсир, капитан юлташ, повозка ҫине, э? — тенӗ вӑл.

— Да сядьте вы, товарищ капитан, на повозку!

XXVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней