Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

эс сăмах пирĕн базăра пур.
эс (тĕпĕ: эс) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эс ун ҫинчен тахҫанах маннӑ пуль ӗнтӗ?

Но ты, пожалуй, об этом уже забыл?

Ҫӳҫ ҫинчен // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 46–53 стр.

Эй, шуйттан кӗвенти… сарайне, эс киҫак хунӑ ҫӗре, пытарсан мӗнле, э!

Э, черт его… в сарае, где у тебя сложены кизяки, а?

I сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Паллатӑн-и эс ҫакна, Лукич?..

— Угадываешь ты ее, Лукич?..

I сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Эс малашне те мана хӑвармӑн-ха, мана пӑрахмӑн!

Ты мне еще послужишь верой и правдой!

I сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Эсӗ те кӗр, Яков Лукич, эс мана кирлӗ пулатӑн.

Зайди и ты, Яков Лукич, ты мне нужен.

I сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Ывӑлӑм, тӗрӗс мар вӗлерчӗҫ вӗсем сана, эс ҫакна нихҫан та манайрас ҫук.

— Сын мой, Юй-эр, — произнесла она во весь голос, — ведь тебя казнили невинного, несправедливо.

IV // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.

Эс ку териех ӳсӗрме пӑрахӑн.

Ты не будешь так кашлять.

III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.

— Ӑнланмарӑн эс мана, хӑйне хӗрхенме ыйтман вӗт вӑл, «хӑвна хӗрхенӗр, А-и!» тенӗ.

— Оглох ты, что ли? Ведь он что сказал: «Жаль мне тебя, Красноглазый!»

III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.

Шутла-ха эс, вӗрилле тытса вӗрилле ҫимелле! — кӑшкӑрчӗ илемсӗр сӑн-питли.

Подумай только, кровь я взял еще тепленькую, да и принял он ее еще теплой, — продолжал кричать посетитель в черном.

III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.

Шӳт тӑватӑп ҫеҫ, пачах та чирлӗ ҫын пек мар эс, — терӗ кӑвак сухалли сӑмаха пӑрса ярас шутпа.

А ты и вправду не похож на больного, улыбаешься… — постарался замять неловкость посетитель.

III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.

— Лао-шуань, чирлӗ мар пулӗ вӗт эс? — ыйтрӗ унран пӗри, тӗл-тӗл кӑвакара пуҫланӑ сухалли.

— Захворал, неможется тебе? — спросил его посетитель с седой бородой.

III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.

Эс лӑпланса вырт-ха, вара веҫех иртӗ.

— Поспи, и вся хворь пройдет.

II // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.

— Ывӑлӑм, ан тӑр эс!..

— Не вставай, сынок!..

I // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.

Темиҫе кун каялла аренда укҫине чакарас шутпа килнӗ ҫынна эс капла пулма пултараймасть терӗн вӗт.

Когда несколько дней тому назад арендатор просил снизить арендную плату, ты ему отказал.

X // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Пичче, ӗненетӗп, калама пултаратӑн эс апла та.

Брат, я уверен, что по-твоему это невозможно.

X // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Эс пӗччен нимех те тӑвайрас ҫук пуль ҫав.

И ты один, конечно, бессилен что-либо предпринять.

X // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Эс, чӑн та шӳтлеме юрататӑн.

Шутник ты, право…

VIII // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Пуҫа пӗксе ҫӳрекен старик, эс мана улталаймӑн!

Тебе не удастся обмануть меня, старик, потупивший глаза в землю.

VII // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

«Эс те апла иккен!»

«Значит, и ты тоже!»

IV // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

«Паян эс хӑвна самайрах пек туятӑн пулмалла», — терӗ мана пичче.

Брат спросил: «Сегодня ты, кажется, хорошо себя чувствуешь?»

IV // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней