Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тутине (тĕпĕ: тута) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Григорий ҫинчен сахал сӑмахларӗҫ; унӑн ҫулӗ хутор халӑхӗнчен пачах татӑлса кайнине, ҫав ҫул хӑҫан та пулин сыпӑнасси пӑхса та курӑнманнине пӗлнӗ ҫинче ун пирки калаҫса ҫӑвар тутине те сая ярас темерӗҫ.

Про Григория мало говорили, — не хотели говорить, зная, что разбились у него с хуторными пути, а сойдутся ли вновь — не видно.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кубань таврашӗнчи ӗлӗкхи йӑла ҫапла хушать: апат ҫиме пуҫлас умӗн тӑрса сӑмах каламасан — эрехӗ те пылак пулмӗ, апат тутине те сисеймӗпӗр…

Старинный обычай на Кубани так гласит: не будет сладким вино и не ощутим мы вкуса пищи, ежели перед тем, как приступить к обеду, не сказать слово…

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл ӑна, савӑннӑ та хӑранӑскерне, утиялӗ-мӗнӗпе ҫӑмӑл кӑна ҫӗклесе, унӑн кулса тӑран тутине, хупӑннӑ та анчах пурне те куракан куҫӗсене, пӗчӗк ҫемҫе хӑлхисене чуптума пуҫларӗ: вӑл ӑна, ҫулҫӳрен ҫын ӑш хыпса ҫитсен сасартӑк ҫӑлкуҫӗ курса тӑранайми шыв ӗҫнӗ пек, васкаса чуптунӑ.

Он легко, вместе с одеялом, приподнял ее, обрадованную и испуганную, и стал целовать и ее улыбающиеся губы, и ее закрытые, но все видящие глаза, и ее уши, маленькие и мягкие; целовал торопливо и с той ненасытной жадностью, с какой уставший, томимый жаждой путник пьет воду, добравшись до родника.

XXXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл тутине шӑт ҫыртрӗ.

Он закусил губы.

XV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ку ӗҫре секретарь нимӗн те пулӑшаймасть, — Лукерья Ильинишна янаххи айӗнче шел тутӑрне тӳрлетрӗ те каллех ал тупанӗпе тутине шӑлчӗ.

— Ничего тот секретарь не поможет, — Лукерья Ильинишна поправила у подбородка шаль и снова ладонью вытерла губы.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Пасаршӑн пулса ун пек инҫе сӗтӗрӗнсе ҫӳретӗп-и, — хӗрарӑм ал тупанӗпе тутине шӑлса илчӗ.

— На базар бы не потащилась в такую даль, — женщина тыльной стороной ладони вытерла губы.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ирина тутине ҫыртрӗ, унӑн куҫӗсем шывланчӗҫ.

— Ирина закусила губу, ресницы ее сделались влажными.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл, тутине хӗстерсе ҫыртса, аллисене шинель кӗсйине чикрӗ.

Он туго сжал губы, сунул руки в карманы шинели.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ун хыҫҫӑн чылайччен тутине чӗтретсе, ҫӑмлӑ кӑкӑрне сӑтӑркаласа выртрӗ: курайманлӑх ӑна вӗри шлак чӑмӑркки пулса капланнӑн, ҫав чӑмӑркка ӑшра йӑсӑрланса выртнипеле хӑйне сывлама йывӑр пулнӑн тата сулахай кӑкӑра чӗре айӗнчерехрен хыттӑн хӗссе ыраттарнӑн туйӑнчӗ.

После долго растирал волосатую грудь, дрожал губами; ему казалось, что ненависть скипелась в груди горячим комком шлака, — тлея, мешает дышать и причиняет эту боль в левой стороне под сердцем.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Иван Алексеевич куҫӗпе представительсене сӑхса илчӗ; казак офицерӗ тутине чӑмӑртаса тытнӑ та шӑв-шав лӑпланасса чӑтӑмлӑн кӗтет.

Иван Алексеевич глянул на представителей; казачий офицер, поджав губы, терпеливо выжидал.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Захар Королев тутине йӳҫҫӗн чалӑштарса кулать, шӑратнӑ чукун чӑмакки пек хура сухалӗ ҫеҫ кӗпи тӑрӑх сӗркеленсе шӑвать.

Захар Королев криво улыбался, черная борода его плавилась по рубахе застывшим чугунным потоком.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Псков ҫывӑхӗнче? — пӗтӗм пӗвӗпе малалла ӳпӗнсе ыйтрӗ Корнилов; унтан, питне-куҫне пӗркелентерчӗ те, шупкалса кайнӑ ҫӳхе тутине ейӗлтерсе, пуҫне пӑркаласа илчӗ.

— Пскова? — переспросил Корнилов, всем корпусом наклоняясь вперед, и, поморщась, чуть ощерив тонкую выцветшую губу, отрицательно качнул головой.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл, тӗксӗм шурӑ сӑн-питлӗскер, чӗмсӗр тутине чалӑштарса ҫӑтӑ-ҫӑтӑ ҫыртса лартнӑ.

На мутнобелом лице, покривясь, плотно сомкнулись безмолвные губы.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл хыпаланса ҫӑварӗнчи сухарие ҫӑтса ячӗ те, тутине ҫулласа илсе, хулӑн та ҫилӗллӗ сасӑпа кӑшкӑрса тӑкрӗ:

Торопливо глотнув, он облизал губы, крикнул грубым негнущимся басом:

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сехӗрленсе ӳкнипе хайне хӑй тыткалайми пулнӑ полк командирӗ дивизи штабӗнчен полка фронта таврӑнма чӗнсе янӑ телеграммӑна тутине чӗтрентерсе вуласа парать те, тин вара казаксем вакунсем ҫине вырнаҫса лараҫҫӗ.

Полк только после того погрузился в вагоны, когда взволнованный, не владеющий собой командир полка, дрожа губами, вслух прочитал полученную им из штадива телеграмму о вызове полка на фронт.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Аксинья курнӑ-курман палларӗ ӑна, хӑйӗн чие ҫырли пек хӗрлӗ тутине ҫӑтӑ ҫыртрӗ те, кӗлеткине ахаль ҫӳренӗ чухнехи пек мар тӑп-тӑп тытса тата юр пек шурӑ ӳтлӗ ҫара чавсисене вӗттӗн чӳхентерсе, шалалла кӗрсе кайрӗ.

Аксинья сразу узнала его, плотнее сжала вишневые губы, пошла, держась неестественно прямо, чуть шевеля матовыми оголенными локтями.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӗрӗк пиншакӗн петлици ҫумне хӗрлӗ хӑю ҫӗленӗ Баланда учитель, кӑвакарса симӗсленнӗ тутине пит тутрипе картласа, халӑх ушкӑнӗ варринче тӑрать, ҫивӗч куҫӗсене йӑлкӑштарса хӗрӳллӗн калаҫать:

В середине толпы учитель Баланда, с платком у позеленевшего рта и с красной лентой в петличке полушубка, горячечно блестя глазами, говорил:

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тутине ҫирӗп чӑмӑртаса, пуҫӗ ҫине тутӑр уртса яма та ӗлкӗрнӗччӗ вӑл, анчах сасартӑк Ильинична ыйтса пӗлчӗ:

Туго поджимая губы, накинула было платок, но Ильинична спросила:

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кансӗр ҫывӑрнипе пичӗ чалӑшшӑн ҫӗвекленсе йӗрленнӗ Григорий ыйхӑран ҫӗр варринче вӑранса пуҫне ҫӗклерӗ, темӗнле курӑкӑн ытла та тутлӑ шӑршине туйса илнӗ, анчах ҫав самантрах ӑна сисми пулнӑ лаша пек, тутине мӗкӗлтеттерсе выртрӗ.

Проснувшись и приподняв голову, с косыми рубцами на щеках от неловкого сна, Григорий долго жевал губами, как лошадь, на минуту ощутившая и утратившая необыкновенный аромат какой-то травки.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл хӗп-хӗрлӗ хӗрелсе кайрӗ, унтан, кӑвак тутине каллех тӗлсӗр кулӑпа ейӗлтерсе, малтанхи пекех хӑрушла сасӑпа тӑрӑлтатса такмакласа кайрӗ:

 Он побагровел и, вновь вытягивая голубые губы в бессмысленную улыбку, тем же жутким речитативом продолжал:

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней