Поиск
Шырав ĕçĕ:
Вӑл Лука кӑтартнӑ еннелле пӑхрӗ, ҫын виллине асӑрхарӗ те сасартӑк сассине улӑштарчӗ.Ергушов посмотрел по тому направлению, куда указывал Лука, и, рассмотрев тело, вдруг переменил тон.
VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Туратлӑ пӗрене сасартӑк шӑмпӑлт! турӗ те, каллех шыва пӳлсе, пирӗн ҫыран еннелле ишме пуҫларӗ.Карча вдруг бултыхнула и снова поплыла, перебивая воду, к нашему берегу.
VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Лукашкӑна вӑл шыв юххинче мар, ӑшӑх вырӑн еннелле, Терек урлӑ сулӑннӑ пек курӑнчӗ.Лукашке даже показалось, что она плыла не по течению, а перебивала Терек на отмель.
VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Казаксен пуҫӗ тӗлне ҫитсен, вӑл вӑрман еннелле пӑрӑнчӗ, йывӑҫ патне вӗҫсе пынӑ чухне вара, ҫуначӗпе ҫунатне кашни сулмассеренех перӗнтерчӗ, унтан, ватӑ чинара ҫине ларма хӑтланса, нумайччен тӑрмашрӗ.
VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Эсӗ те Назар, — терӗ вӑл, Лука еннелле ҫаврӑнса, — тата Ергушов каять; ҫывӑрса тӑранчӗ пулӗ.Ты да Назар, — обратился он к Луке, — да Ергушов пойдет; авось проспался.
VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Паян камӑн каймалла-ха? — пӳртӗн уҫӑ алӑкӗнчен кӑшкӑрчӗ казаксенчен пӗри, урядник еннелле ҫаврӑнса.— Кому ж нынче идти? — крикнул один из казаков, обращаясь к уряднику в отворенную дверь хаты.
VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Ытла та харсӑрланса кайрӗ вара сан Лукашка, — хушса хучӗ урядник, старик еннелле ҫаврӑнса.И то, ловок стал Лукашка твой, — прибавил урядник, обращаясь к старику.
VI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Эй! — терӗ вӑл казаксем еннелле ҫаврӑнса, ҫав-ҫавах вӑйлӑ та хаваслӑ сасӑпа.Гей! — обратился он к казакам тем же сильным и веселым голосом.
VI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Вӗсенчен ҫурҫӗр еннелле Ногай е Моздок ҫеҫенхирӗн хӑйӑр кӗрчӗсем пуҫланаҫҫӗ те вара, ҫурҫӗрелле тӑсӑлса, таҫта хӑяматра Трухмен, Аҫтӑрхан тата Кӑркӑс-Кайсацк ҫеҫенхирӗсемпе пӗрлешсе каяҫҫӗ.
IV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Ӑсатакансем вара тӗрлӗ еннелле уйрӑлса кайрӗҫ.
I // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Ах, чим! — терӗ ҫул ҫине каяканни, хӗрелсе тата вӑрӑмми еннелле ҫаврӑнса, — Шевалье счетне эсӗ майлаштарӑн, вара ман патӑма ҫырса яр.
I // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Ҫак ял ҫӗрӗ ҫинче ларакан юманлӑх вӑрмана Энтепе хӑви, вӑрман ҫумӗнчен кӑнтӑр хӗвел анӑҫ еннелле каякан ҫула Энтепе ҫулӗ тенӗ.
Ҫӗнӗ Эйпеҫ ялӗ пуҫланса кайни // Ф.М.БАЙДУГАНОВ, Н.П.МУСТАЕВ. «Елчӗк Ен», 2014.06.14
Ҫурҫӗр еннелле пӑхса ларакан урамра пурӑнакансем хӗллехи вӑхӑтра юр вӑйлӑ тултарнӑран тарӑхса Ту касса куҫса ларса хирӗҫле урам тунӑ.
Ҫӗнӗ Эйпеҫ ялӗ пуҫланса кайни // Ф.М.БАЙДУГАНОВ, Н.П.МУСТАЕВ. «Елчӗк Ен», 2014.06.14
Ҫак ҫырма вара тепӗр 400 метртан Хуртлӑ вар ҫырмипе пӗрлешет те татах ҫурҫӗр хӗвел тухӑҫ еннелле юхать.
Ҫӗнӗ Эйпеҫ ялӗ пуҫланса кайни // Ф.М.БАЙДУГАНОВ, Н.П.МУСТАЕВ. «Елчӗк Ен», 2014.06.14
Ҫӑл куҫсен шывӗ хальхи вӑхӑтра та ялтан ҫурҫӗр хӗвел тухӑҫ еннелле, 400 метртан Йӗрӗк лаппи текен вырӑнти ҫӑл шывӗсемпе пӗрлешсе хӗвел тухӑҫ еннелле пӑрӑнса юхать.
Ҫӗнӗ Эйпеҫ ялӗ пуҫланса кайни // Ф.М.БАЙДУГАНОВ, Н.П.МУСТАЕВ. «Елчӗк Ен», 2014.06.14
Ҫав вӑхӑтрах Аслӑ Пӑла юхан шывӗн кӑнтӑр енче, Мӑрселпе Исеккел ялӗсен усӑ куракан ҫӗрӗсенчен иртсен, хальхи Лаш Таяпа ялӗ еннелле усӑ курман пушӑ ҫӗрсем пурри ҫинчен асӑннӑ.
Ҫӗнӗ Эйпеҫ ялӗ пуҫланса кайни // Ф.М.БАЙДУГАНОВ, Н.П.МУСТАЕВ. «Елчӗк Ен», 2014.06.14
Ромашов Александра Петровнӑпа юнашар ларчӗ, пӗкерӗлсе те ун еннелле пӑхмасӑр.Ромашов сел рядом с Александрой Петровной, сгорбившись и не глядя в ее сторону.
XXII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Шыв шуҫӑм еннелле кӗрен, тип-тикӗс те хаваслӑччӗ, анчах кимӗ хыҫӗнче вӑл ҫӑралнӑ, кӑвакланнӑ та пӗркеленнӗ ӗнтӗ.
XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Юрату, харпӑрлӑхӑн тӗттӗм ҫӑрӑлчӑкӗнчен ирӗке тухса, пач та вӑрттӑн, улах кӗтесри, енчен еннелле пӑхкалашса, йӗрӗнсе тӑвакан мӑшкӑллӑ ҫылӑх мар, тӗнчен ҫап-ҫутӑ тӗнӗ пулса тӑрӗ.
XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Назанский, ӳкӗннӗ пек пулса, чӗтӗрекен аллине инҫетрен ун еннелле тӑсрӗ.— Назанский, точно извиняясь, протянул к нему издали дрожащую руку.
XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.