Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

чунӗ (тĕпĕ: чун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл, йӗнер ҫинче тайкаланса пынӑ май, кунӗпех малашнехи пурнӑҫӗ ҫинчен ҫыхӑнусӑр шухӑшларӗ; чепчешкен вӗтӗ шӑрҫисене суйланӑ пек аса илчӗ вӑл Петро сӑмахӗсене, чунӗ ыратнипе тертленчӗ.

Весь день он покачивался в седле, несвязно думая о будущем; как горошины стеклянного мониста, перебирал в уме Петровы слова, горько нудился.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хутора кӗрес умӗн вӑл нимӗҫ салтакӗнчен туртса илнӗ винтовкӑна ларкӑч айӗнчен кӑларчӗ те шал енчен черниллӑ кӑранташпа темтепӗр ҫырса-тӗрлесе тултарнӑ ҫакки ҫине пӑхса илчӗ, тинех чунӗ лӑпланнӑ пек кӑшкӑрса каларӗ:

Не доезжая хутора, из-под сиденья достал отбитую винтовку, поглядел на ремень, исписанный изнутри чернильным карандашом, облегченно крякнул:

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мирон Григорьевич, талӗ тирӗ пек хӗрлӗ сухалӗ айӗпе кулкаласа, чие хуллинчен тунӑ чӑпӑркка аврине вылятса илчӗ; ахӑртнех, чунӗ лӑпланчӗ пулас, сӑмаха урӑххи ҫине куҫарчӗ:

Мирон Григорьевич усмехнулся в лисью рыжевень бороды и поиграл вишневым кнутовищем; он, видно, успокоившись, перевел разговор:

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн ҫемьипе яланах пулайманнишӗн чунӗ хурланчӗ, анчах куншӑн атте айӑплӑ мар.

Помоги переводом

Раҫҫей ӑслайӗнчи ҫут(ӑ) сӑнар // Леонид Атлай. https://chuvash.org/content/5075-%D0%A0% ... D1%80.html

— Тен, Прохор хӗрсе кайнипе турӗ пуль, ну, пӑхсах паллӑ, чунӗ ун — салтак чунӗ.

— Может, и погорячился Прохор, да, видать, душа у него солдатская.

Ҫӗнӗ пушмаксем // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Мӗн вӑл пирӗншӗн выҫлӑх, чир-чӗр, усал ҫанталӑк — Раҫҫей ҫарӗнче салтак чунӗ улшӑнмасть пулсан.

Что нам голод, мор, непогода — раз в российских войсках дух солдатский не переводится.

Салтаксем утаҫҫӗ, сӑмах ваклаҫҫӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Чуну вырӑс чунӗ мар санӑн.

Душа у тебя не русская.

«Сирӗн Парижра ӗҫсем мӗнле?» // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Этем чунӗ те юлман сарлака урамра ҫил ҫавӑрттарса ҫӳрет.

На широкой обезлюдевшей улице кружился ветер.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӑлханнипе чунӗ хыпӑнма пуҫланӑскӗр, вӑл хӑвӑртрах малалла кайма хыпаланчӗ.

Сжигаемый беспокойством, он стремился вперед.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анна вилнӗ кунран тытӑнса, унӑн туйӑмӗ-сисӗмӗсем вӑхӑтлӑха сӳнчӗҫ: халӗ ун ним тума та, ним ҫинчен шутлама та чунӗ туртми пулчӗ.

Со дня смерти Анны чувства в нем временно атрофировались: ничего не хотелось, ни о чем не думалось.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Христоня, инкеке чунӗ сиенӗ пекех, хӑй пырса кӗчӗ.

Христоня пришел сам, словно учуя беду.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тепӗр пилӗк минутран тӑкӑрлӑкра этем чунӗ те юлмарӗ.

Через пять минут проулок вымер.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫав вӑйлӑ туйӑм хистесе тӑнипе вӑл чунӗ ыратнине тата иккӗллӗ шухӑшӗсене ҫӗнтерме вӗренчӗ — ҫӗнтерчӗ те.

Под его властный указ научилась преодолевать боль и недоумение — и преодолела.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Чи малтанах, инҫе те асаплӑ ҫул ҫинчен Царицына килсе ҫитнӗ хыҫҫӑн, Аннӑна питӗ йывӑр пулчӗ; чунӗ кӳтнипе пӗрре кӑна мар макӑрса ярас патне ҫитрӗ.

Вначале, когда после долгой, мучительной дороги приехала с ним в Царицын, было тяжко, горько до слез.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Богаевский — ҫак самантра унӑн пӗтӗм чунӗ хӑлхи ҫине куҫнӑ тейӗн — тӳсӗмсӗррӗн ӑнтӑлса итлет, анчах сӗтел ҫинче выртакан ал сехечӗ шакканисӗр, вилӗ атаман арӑмӗ чыхӑна-чыхӑна ӗсӗкленисӗр тата тулта, теме систерсе тӑнӑ пек, ӑш-чике тӑвӑнтарса, ҫӑхансем кӑранклатнисӗр пуҫне вӑл нимӗн те илтмест.

Богаевский, — вся жизнь его в этот момент ушла в слух, — несказанно жадно прислушивался, но слышал только четкое тиканье лежавших на столике ручных часов, хриплый, захлебывающийся голос жены мертвого уже атамана да через окно — обрекающее, надсадное и звучное карканье ворон.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Богаевский, чунӗ тӑвӑнса ҫитнипе кӗпине туртса ҫурса пӳлӗме вӑркӑнса кӗрет.

Богаевский, как при удушье, разрывая на себе ворот сорочки, вбежал туда.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ытла та хытӑ ывӑнни, йӑлӑхса ҫитни тата чунӗ тӑвӑлса ыратни унӑн сивлек сӑн-питне пӑхма ҫук тӗссӗрлетсе янӑ.

Безмерная усталь, отвращение, надрыв делали взгляд его отталкивающим и тяжелым.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Петро, чунӗ килениччен ахӑлтатса, каллех шӑллӗне сӑйлама пуҫларӗ: пӗр кашӑкне ҫӑвара сыптарать, теприне сӑмси тӑрӑх ярать.

Петро довольно хохотал и снова потчевал племянника: ложку — в рот, другую — на нос.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫамрӑк курӑкӑн, суха тимӗрри ҫавӑрса пӑрахнӑ, анчах юр шывӗн тӑварсӑр тутине ҫухатма ӗлкӗреймен ҫӗрӗн тутлӑ шӑршипе сывласси килчӗ унӑн, — чунӗ хӑпартланса ҫӗкленчӗ.

Представляя себе, как будет вдыхать сладкий дух молодой травы и поднятого лемехами чернозема, еще не утратившего пресного аромата снеговой сырости, — теплело на душе.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Малтанах ун чунӗ большевиксен енне туртрӗ, кайрӗ, ыттисене те пӗрлех ертсе кайрӗ; унтан пуҫа иккӗленчӗк шухӑшсем минрете пуҫларӗҫ те, чӗри тепӗр хут сивӗнчӗ.

Тянуло к большевикам — шел, других вел за собой, а потом брало раздумье, холодел сердцем.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней