Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

юпа сăмах пирĕн базăра пур.
юпа (тĕпĕ: юпа) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Япалине вара юпа пек хытса тӑракан ҫынна тавӑрса пачӗ, леш ана илсе тухса кайрӗ.

А черепаху отдал похожему на жердь слуге, который ее унес.

Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Пӳлӗме паҫӑрхи юпа евӗр ҫын таврӑнчӗ те Ци господина лакпа сӑрланӑ пӗчӗк тимӗр шапа евӗр темле хура та йӑлтӑркка япала тыттарчӗ.

Но тут вернулся похожий на жердь слуга и передал Седьмому господину какую-то плоскую, покрытую лаком вещицу, похожую на маленькую черепаху.

Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Ци господин тутине сиктеркелерӗ, анчах вӑл мӗн каланине никам та илтмерӗ, хӑй умне юпа пек тӑсӑлса тӑни ӑна пурпӗрех ӑнланчӗ.

Седьмой господин шевельнул губами, никто ничего не слышал, но слуга все понял.

Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Вӑл Ци господин умне пырса юпа пек яшт тӑсӑлса тӑчӗ.

Опустив руки и вытянувшись, точно жердь, он замер перед Седьмым господином.

Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Ӑна халӗ «ман ухмах», ««ҫав ирсӗрле этем», «юпа пек шанк хытнӑ тӑмпай» тата ытти ҫавнашкал хивре ҫӑмахсем асне киле-киле кайрӗҫ, пуртех те Раиса сӑмахӗсемччӗ кусем, вӗсене вара вӑл хӑйӗн ҫырӑвӗсенче те, ахаль калаҫура та упӑшки ячӗпелен сахал мар вӑркӑнтарнӑ.

Ему теперь вспомнились выражения вроде: «мой дурак», «этот презренный человек», «этот болван, который вечно торчит» и другие не менее сильные выражения, которые расточала Раиса в письмах и устно о своем муже.

IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Анчах карт е бильярд пӳлӗмӗнче, вылякансен ҫурӑмӗ хыҫӗнче, е столовӑйра, ӗҫкӗ-ҫикӗ уйрӑмах хӗрсе кайнӑ вӑхӑтсенче, юпа пек хытса ирттересси уншӑн, — ыттисемшӗн ку пач ӑнланмалла мар, — питех те пысӑк киленӗҫ.

Но ему доставляло странное, непонятное другим удовольствие торчать в карточной, или в бильярдной комнате за спинами игроков, или в столовой, когда там особенно кутили.

VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Таракан мӗскӗн ҫын, эпӗ унӑн икӗ тӑшманне те вӗлертӗм пулин те (вӑл ҫакна хӑй те курчӗ), пӑшал ҫулӑмӗпе сассинчен тем пекех хытӑ хӑрарӗ, утайми пулчӗ, вӑл вырӑнтан тапранма хал ҫитереймесӗр юпа пек хытрӗ, ним тума пӗлмесӗр: тармалла-и е ку ҫынпа пӗрле пулмалла-и, тесе шухӑшларӗ пулас; май пулсан, вӑл манран та тарнӑ пулӗччӗ.

Несчастный беглец, несмотря на то что я убил обоих его врагов (по крайней мере, так ему должно было казаться), был до того напуган огнем и грохотом выстрела, что потерял способность двигаться; он стоял, как пригвожденный к месту, не зная, на что решиться: бежать или остаться со мной, хотя, вероятно, предпочел бы убежать, если бы мог.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ку ӗҫ, юпа ҫине тунӑ календаре ӗненес пулсан, эпӗ утрав ҫине лекни ҫирӗм тӑваттӑмӗш ҫул ҫине кайсан, май уйӑхӗн варринче, пулса иртрӗ.

Это произошло на двадцать четвертом году моего пребывания на острове, в середине мая, если верить моему убогому деревянному календарю.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Утравӑн ҫак вырӑнӗнчен вӗсем пурте вӗҫсе кайрӗҫ; юпа ҫинче кайӑк виллисем ҫакӑнса тӑнӑ вӑхӑтра эпӗ пӗр кайӑк таврашӗ вӗҫнине те курмарӑм.

Все улетели из этой части острова; по крайней мере, я не видал ни одной за все время, пока мои пугала висели на столбе.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Эпӗ вӗсене илтӗм те, ыттисене хӑратас тесе, ҫӳллӗ юпа ҫине ҫакса хутӑм.

Я поднял их и повесил на высоком столбе, чтобы запугать остальных.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Эпӗ юпа ҫинчи картасене шутласа пӑхрӑм та кунта шӑпах виҫҫӗр утмӑл пилӗк кун пурӑннине пӗлтӗм.

Я сосчитал зарубки на столбе, и оказалось, что я живу здесь ровно триста шестьдесят пять дней!

Вуннӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Халлӗхе икӗ юпа лартрӑм, ҫӳле икшер хӑма хӗреслетсе хутӑм.

Пока поставил две сваи и на каждой по две доски крест-накрест.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫак вӑхӑтран тытӑнса вара эпӗ юпа ҫине кашни кун пӗрер карт картса хураттӑм.

С тех пор я каждый день делал на своем столбе зарубку в виде короткой черточки.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫак юпа ҫине хӗреслетсе хӑма ҫапса хутӑм, хӑми ҫине вара ҫӗҫӗпе касса пысӑк сас-паллисемпе ҫакӑн пек сӑмахсем ҫыртӑм: Ку утрав ҫине эпе чи малтан 1659-мӗш ҫулта сентябрӗн 30-мӗшӗнче ура ярса пусрӑм.

Прибил к этому столбу перекладину, на которой вырезал крупными буквами такие слова: здесь я впервые ступил на этот остров 30 сентября 1659 года.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ыйтса пӗлесшӗнччӗ те, юпа пек, сӑмах та чӗнмест.

Пробовали допросить — молчит, как чурбан.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пытаракан ушкӑн урам варрине тухсан, тупӑкне каллех ҫӗре лартрӗҫ, кӗл тума тытӑнчӗҫ, Кандов ҫавӑнта урам варринчех юпа пек хытса тӑчӗ.

Когда процессия достигла площади, на которой торчал Кандов, гроб поставили на землю, чтобы снова прочитать молитву.

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов хуҫана васкамасӑр юпа ҫумне ҫыхса хучӗ.

Огнянов, не торопясь, привязал хозяина к столбу.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑрах аллипе вӑл йӑрхахра ҫакӑнса тӑракан кантрана ярса илчӗ, тепринпе Рачкона юпа ҫумне хӗстерчӗ.

И, сняв одной рукой веревку, висевшую на гвозде, Огнянов другой рукой прижал Рачко к столбу.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Юпа пек хытса тӑнӑ хӗрачан куҫне куҫҫуль карса илчӗ.

Девочка стояла как вкопанная, на глазах у нее выступили слезы, но заплакать она тоже не смела.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчов арҫынсен хушшинче чухне кирек хӑҫан та вӗҫкӗнленме пӑхать, хӗрарӑмсемпе питех чӑрманмасть; хальхинче вӑл юпа пек хытса тӑчӗ, хӑрах аяккинелле тайӑлнӑ фескине тӳрлетсе тӑхӑнчӗ, Рада енне пӑхса юнаса илчӗ, вара ыттисем хыҫҫӑн тухса тапӑлтатрӗ.

Стефчов, всегда важный и чопорный в обществе мужчин, но бесцеремонный с женщинами, остолбенел; он поправил фес, съехавший набок, свирепо погрозил пальцем Раде и вышел вслед за остальными.

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней