Поиск

Шырав ĕçĕ:

улӑм сăмах пирĕн базăра пур.

улӑм (тĕпĕ: улӑм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Парӑр мана шӑрпӑк, ярӑр мана улӑм ури патне, эпӗ вӗсене менелник кӑтартам…
Дайте мне спички, пустите меня до соломы: я им сейчас именины сделаю…

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Акӑ халь ӗнтӗ, ҫавӑн пек ирӗк пурӑнӑҫ хыҫҫӑн, унӑн тӑвӑр матроскӑпа урана чикекен чӑлхасем, тӑвӑр пушмаксем, пысӑк улӑм шӗлепке тӑхӑнса ҫӳреме тивет.
И теперь, после всего этого приволья, после всей этой свободы, — ходить в тесной шерстяной матроске, в кусающихся чулках, в неудобных ботинках, в большой соломенной шляпе.

Ун ҫинче ҫухи хӗррине шурӑ хӑюсем тытнӑ пустав матроска, кӗске йӗм, вӑрӑм пурҫӑн чӑлха, тӳмеллӗ пушмак тата сарлака хӗрӗллӗ улӑм шӗлепке пулнӑ.
На нем была шерстяная синяя матроска с пристроченными вдоль по воротнику белыми тесемками, короткие штанишки, длинные фильдекосовые чулки, башмаки на пуговицах и круглая соломенная шляпа с большими полями.

Салтаксем, авалхи колоннӑсемпе терраса тавра улӑм тултарса, халӗ хурал пӳрчӗпе пирӗн лаҫ патне сӗтӗрме пикенчӗҫ.
Солдаты, обложив соломой старинные колонны, террасу, тащили охапки к сторожке и к нашей маленькой пристройке.

27 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Офицер каялла кӗрсе кайрӗ, салтаксем ҫав-ҫавах улӑм тултса юлчӗҫ.
Офицер вернулся обратно в комнаты, а солдаты все продолжали носить солому.

27 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Офицер хӑй ҫывӑхӗнчи салтаксене темӗскер приказ пачӗ, лешсем вара, улӑм сӗтӗрсе, ҫӗклем-ҫӗклемӗн кивӗ ҫурт тавра пӑраха пуҫларӗҫ.
Офицер что-то приказал солдатам, и они стали таскать охапками солому и обкладывать ими старый дом.

27 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кукамай-ҫке ку, чипер кӑна костюмпа, вӗҫкӗн улӑм шӗлепкепе.
Но это бабушка — в нарядном чесучовом костюме, в задорной соломенной шляпке;

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Пултӑрах — темӗн мар, утӑ та улӑм, аҫа та ҫиҫӗм — ан тив пултӑрах!
— Ну и пусть будет — гроб и свечи, сено-солома, гром и молния, — пусть!

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӑртак тӑхтанӑ хыҫҫӑн, Швабрин улӑм илсе пыма хушрӗ.
Подождав немного, Швабрин велел принести соломы.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Кӑмӑлсӑр пулсан, утӑ та улӑм, эпӗ сире чумбукгу йӑхӗн вӑрҫӑ ташшине вӗрентӗп!
Хотите, я вас, сено-солома, научу настоящему боевому танцу племени чумбукту?..

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Йӑлт ейӗлсе кайрӑр, утӑ та улӑм!
Чего это вы скисли, сено-солома?

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ, пӗр кӗтессе хӗсӗнсе, ҫӗрӗк улӑм ҫине вырнаҫнӑ.
Я сижу, забившись в угол, на гнилой соломе.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ак тамаша, утӑ та улӑм!
Здорово живешь, сено-солома!

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ҫитӗ аташма, утӑ та улӑм! — кӑшкӑрчӗ Расщепей.
— Будет вам дурить, сено-солома! — закричал вниз Расщепей.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Утӑ та улӑм, мӗн пулать те мӗн килет!
Сено-солома, была не была!

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Паллах, ӑна темиҫе миллион ҫын пӗлет, унӑн картинисене пурте курнӑ, анчах эпӗ ӑна, экран ҫинче ҫеҫ мар, хӑйӗн килӗнче, кулленхи ӗҫӗнче куратӑп, вӑл мӗнле шӳт тунине, мӗнле кӳреннине, мӗнле ятлаҫнине пӗлетӗп («утӑ та улӑм», «мӑйрака-чӗрне»).
Конечно, его знали миллионы людей — все видели его картины, — но я знала его теперь не на экране, а в жизни, дома и на работе, знала, как он шутит, как огорчается или бранится («сено-солома», «рога и копыта»).

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Мӗскершӗн кая юлса ҫӳретӗр, утӑ та улӑм?
Вы что же это опаздываете, сено-солома?

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Улӑм тӳшекӗ урайӗнчех, ун ҫинче пуҫ, хулпуҫҫи, ура вырӑнӗсем, выртса лапчӑтнӑ тӗлсем палӑрсах тӑраҫҫӗ.
Сенник лежал на полу, и еще видны были примятые места: голова, плечи, ноги.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫине вӑл кӗрӗк витӗннӗ, улӑм тӳшек айне металран тунӑ темле япала хунӑ.
покрывшись полушубком и положив под сенник какую—то металлическую светлую штуку,

Пӑхатӑп: ҫавӑн уҫӑ сулхӑнӗнче чул тенкел ҫинче пӗр хӗрарӑм ларать, улӑм шлепкепе вӑл, хура явлӑкпа пӗркеннӗ, пуҫне кӑкӑрӗ ҫинелле уснӑ; шлепки унӑн питне хӳтӗлет.
Смотрю: в прохладной тени его свода, на каменной скамье сидит женщина, в соломенной шляпке, окутанная черной шалью, опустив голову на грудь; шляпка закрывала ее лицо.

Майӑн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика