Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Мускава (тĕпĕ: Мускав) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл хӑйӗн хӗрне пӗр уйӑх та пулин Мускава килсе кайма чӗнет, хӑй пӗччен пулнине, Николай Артемьевича ӳпкелешет, Инсарова салам ярать, унӑн сывлӑхӗ ҫинчен ыйтса пӗлет, унран арӑмне Мускава яма ыйтать.

Она звала свою дочь в Москву, хоть на месяц, жаловалась на свое одиночество, на Николая Артемьевича, кланялась Инсарову, осведомлялась об его здоровье и просила его отпустить жену.

XXXV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Халь барышня кампа калаҫас тенӗ — ҫавӑнпа сӑмахлать; мӗн вулас тет — ҫавна вулать; Парижри пек лакейсӗрех, тарҫӑсӑрах, пӗччен Мускава каять, — кусем пурте йӑлана кӗнӗ.

Теперь барышня разговаривает с кем ей угодно, читает что ей угодно; отправляется одна по Москве, без лакея, без служанки, как в Париже; и всё это принято.

XXIX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Шубин Мускава Анна Васильевнӑпа пӗрле таврӑнчӗ; Берсенев тата темиҫе кун иртсен кайрӗ.

Шубин возвратился в Москву вместе с Анной Васильевной; Берсенев несколькими днями позже.

XXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Анна Васильевна дачӑран нихҫан та ҫакӑн пек ир куҫса каякан марччӗ; анчах кӑҫал, кӗркуннехи пӗрремӗш сивӗсене пула, унӑн шӑлӗсем сурма пуҫларӗҫ; Николай Артемьевич та, чирӗнчен сипленсе пӗтернӗскер, арӑмне тунсӑхласа ҫитрӗ; унсӑр пуҫне тата Августина Христиановна хӑйӗн ашшӗпе пӗр тӑван пиччӗшӗ хӗрӗ патне Ревеле хӑнана кайнӑ иккен; ют ҫӗршывран Мускава пластикӑлла гимнастика туса кӑтартакан пӗр ҫемье килнӗ, вӗсем des poses plastiques туса кӑтартни ҫинчен Мускав ведомоҫӗсем ятлӑ хаҫатра ҫырнӑ Анна Васильевнӑна ҫав тери интереслентерчӗ.

Анна Васильевна никогда так рано не съезжала с дачи, но в тот год у ней от первых осенних холодов разыгрались флюсы; Николай Артемьевич, с своей стороны, окончивши курс лечения, соскучился по жене; притом же Августина Христиановна уехала погостить к своей кузине в Ревель; в Москву прибыло какое-то иностранное семейство, показывавшее пластические позы, des poses plastiques, описание которых в «Московских ведомостях» сильно возбудило любопытство Анны Васильевны.

XXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Часах Берсенев килсе кӗчӗ те Анна Васильевнӑна Инсаровран салам каларӗ тата вӑл ӑна систереймесӗрех Мускава кайнӑшӑн каҫару ыйтни ҫинчен пӗлтерчӗ.

Скоро пришел Берсенев и передал Анне Васильевне поклон от Инсарова вместе с извинением его в том, что он вернулся в Москву, не засвидетельствовав ей своего почтения.

XIX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӗсем пӗр-пӗрне юратнине Берсенев сисмесӗр тӑма пултараймасть, ҫавӑнпа та Инсаровпа Елена ҫапла шутласа хучӗҫ: Инсаровӑн пурӑнма Мускава таврӑнмалла та кӗркуннеччен пӗр-икӗ хутчен кунта хӑнана килсе каймалла; Елена вара ӑна ҫырусем ҫырса тӑма тата, май килсен, ӑҫта та пулсан Кунцово ҫывӑхӗнче тӗл пулма пулчӗ.

Он не мог, не возбуждая подозрения, оставаться у Берсенева, и потому вот на чем они с Еленой порешили: Инсаров должен был вернуться в Москву и приехать к ним в гости раза два до осени; с своей стороны, она обещалась писать ему письма и, если будет можно, назначить ему свидание где-нибудь около Кунцева.

XIX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Инсаров хӑй ыранах Мускава куҫса кайма шутлани ҫинчен тин ҫеҫ каласа пӗлтерчӗ ӑна.

Инсаров только что объявил ему о своем намерении на другой же день переехать в Москву.

XVII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ҫав вӑхӑтра partie de рlaisir кӑштах пӑчланса лармарӗ: Николай Артемьевич Мускавран кӑмӑлсарланса таврӑнчӗ (вӑл халь те Августина Христиановнӑна ҫиленнӗ-ха), хӑйне мӗншӗн чӗннине пӗлсен, вӗсемпе пымасси ҫинчен татӑклӑнах пӗлтерчӗ; Кунцовӑран Мускава, Мускавран Царицынӑна, Царицынӑран каллех Мускава, Мускавран каллех Кунцовӑна сиктерсе ҫӳресси ӑссӑр япала, терӗ, юлашкинчен тата, — терӗ вӑл, — малтан мана ҫӗр чӑмӑрӗн пӗр вырӑнӗнче тепӗр вырӑнӗнчинчен хавас пулма пултарасси ҫинчен каласа ӗнентерӗр, ун чухне каятӑп, терӗ.

Между тем partie de plaisir чуть не расстроилась: Николай Артемьевич прибыл из Москвы в кислом и недоброжелательном, фрондерском расположении духа (он всё еще дулся на Августину Христиановну) и, узнав в чем дело, решительно объявил, что он не поедет; что скакать из Кунцева в Москву, а из Москвы в Царицыно, а из Царицына опять в Москву, а из Москвы опять в Кунцево — нелепость, — и, наконец, прибавил он, пусть мне сперва докажут, что на одном пункте земного шара может быть веселее, чем на другом пункте, тогда я поеду.

XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Кил-хушшинче шӑв-шав пуҫланчӗ: Николай Артемьевича илме тесе ятарласах Мускава ҫын ячӗҫ; унпа пӗрлех дворецкий эрехсем, паштетсем тата ытти апат-ҫимӗҫсем туянма чуптарчӗ; Шубина кӳме тара тытма тата лашасем хатӗрлеме приказ тухрӗ (пӗр кӳме вӗсене ҫителӗксӗр пулнӑ); казачок, икӗ хутчен Берсеневпа Инсаров патне кайса, вӗсене малтан вырӑсла, кайран Зоя французла ҫырнӑ чӗнӳ хучӗсем парса килчӗ.

Поднялась тревога в доме: нарочный поскакал в Москву за Николаем Артемьевичем; с ним же поскакал и дворецкий закупать вина, паштетов и всяких съестных припасов; Шубину вышел приказ нанять ямскую коляску (одной кареты было мало) и приготовить подставных лошадей; казачок два раза сбегал к Берсеневу и Инсарову и снес им две пригласительные записки, написанные сперва по-русски, потом по-французски, Зоей.

XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Вӑл Мускава кайнӑ пулӗ, — терӗ Елена, хӑй унпа интересленмен пек кӑтартасшӑн тӑрӑшса тата ҫав вӑхӑтрах интересленмен пек кӑтартасшӑн пулнинчен хӑйӗнчен хӑй тӗлӗнсе.

— Он, вероятно, в Москву отправился, — промолвила она, стараясь казаться равнодушной и в то же время сама дивясь тому, что она старается казаться равнодушной.

XIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

50-мӗш ҫулта, ҫителӗклӗ таран пӗлӳ илес шутпа тата вырӑссемпе ҫывӑх паллашма, вӑл каллех Российӑна, Мускава килчӗ… кайран, университетран вӗренсе тухсан…

В 50-м году он опять приехал в Россию, в Москву, с намерением образоваться вполне, сблизиться с русскими, а потом, когда он выйдет из университета…

X // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Берсенева амӑшӗ вилнӗ хыҫҫӑнах, ача чухнех, ашшӗ Мускава илсе килнӗ те ӑна хӑй пӑхса-вӗрентсе ҫитӗнтернӗ.

Отец Берсенева привез его в Москву еще мальчиком, тотчас после кончины его матери, и сам занялся его воспитанием.

X // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Тепӗр кунне, вуникӗ сехет тӗлнелле, каялла таврӑнакан ямшӑкпа, Берсенев Мускава тухса кайрӗ.

На другой день, часу в двенадцатом, Берсенев отправился на обратном извозчике в Москву.

VII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ял пурнӑҫӗ ӑна часах йӑлӑхтарса ҫитернӗ, мӗншӗн тесен унӑн оброк тӳлекен имени пулнӑ; вӑл Мускава, арӑмӗн ҫуртне пурӑнма куҫнӑ.

Деревенское житье ему скоро надоело, имение же было оброчное; он поселился в Москве, в доме жены.

III // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ҫавна пула та ӗнтӗ кашни хӗлех Мускава ҫӳренӗ.

Вследствие этого он каждую зиму ездил в Москву.

III // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Урӑх эпӗ нимӗн те астумастӑп: ни эшелон Брянскран тухнине, ни Мускава — Стромынкӑри «хамӑн» Тӗп эвакогоспитале лекнине…

Больше я ничего не помнил: ни то, как эшелон двинулся из Брянска, ни то, как попал в Москву, на Стромынку, в «свой» Центральный эвакогоспиталь…

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпир Мускава аса илтӗмӗр, вӑл вара кӑштах уҫӑлнӑ пек пулчӗ.

Мы вспоминали Москву, и, кажется, она немного отвлеклась.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпир ӗнтӗ Мускава та ҫитнӗпе пӗрехчӗ.

Мы уже подъезжали к Москве.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Икӗ кунлӑха хам тахҫантанпа, урӑхла, пӗр ҫулталӑка яхӑн, пулман Мускава кайрӑм та, малтанхи куннех машина айне ҫаклантӑм.

Отправился на два дня в Москву, в которой не был целую вечность — год, и в первый же день попал под машину.

1943-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Енчен, кам та пулин Мускава нимӗҫсем илме пултараҫҫӗ тесе калас пулсан, ӑна, тӑшман провокаторӗ вырӑнне хурса, ҫийӗнчех ҫурса тӑкма пултараҫҫӗ.

Если бы кто-нибудь сказал сейчас, что немцы могут взять Москву, то его растерзали бы как вражеского провокатора.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней