Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӑпра сăмах пирĕн базăра пур.
тӑпра (тĕпĕ: тӑпра) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Урапа йӗрри лакӑмӗсенче тӑпра сӑрхӑнтарса илеймен ҫумӑр шывӗ халӗ те кӳлленсе тӑрать-ха, анчах Гремячий Лог хуторӗ ҫийӗн, тирексенчен те ҫӳлерех, ирхи шупка-хӗрлӗ тӗтре ҫӗкленчӗ, шалкӑм ҫумӑр ҫуса тасатнӑ пек курӑнакан йӑлтӑртатми тӗксӗм-кӑвак тӳпере тул ҫутӑлнӑ тӗле пытанса ӗлкӗреймен ҫамрӑк кӗмӗл уйӑх ҫутӑ тӗсне ҫухатсах пырать.

По колеям дороги еще стояла не впитанная почвой дождевая влага, но над Гремячим Логом уже поднимались выше тополей розовые утренние туманы, и на матовой синеве небес, словно начисто вымытый ливнем, тускнел застигнутый рассветом серебряный месяц.

40-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Килмест ҫав, темшӗн пуҫ ҫаврӑнать, куҫ умӗнче вӗҫӗмсӗр плуг айӗнчен тӑпра касӑлса тухса йӑванса юлни курӑнса тӑрать…

— Да что-то голова кружится, перед глазами — земля из-под плуга…

36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Давыдов кӑштах хумханкаласа аллине плуг аври ҫине хучӗ, хӑй умӗнче плуг шӑрчӗ касса уйӑрнӑ тачка хура тӑпра сийӗ, тӗрен ҫинелле хӑпарса, тӗренӗн ҫап-ҫутӑ йӑлтӑртатакан ҫунатти тӑрӑх шӑвӑнса, ӗнтӗркенӗ мӑн пулӑ евӗр хӑяккӑн йӑвана-йӑвана ҫаврӑнса ӳксе юлнине пӑхса, плуг хыҫҫӑн утса кайрӗ.

Давыдов с некоторым волнением положил руки на чапиги, пошел за плугом, глядя, как, разрезанный череслом, лезет из-под лемеха по глянцевитому отвалу черный сальный пласт земли, валится, поворачиваясь набок, как сонная рыбина.

36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хӑрса типнӗ курӑксен муртӑк тымар ҫипписемпе хутӑшнӑ хура тӑпра тусанӗ тип-типӗ те вӗри.

Черноземный прах, в хрупких волокнах умерщвленных трав, был сух и горяч.

34-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑл, вӑрт-варт пӗшкӗнсе, тӑпра муклашкине илет те ӑна чӑмӑртаса тӗпретсе пӑхать.

Он быстро нагибался, хватал и растирал в ладонях землю.

34-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Давыдов, тен, манӑн тӑпра ҫинче ҫапла калӗ: «Нагульнова партирен кӑларнӑ пулин те, ҫапах вӑл лайӑх коммунистчӗ. Вӑл перӗнсе вилнине эпир ырламастпӑр, факт, анчах вал тӗнчери контрреволюципе кӗрешсе вӑй хунӑ ӗҫе эпир вӗҫне ҫитеретпӗрех!» — тейӗ.

— Давыдов небось будет говорить на моей могиле: «Хоть Нагульнова и исключили из партии, но он был хорошим коммунистом. Его поступок самоубийства мы не одобряем, факт, но дело, за которое он боролся с мировой контрреволюцией, мы доведем до конца!»

34-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Салхуллӑ та тӗксӗмскерсем вӗсем, хӗвелпе йӗпе-сапана пула тӗссӗрленсе кайнӑ, ҫилсем ҫисе янӑ тӑпра ҫийӗпе хӑйсен сӳсленчӗк тунисене тӑскаласа пӑрахнӑ.

Безрадостно тусклые, выцветшие от солнца и непогоды, они простирают над древней, выветрившейся почвой свои волокнистые былки.

34-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Яп-яка утюгланӑ хура ҫӗлен пек офицерӗ сан умӑнтан тутисене чалӑштарса иртет, мӗншӗн тесен, куратӑн-и, эпӗ сухалсене хырман, хам тӑпра пекех хура, манран тар шӑрши перет, унӑн вара, ман ҫине пӑхсан, — ӑшчикки тавӑрӑнса тухать, имӗш.

Ходит такая разутюженная гадюка мимо тебя и косоротится оттого, что я, видишь ты, небритый, грязный, как прах, потом воняю, а ему на меня глядеть — душу воротит.

27-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Плуг тӗренӗсем ҫавӑрттарса пӑрахса хӑварнӑ пуян сӗткенлӗ хура тӑпра сийӗсем хӗвел ӑшшинче йӑсӑрлансах пӑсланаҫҫӗ.

Взвороченные лемехами пласты тучного чернозема курились на сугреве паром.

26-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Шӑннӑ тӑпра муклашкисемпе тӗпренчӗкӗсем, ҫӳлелле сирпӗне-сирпӗне, стенасене пырса ҫапӑнаҫҫӗ.

Комки и крохи мерзлой земли летели вверх и врозь, дробно постукивая о стены.

11-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Этем вӑл — тӑпра, куҫа курӑнакан ҫук япала, кӗл ҫеҫ, — тесе вӑл мӑшкӑлтӑк шывӗ тӑкмалли шӑтӑк тавра ҫаврӑнса кайнӑ чух ӳсӗрпе персе анасран хӑлаҫланкаласа, хӑйпе хӑй калаҫса пынӑ.

— Человек, — философствовал он, обходя помойную яму и балансируя, — есть прах, мираж, пепел…

Йытӑпа ҫын калаҫни // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 126–129 стр.

Унтан вара ҫапла шутланӑ: «Хӑть вӗҫ, хӑть шуҫ эс, паллах, пӗр вилӗм, пурте вилетпӗр, ҫӗре кӗретпӗр, пурте ҫӗрсе тӑпра пулатпӑр…»

И так подумал: «Летай иль ползай, конец известен: все в землю лягут, все прахом будет…»

Сокол ҫинчен хывнӑ юрӑ // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–74 стр.

— Сан пушӑ тутанас килет-им, Радда? — терӗ Данило, ун патнелле карӑнса; Зобарӗ ҫӗлӗкне ҫӗре тытса печӗ, хай тӑпра пек хуп-хура хуралса кайрӗ те ҫапла калать: — Тӑхта, Данило! Харсӑр ута хурҫӑ ҫӑварлӑх кирлӗ! Хӗрне мана качча пар! — тет.

— Может быть, ты, Радда, кнута хочешь? — потянулся Данило к ней, а Зобар бросил наземь шапку, да и говорит, весь черный, как земля: — Стой, Данило! Горячему коню — стальные удила! Отдай мне дочку в жены!

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Ҫӗрле маттур Лойко ҫеҫенхирелле инҫете каять, унта вара мӗн ирчченех макӑрать ун купӑсӗ, макӑрса, Зобар ирӗкне тӑпра ӑшне чикет.

Уйдет ночью далеко в степь Лойко, и плачет до утра его скрипка, плачет, хоронит Зобарову волю.

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Башлыков вара, ирӗксӗрех, ҫакӑнта ҫул тума ҫынсем кӑларчӗ, унта-ҫапӑ та турпас, тӑпра тӑктарчӗ.

Башлыкову волей-неволей спешно пришлось выслать к трясине людей и засыпать ее хворостом, щебнем, землей.

38-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Малтанхи кунсенче колхозницӑсем тункатасене пӗтерчӗҫ, шӑтӑк-путӑксене тӑпра тултарса тикӗслерӗҫ, хӑва тӗмӗсене кӑкларӗҫ.

В первые дни колхозницы срывали кочки, засыпали землей ямы, рытвины, корчевали кустарник.

38-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӑнтӑрла ӑшӑнса юлнӑ тӑпра ҫӗрле те сивӗнмест.

Дни стояли сухие, жаркие, и даже вечером земля хранила дневное тепло.

34-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Санька пӗшкӗнчӗ, пӗр ывӑҫ тӑпра тытрӗ, вӑкӑрӑн куҫӗнчен сапса хӑварчӗ.

Санька нагнулся, схватил горсть земли и швырнул быку в глаза.

28-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан Алешӑран вӑрлӑхӗсене ӑҫта тупнине, мӗнле тӑпра ҫинче ӳстерсе ҫитӗнтернине, вӗсен тухӑҫлӑхӗ мӗнле иккенне тӗпчеме пуҫларӗ.

Потом принялся допрашивать Алешу: где найдены семена, на какой почве выращены, какова была их урожайность.

8-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Захар тӑпра тултарнӑ ещӗксем ҫине пӗшкӗнсе, ҫимӗҫсене шыв сапса ҫӳрет.

Захар, склонившись над ящиками с землей, поливал из лейки рассаду.

8-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней