Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

вӑйӗ (тĕпĕ: вӑй) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӑҫтан пӗлес иксӗмӗрӗн хӗрлисен Донец патӗнчи вӑйӗ ҫинчен?

Почем мы с тобой знаем, какие у красных силы на Донце?

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫурҫӗрелле, Дон еннелле чакнӑ чух вӑл пӗр кунлӑха Чир чиккинче, Каргин патӗнче, чарӑнса тӑчӗ, унтан, хӗрлисен хӑватлӑрах вӑйӗ хӗснине пула, Каргинскинчен тухса кайма ҫеҫ та мар, васкасах ҫӗнӗ чаҫсем парса пулӑшма та ыйтма тиврӗ.

На чирском рубеже возле Каргинской он задержался на день, а потом, под давлением превосходящих сил противника, вынужден был не только сдать Каргинскую, но и срочно просить подкреплений.

LVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл та тарма тӑнӑччӗ-ха, анчах хӑранипе ура вӑйӗ пӗтрӗ-ши е тӑпра муклашкинчен такӑнчӗ — ҫӗр ҫине лаплатса ӳкрӗ те, хытанка урисене намӑссӑррӑн ҫӗклесе, ҫаплах выртса юлчӗ, ӑша кайнӑ сасӑпа ӳлесе тархасларӗ:

Она тоже было побежала, но то ли ноги подломились от страха, то ли споткнулась о кочку, только упала, да так и осталась лежать, бесстыже задрав тощие ноги, безголосо взывая:

LIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Влаҫа юратнин ӳсӗртсе яракан вӑйӗ куҫӗ умӗнчех кивелсе тӗксӗмленчӗ.

Опьяняющая сила власти состарилась и поблекла в его глазах.

XXXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл тислӗк хурчӗ пекех, ҫӗклеме вӑйӗ ҫитмен япаласене те йӑлтах сӗтӗрет.

Он ить, как жук навозный, тянет все, что и поднять не в силах.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрарӑмӗ ҫемҫелсе кайма та ӗлкӗрнӗ: ҫӑварӗ сӗлекеленсе хӗрелнӗ; вӑл куҫса ларӗччӗ те пулӗ-ха урӑх ҫӗре, анчах вӑйӗ пӗтнӗ; упӑшкине те, хӗрарӑмсем кулса пӑхнине те курать хӑй, ҫапах та тӗреклӗ алла ҫурӑмӗ ҫинчен вӗҫертме ниепле те хӑват ҫитереймест: намӑсӗ-симӗсӗ пулман та тейӗн, — хӗрӗнкӗллӗн те халтан кайнӑ пек кулкаласа ларать.

А бабочка уже сомлела: слюняво покраснел у нее рот; она бы и отодвинулась, да моченьки нет; она и мужа видит, и улыбчивые взгляды баб, но вот так-таки нет сил снять со спины могучую руку: стыда будто и не было, и она смеется пьяненько и расслабленно.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Халӑхра — вырӑссен вӑйӗ.

В народе — русская сила.

Генералсен генералӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Халь ӗнтӗ салтаксен вӑйӗ пӗтсе ҫитнӗ.

И вот уже кончились силы солдатские.

«Куратӑп!» // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Вӑйӗ ҫитменнипе мекеҫленсе тата ватӑ ҫын пек чӗтревлӗн кулса халтан кайнӑскер, вӑл тепӗр хут койка ҫине тӗшӗрӗлсе ӳкрӗ.

Он смеялся старчески-дребезжащим смешком и, обессилев от напряжения и смеха, снова падал на койку.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Чылайччен аяккалла пӑхса выртрӗ вӑл, темскер каласшӑн пулчӗ пулас, анчах калаймарӗ — вӑйӗ пӗтсе килнипе тепӗр хут тӗлӗрсе кайрӗ.

Долго смотрел в сторону, хотел что-то сказать, но слабость осилила, — задремал.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сасӑсен кӗрлевӗ чаксах пычӗ (вӑйӗ пӗтсе ҫитнӗ ҫил ҫапла, тулӑ хумӗ ҫине выртса, ӑна айлӑмалла йӑвантарма пикенет); лӑпланса ҫитме ӗлкӗреймен шӑв-шава ҫивӗччӗн ҫурса, Кривошлыковӑн хӗрачанни евӗр ҫинҫе сасси янӑраса кайрӗ:

Громыханье голосов улеглось (так выбившийся из сил ветер ложится на волну пшеницы и клонит ее долу), в недозревшую тишину всверлился девичье-тонкий голос Кривошлыкова:

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ӑшӗ чӑтма ҫук пӑтраннине, вӑйӗ пӗтсе ҫитнине туйса тӑнӑ ҫӗртех пӗр талӑк ура ҫинче ҫӳрерӗ.

Сутки держался на ногах, ощущая постоянную нарастающую тошноту, слабость во всем теле.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл такӑна-такӑна ун патнелле утса кайрӗ, амӑшӗ, хӑйне кӑшкӑрса чӗннине илтсе, такам чышса янӑ пек сулӑнса кайнине курчӗ: ахӑртнех унран тарасшӑн пулчӗ пулас вӑл, анчах вӑйӗ ҫитмерӗ курӑнать, — ҫиле хирӗҫ утнӑ пек хевтесӗррӗн тайкаланса, аяккалла утса кайрӗ.

Спотыкаясь, он шел к ней, видел, как мать качнулась от его крика, словно от удара, — хотела, видно, бежать, но силы изменили, и она пошла толчками, будто преодолевая сопротивление ветра.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑйӗ ҫитӗ-ха вӑл, мӗншӗн ҫитес мар.

— Силов-то хватит, почему ж не хватить.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Пӑр ҫапасси вӑл — ҫутҫанталӑк вӑйӗ, хӑр ҫилсенчен хӑрамастӑп эпӗ.

— Град — стихия, а суши я не испугаюсь.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тӗнче вӑйӗ тени тӗрӗс-ха вӑл, анчах ӑна та пӳлме пулать-ҫке, цементлама пулать, вара пӑрӑхсем тӑрӑх ӑна йӑран сапма, выльӑх шӑварма яр, ху патна пӳрте кӗртме те пулать — хайхи тӗнче вӑйӗ пӗтрӗ, ҫынна пайти кӑна юлчӗ…

Стихия — это верно, но можно ее перепрудить, в цемент заковать, а потом уже провести трубы или ручейки и на грядки, и на водопой, и дажеть тебе в хату — и уже нет стихии, а имеется человеку одна выгода…

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл тӗнче вӑйӗ!

То ж стихия!

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑйӗ ун ҫав тери пысӑк!

А силу имеет могучую!

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Калас — лаша вӑйӗ?

— Ну, сказать — лошадиная сила?

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ҫак сӑмахсем мӗне пӗлтереҫҫӗ: альпера, вольта, лаша вӑйӗ?

— Что означают такие слова: альпера, вольта и лошадиная сила?

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней