Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

аллине (тĕпĕ: алӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Матрос каллех сурчӑкне ҫӑтрӗ, темӗскер каласшӑн пулчӗ, анчах аллине таҫталла тӑсрӗ те, вӑйсӑрланнипе, ӑна каллех усса ячӗ.

Матрос опять проглотил слюну, хотел сказать, но только протянул руку вдаль и тотчас уронил ее в бессилии.

XV. Кимӗ тинӗсре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Арӑм аллине корзинка ӑшне чиксе ячӗ те васкаса темиҫе бычок туртса кӑларчӗ.

Женщина запустила в садок пятерню и проворно вытащила несколько бычков.

XIII. Мадам Стороженко // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Эй, «Тургенев» ҫинчисем! — кӑшкӑрса ячӗ те старик хаяр сасӑпа, чупса пыракан лашана чарасшӑн пулнӑ пек, аллине ҫӗклерӗ.

— Эй, на «Тургеневе»! — заорал дедушка не своим голосом и растопырил руки, как бы желая остановить несущуюся лошадь.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл йӑпатмарӗ мана, хӑй хуйхине вӑл манӑннипе танлаштармарӗ — ыталаса кӑна илчӗ те пуҫӑмран чуптурӗ, эпӗ вара ун аллине чуптурӑм.

Она не утешала меня, не сравнивала своего горя с моим — только обняла и поцеловала в голову, а я поцеловал её руки.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Хӗрӗм, тӗпренчӗкӗм манӑн, — чечек ҫыххине аллине тытса хӗрне ыталарӗ Клавье аппа.

— Девочка, крошка моя, — взяв в руки букет цветов, тетя Клава обняла дочь.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Икӗ вӗри аллипе аппӑшӗн аллине тытрӗ тӗ шӑппӑн каларӗ:

Схватил обеими горячими ручонками тетину руку и прошептал:

X. Килте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл Павликӑн аллине хытӑ чӑмӑртаса тытрӗ, унӑн пичӗ-куҫӗ паян дилижанс ӑшӗнче салтакпа сӑмахланӑ чухнехи пек, темле сивӗнсе илемсӗрленчӗ..

Он крепко стиснул ручку Павлика, и лицо его приняло точно такое же неприятное выражение, как утром в дилижансе, когда он разговаривал с солдатом.

IX. Ҫӗрлехи Одессӑра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Капитан та аллине ҫеҫ ҫулчӗ.

Капитан же только махнул рукой.

VIII. «Ҫын шыва сикрӗ!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Аслӑ помощник пусма тӑрӑх виҫшер картлашка урлӑ сиксе хӑпарать, аллине путакан ҫынсене ҫӑлмалли ҫаврака япала тытнӑ.

Старший помощник шагал вверх по трапу через три ступеньки со спасательным кругом.

VIII. «Ҫын шыва сикрӗ!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Юлашкинчен вӑл, аллине сулса, дилижанс пусми ҫинчен каялла ҫул ҫине сикме хатӗрленчӗ, анчах ҫав вӑхӑтрах малта утлӑ стражниксен ушкӑнӗ курӑнчӗ.

Наконец он махнул рукой и уже собирался спрыгнуть с подножки обратно на дорогу, как вдруг впереди показался разъезд.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫав самантрах ҫул ҫинче аллине карабин тытнӑ утлӑ стражник килсе тухрӗ.

Одновременно с этим на дороге показался конный стражник с карабином в руках.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Каҫарӑр, ваше высокоблагородие, — хӑюллӑ каларӗ салтак хӑйӗн куҫӗсене чарса, саламат тытнӑ аллине картуз сӑмси патне тытса.

— Виноват, ваше высокоблагородие, — бодро сказал солдат, вылупив почти белые глаза, и поднес руку с нагайкой к козырьку.

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пит сыхланса вӗлтӗрен пек чӗпӗтекен ӳчӗ ҫумне перӗнес мар тесе — ача медузӑна калпакӗнчен икӗ аллине тытса шывран туртса кӑларчӗ.

Осторожно — чтобы не прикоснуться к ядовитой кайме, обжигающей, как крапива, — мальчик обеими руками схватил медузу за купол и вытащил увесистое, но непрочное ее тело из воды.

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Дунай шывӗ хӗрринчен хӑйсен пысӑк хура киммисемпе ишсе таврӑннӑ пулӑҫсем «Потёмкин» Констанца хулине ҫитсен ирӗксӗрех Румыни правительстви аллине парӑнмалла пулни ҫинчен хыпар илсе килнӗ.

Рыбаки, приплывшие из гирла Дуная на своих больших черных лодках, привезли слух о том, что «Потемкин» пришел в Констанцу, где ему пришлось сдаться румынскому правительству.

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кухарка шыв турттаракан пичке патне пычӗ те, аллине кӗпе аркипе чӗркесе, пичке пӑккине уҫрӗ.

Она отошла к водовозной бочке, завернула руку в подол клетчатой панёвы и отбила чоб.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хирӗҫ пӗр ҫыру илмесен те Катьӑна ҫур ҫул хушши ҫыру ҫырса тӑни, Ленинграда ҫитсен алӑк уҫса ярсанах Катя мана хам еннелле аллине тӑсрӗ тесе шанса тӑни айванла тухать.

наивно: полгода писать Кате, не получая в ответ ни слова, и всё-таки надеяться, что стоит мне приехать в Ленинград — и, протянув руки, она встретит меня у порога.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Доктор ҫакна тен куҫӑмран пӑхсах уйӑрса илчӗ пуль, мӗншӗн тесен, вӑл аллине перо тытсан та хӑй шухӑшне татса пама хӑяймасӑр мана комисси председательне, шӑмӑ авӑрлӑ куҫлӑх тӑхӑннӑскере, лутра та хуланламас врача пӑхтарасшӑн пулчӗ; лешӗ вара пикенсех, ман аяк пӗрчисене, хул лапаткине пӳрнепе ҫеҫ те мар, пӗчӗк мӑлатукпа шаккаса тухма пуҫларӗ.

Должно быть, докторша прочитала её в моих глазах, потому что, уже взяв в руки перо, не решилась, однако, написать заключение, а передала меня председателю комиссии, низенькому толстому врачу в роговых очках, и тот тотчас же принялся энергично выстукивать меня по рёбрам, по лопаткам, но не пальцами, а маленьким молотком.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Аньӑна ҫаплах: шурӑ кӗпепе, аллине ракетка тытнӑнах астуса тӑратӑп-ха эпӗ.

Аня так и запомнилась мне с ракеткой в руке, в белом платье.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Камин умӗнче тӑракан свидетельница аллине ӑшӑтса, тем шухӑша каять…

Свидетельница стоит у камина и греет руки, думая о чём-то своём…

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Аллине тытнӑ пистолета ман ҫине ҫӗклесе: «Пӗлсемччӗ, ху пураннӑшӑн эсӗ кама тивӗҫлине!» тесе кӑшкӑрнӑ чух, хӑйне хӑй астумастчех ӗнтӗ вӑл.

Без сомнения, он не помнил себя, когда кричал мне с пистолетом в руке: «Если бы ты знал, кому ты обязан жизнью!»

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней