Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пикенчӗ (тĕпĕ: пикен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сӑмахӗсене кирлӗ пек йӗркелентерсе, наци мӑнаҫлӑхӗн сисӗмне ҫулӑмлантарса яма пикенчӗ.

Расстанавливая в необходимом порядке слова, пытался подпалить чувство национальной гордости.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий, ҫӑмлӑ ут ҫиттин йывӑр шӑршипе чыхланса кайса, кӑшкӑрма пикенчӗ, урисемпе вите пӳлӗмӗн хӑмисене такӑртаттарма пуҫларӗ.

Давясь вонючей шерстью попоны, Григорий пробовал кричать, бил ногами в перегородку.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Астуса илме пикенчӗ Григорий ҫав хыҫа юлнӑ ҫул епле иккенне, анчах та ун пуҫне нимӗн те шутлӑн йӗркеленсе вырнаҫмарӗ; станцӑсен хӗрлӗ ҫурчӗсем, лӑкӑш-лакӑш урай айӗнче тӑкӑлтатса пыракан вагон ураписем, ут тислӗкӗпе утӑ шӑрши, пӑравус айӗнчен нимӗн татти-сыпписӗр ҫип пек тӑсӑлса тухакан рельсӑсем, ҫула май вагон алӑкӗсенчен явӑнкаласа кӗркелекен кӑвак тӗтӗм, перрон ҫинче тӑракан жандармӑн пысӑк мӑйӑхлӑ шыҫмак пичӗ, — те Воронежра курнӑччӗ ӑна, те Киевра…

Пытался Григорий вспомнить оставшийся позади путь, ничего связного не выходило; красные станционные постройки, татакающие под шатким полом колеса вагонов, запах конских испражнений и сена, бесконечные нити рельсов, стекавшие из-под паровоза, дым, мимоходом заглядывавший в дверки вагонов, усатая рожа жандарма на перроне не то в Воронеже, не то в Киеве…

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Штокман ӑна аллипе сӗлтме пикенчӗ, анчах шатра питлӗ сиделец ӑна чарчӗ.

Штокман хотел помахать ей рукой, но рябой сиделец его остановил.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья ҫывӑрса кайма пикенчӗ, анчах та унӑн ыйхине, утӑ валемне ҫил вӗҫтерсе кайнӑ пек, пуҫри шухӑшсем вӗҫтерсе кайрӗҫ.

Аксинья пробовала уснуть, но мысли разметывали сон, как ветер копну сена.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫул ҫинче вӑл хӑйӗн чӗрине лӑплантарма пикенчӗ, праҫник ҫинчен тата ытти темӗн те пӗр ҫинчен татӑк-кӗсӗкӗн, тӗтреллӗн шухӑшласа пычӗ, анчах та шухӑшӗсем унӑн хӑйӗн кӑкри ҫумне пытарса хунӑ кӑвак хут татӑкӗ патне, Григорий патне тата унӑн телейлӗ ҫӗн мӑшӑрӗ патнех ҫаврӑнаҫҫӗ.

Дорогой пыталась она вернуть себе прежнее уравновешенное состояние духа, думала о празднике, обо всем отрывочно и туманно, но мысль упрямо возвращалась к синему клочку оберточной бумаги, спрятанной на груди, к Григорию и к его супруге.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ӗҫ, — тӳрре тухма пикенчӗ Митька.

Работа, — оправдывался Митька.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Купӑсҫӑ чи ҫинҫе сасӑсене вӗтӗртеттерсе янӑратма пикенчӗ.

Гармонист пустил на нижних ладах мельчайшей дробью.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий ӑна хӑюсӑррӑн хӑй патне туртса илчӗ, чуптума пикенчӗ, анчах та Наталья пӗтӗм вӑйранах аллисемпе ун кӑкӑрӗнчен тӗртрӗ те, ҫӗмӗрт хулӑ пек хыҫалалла авӑнса ӳксе, куҫӗсемпе чӳрече еннелле хӑравҫӑллӑн кӑтартрӗ.

Григорий нерешительно притянул ее к себе, хотел поцеловать, но она с силой уперлась руками ему в грудь, гибко перегнулась назад и со страхом метнула глазами на окна.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Мирон Григорьевич, куҫӗсене ырӑ кӑмӑллӑн мӑчлаттарса, шурӑ пиҫиххи айӗнчи капӑр мундира лайӑхрах сӑнаса пӑхма пикенчӗ, анчах мундирӗ ҫине анлӑшӗпех йӑплак хӑяр вӑрри сурчӑкӗ ҫыпҫӑнса тулнӑ.

Мирон Григорьевич, благоговейно моргая, пытался разглядеть форму богатого, под белым поясом мундира, но мундир был густо заплеван огуречными скользкими семечками.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Пилӗк ыратать, ҫумӑра пулас, — шӳтпе ирттерсе яма пикенчӗ Григорий.

— К дождю, видно, поясницу ломит, — попробовал Григорий отшутиться.

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Мӗнле пулӑ пултӑр халӗ? — каллех хирӗҫлеме пикенчӗ карчӑк.

— И какая теперя рыба, — заикнулась было старуха.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Йӗкӗт туй парни валли тавар суйлама пикенчӗ.

Парень принялся выбирать свадебные подарки.

III // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Олейник сержант, чи хыҫалтан пынӑскер, пӗтӗм пӗвӗпе тӗрткелешсе, тӗмӗсем ӑшнелле кӗрсе кайма пикенчӗ.

Сержант Олейник, последний в цепочке, работая всем телом, начал забиваться в кусты.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Озерова ӑсатсан, Юргин отделенийӗ каллех ӗҫе пикенчӗ.

Проводив Озерова, отделение Юргина вновь принялось за работу.

XVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл кукленсе ларчӗ те, чӗркӗмӗл сирпӗнчӗкӗсене пуҫтарма пикенчӗ.

Он сел на корточки, пытаясь собрать ртутные брызги.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Вара ӗҫне пӑрахсах итлеме пикенчӗ.

Она перестала клеить и прислушалась.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Оленин ӑна ӑмсанса илчӗ те каллех картиш тӑрӑх, яланах тем кӗтсе, утса ҫӳреме пикенчӗ; анчах никам та тухмарӗ, никам та йӑшӑлтатмарӗ; виҫӗ ҫын пӗр тикӗс сывлани ҫеҫ илтӗнчӗ.

Оленин позавидовал ему и опять принялся ходить по двору, все ожидая чего-то; но никто не выходил, никто не шевелился; только слышалось равномерное дыхание трех человек.

XXXII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Айван эс, ухмахскер! — терӗ вӑл пӳлӗнсе, — хӑвна ху телей тупасшӑн мар, — вара каллех Марьянӑна кӑтӑклама пикенчӗ.

— Глупая ты дура! — проговорила она, запыхавшись, — счастье себе не хочешь, — и опять принялась щекотать Марьяну.

XXX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Вӑл урайӗнчен сиксе тӑчӗ те балалайка калас ӗҫри ӑсталӑхне кӑтартма тата тутарла юрӑсем юрлама пикенчӗ.

Он вскочил с пола и принялся показывать свое искусство в игре на балалайке и петь татарские песни.

XXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней