Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

камӑн (тĕпĕ: кам) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ну, урӑхла каласан, камӑн мӗн асра юлнине ыйтатӑп.

Ну, то есть спрашивать, кто что запомнил.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Камӑн градусникӗсем унта?

Чьи там градусники?..

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Камӑн ача сачӗ-ха вӑл?

Ведь это чей детский сад?..

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Камӑн Ванцзя пристанне ҫитмелле — анӑр! — кӑшкӑрчӗ кимӗҫ.

— Кому до торговой пристани семейства Ван — сходите! — крикнул лодочник.

Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Вӗреннӗ ҫынсем вӗсем — хӑҫан камӑн мӗнле те пулин инкек сиксе тухсан, вӗсем кӑна тӗрӗслӗх пирки калаҫма пултараҫҫӗ.

Нет, господа — люди грамотные, порядочные, только они и могут рассудить по справедливости чужое дело.

Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Камӑн чи лайӑх ут, камӑн чи чаплӑ хӗҫ, кам патне сыпма каймалла, кампа ӗҫкӗ-ҫикӗ тумалла?

У кого первый конь, у кого шашка гурда, к кому выпить пойти, с кем погулять?

XIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Юлташӗсем енне ҫаврӑнса, вӑл хӑш ура камӑн иккенне уйӑрса илчӗ; анчах сасартӑк ӑна Терек леш енче темӗн шӑмпӑртатнӑ пек илтӗнсе кайрӗ, вара вӑл уйӑхӑн тепӗр май ҫаврӑннӑ ҫурли айӗнче ҫутӑлса килекен тусен хӗррисене, леш енчи ҫыран йӗрӗ ҫине, Терек ҫине тата ун тарӑх халь уҫҫӑнах курӑнса юхакан туратлӑ пӗренесем ҫине тепӗр хут ҫаврӑнса пӑхрӗ.

Обернувшись к товарищам, он разглядел, кому какие принадлежали ноги; но вдруг ему показалось, что плеснуло что-то на той стороне Терека, и он еще раз оглянулся на светлеющий горизонт гор под перевернутым серпом, на черту того берега, на Терек и на отчетливо видневшиеся теперь плывущие по нем карчи.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Камӑн каймалла-и? — хирӗҫ чӗнчӗ урядник, — Бурлак пичче кайса килнӗ, Фомушкин кайса килнӗ, — терӗ вӑл ҫирӗппӗнех мар.

— Да кому идти? — отозвался урядник, — дядя Бурлак ходил, Фомушкин ходил, — сказал он не совсем уверенно.

VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Паян камӑн каймалла-ха? — пӳртӗн уҫӑ алӑкӗнчен кӑшкӑрчӗ казаксенчен пӗри, урядник еннелле ҫаврӑнса.

— Кому ж нынче идти? — крикнул один из казаков, обращаясь к уряднику в отворенную дверь хаты.

VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Сӗм-тӗттӗм ҫӗр варринче ҫак ӑнсӑртран тӗле килнӗ вӑйлӑ ҫутта камӑн курма ӑсӗ ҫитнӗ-ши?

Чей ум уловил во мраке ночи этого светлячка, заметил эту необъяснимую игру случая?

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Ҫакна камӑн пӗлмелле — ҫавӑ пӗлтӗр: пӗчӗк симӗс енчӗкре 600 оттоман лирӗ пур.

«Да будет ведомо тем, кому знать надлежит: в малой зеленой сумке лежит 600 лир оттоманских.

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Камӑн амӑшӗ кӑна йӗмест-ши ҫав ӗренкесӗре пула, — терӗ Димчо пуп.

— Сколько матерей плачут из-за него, изверга, — сказал поп Димчо.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Сутӑнчӑка вӗлермешкӗн камӑн тивӗҫӗ ытларах теме тытӑнсан, ҫав тивӗҫе эпӗ сирӗнтен иксӗртен те туртса илетӗп.

— Если ставить вопрос так: кто имеет больше права уничтожить предателя, то это право я отниму у вас обоих.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Камӑн вӑл?

Помоги переводом

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Камӑн вӑл?

— Чей он?

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав ирсӗрсем пире пӗтӗмпе ҫунтарса ярасшӑн, кӗлпе тусан ҫинче лартса хӑварасшӑн; камӑн мулӗ пӗтмелле тейӗр эсир?

Эти негодяи хотят все сжечь, превратить в прах и пепел; но чье добро, спрашивается?

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стена урлӑ чи малтан камӑн та пулин пӗрин каҫмаллаччӗ, унтан, шалта чикмек тупса, ыттисене каҫма памаллаччӗ.

Кто-то должен был первым перелезть через стену, отыскать на заднем дворе лестницу и передать ее остальным.

III. Мӑнастир // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Акӑ, сӑмахран, «Мӗн тумалла?» роман вулакансен ӗмӗчӗсене мӗн тери хытӑ хускатса хавхалантарни ҫинчен вырӑссен паллӑ марксисчӗ Г. В. Плеханов мӗнле сӑмахсем ҫырнӑ: «Ҫав чаплӑ романа кам пӗрре кӑна мар, темиҫе хут вуласа тухман-ши? унӑн шухӑшӗсем кама илӗртмен-ши, унӑн пархатарлӑ шухӑшӗсене пула камӑн чун-чӗри тасалса лайӑхланман-ши, кам юсанса, ҫирӗпленсе, хӑюлланса пыман-ши?

Помоги переводом

«Мӗн тумалла?» роман ҫинчен // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 485–495 с.

«Кама юрату ӑс парать, камӑн аллисене вӑл тӗреклетет, ҫавӑ ҫеҫ юратать».

«Только тот любит, у кого светлеет мысль и укрепляются руки от любви».

XV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

«Камӑн юратусӑр ӗҫлеме май, хастарлӑх ҫук, ӑна вӑл ҫавсене парать. Камӑн вӗсем пур, ӑна вӑл вӗсемпе усӑ курма вӑй парать».

«У кого без нее не было бы средств к деятельности, тому она дает их. У кого они есть, тому она дает силы пользоваться ими».

XV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней