Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

астӑватӑп (тĕпĕ: асту) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Хупрӑм, хупрӑм, лайӑхах астӑватӑп, шалҫапа тӗкӗлесе те хӑвартӑм, — хӑйне хӑй хӳтӗлерӗ Федя.

— Закрыл, закрыл и колом припер, хорошо помню! — защищался Федя.

26-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Катерина инке, астӑватӑп вӗт эпӗ…

— Тетя Катерина, да я же помню…

10-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫапла, ятне астӑватӑп: вӑл — сан тус-юлташу.

— Да, помню имя: это твой товарищ и друг.

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Пӗррехинче вӑтӑр тенкӗ пама хушрӑр мана, ҫавна астӑватӑп.

— Один раз вы велели мне тридцать рублей отдать, так я и помню.

III сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Эсӗ имшеркке те ҫивӗч ача пулнине, Пречистенкинчен кашни кунах Кудринӑна ҫӳренине астӑватӑп эпӗ; унта, сад пахчинче… аппӑшӗпе йӑмӑкне манман-и эсӗ?

— А помню я тебя тоненьким, живым мальчиком, как ты каждый день с Пречистенки ходил в Кудрино; там, в садике… ты не забыл двух сестер?

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Астӑватӑп, — хӑй сӑмахне малалла тӑсрӗ Штольц, — эсӗ пӗррехинче, ман менельник ячӗпе, Сейб ҫырнинчен вырӑсла куҫарнӑ сыпӑка илсе пырса панӑччӗ, эпӗ ӑна упратӑп.

— Помню, — продолжал Штольц, — как ты однажды принес мне перевод из Сея, с посвящением мне в именины; перевод цел у меня.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ҫапла, ҫапла, астӑватӑп! — терӗ Обломов, иртни ҫинчен шухӑша кайса.

— Да, да, помню! — говорил Обломов, вдумываясь в прошлое.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫапла… — терӗ Обломов, Штольцӑн кашни сӑмахнех канӑҫсӑррӑн сӑнаса пырса, — астӑватӑп, эпӗ чӑнах та… пулас…

Да… — говорил Обломов, беспокойно следя за каждым словом Штольца, — помню, что я, точно… кажется…

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Иртнӗ хутра, сакӑр ҫул каялла, икҫӗр тенке ларчӗ — хальхи пекех астӑватӑп, — ҫирӗплетрӗ Захар.

— Прошлый раз, восемь лет назад, рублев двести стало — как теперь помню, — подтвердил Захар.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Эпӗ питӗ лайӑх астӑватӑп: ак ҫакӑн пек татӑкчӗ.

 — Я очень хорошо помню: вот какой кусок был…

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Эпӗ пурӗ те пӗрне ҫеҫ, Олеҫҫӑн шурса кайнӑ пичӗ хам еннелле хӑвӑрттӑн ҫаврӑннине ҫеҫ, питӗ лайӑх астӑватӑп, ҫак калама ҫук хӳхӗм, маншӑн ҫӗнӗ пит ҫине, пӗр-пӗрне ылмаштарса, иккӗленӳллӗ аптӑравлӑх та, хӑрани те, сехӗрленӳ те, юратӑвӑн йӑлтӑртатса ҫиҫекен ачаш кулли те туха-туха тӑчӗ пӗр самант хушшинчех…

Я помню, очень ясно помню только то, что ко мне быстро обернулось бледное лицо Олеси и что на этом прелестном, новом для меня лице в одно мгновение отразились, сменяя друг друга, недоумение, испуг, тревога и нежная сияющая улыбка любви…

X сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Эсӗ ӑна манран илсе таҫта, акӑ ҫакӑнта хунине питӗ лайӑх астӑватӑп.

Я очень хорошо помню, что ты взял у меня и куда-то вон тут положил.

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Хӑйне те япӑх астӑватӑп.

— Даже плохо его помню.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Вӑл тата мӗн ҫинчен сӳпӗлтетсе ларнине астумастӑп та эпӗ, хамӑртан пуҫне кунта ют ҫын та пуррине телейӗм тата уҫӑрах сисӗннине кӑна астӑватӑп.

Не помню, о чём ещё мы болтали, только помню, что оттого, что, кроме нас, был ещё кто-то чужой, ещё острее чувствовалось счастье.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тепӗр тесен, эпӗ ӑна Испанире пӗрле пулнинченех астӑватӑп.

Впрочем, я помню его ещё по Испании.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗтӗмпех куратӑп та пӗтӗмпех астӑватӑп.

Всё вижу я и всё помню.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Манӑҫакан тӗлӗкри пек, кӑшт ҫеҫ астӑватӑп эпӗ ҫӳлӗ йывӑҫ хуралта — ангарччӗ-ши? — унта эпӗ хам пекех пӗркенсе ларнӑ салху ҫынсем хушшинче пайтахчен лартӑм.

Как в лёгком, отлетающем сне, я смутно помню высокое деревянное строение — ангар, в котором я долго сидела на полу среди таких же, как я, закутанных, молчаливых людей.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тахҫан эпир Варяпа Саратова упӑшкамӑрсем патне кайнӑччӗ те, ҫавӑн чухнех-ха эпӗ вӑл шӑл тухтӑрӗ иккенне пӗлсен, хам тӗлӗннине астӑватӑп.

Когда-то мы с этой Варей ездили к мужьям в Саратов, и ещё тогда я, помнится, удивилась, узнав, что она зубной врач.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мӗншӗн эпӗ халӗ те хӗвелпе ҫуталнӑ тӗтреллӗ кӳллӗн канӑҫлӑ илемне курса тӑнӑ пек астӑватӑп?

Почему мне кажется, что я до сих пор чувствую сонную, туманную прелесть озера, наискосок освещённого солнцем?

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл пӗркун, эпӗ Коревановӑна тухса килнӗ кун, каланӑ вырӑна лайӑх астӑватӑп.

Я помнила место, которое он мне назвал перед моим отъездом из Москвы в Кореваново.

27 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней