Поиск
Шырав ĕçĕ:
Шыври вӑл йӗнине илтет те ҫынна хӗрхенет.
Ҫынпа шыври (вутӑш) // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
— Йытӑ пулин те ӑнланать, хӗрхенет, — терӗҫ курма килнисем.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Вӑл пире питӗ хытӑ тыткалать, хӑш чухне айӑпа кӗрсен, ятласа та илет, анчах вӑл пире хӗрхенет те.Он очень строгий и бранит нас иногда, если заслуживаем, но зато и жалеет нас.
Одинцов дневникӗ // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Авӑ кам хӗрхенет иккен ӑна!
VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Ҫунса кайнӑ ҫынна халӑх, чӑн та, хӗрхенет.За время своего путешествия он понял, что погорельцев народ жалеет.
V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Халӑх чӗри хӗрхенет ун пек ҫынна.
III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
«Халӑх ӑна питӗ ӑшшӑн хӗрхенет, вӑл ҫапӑҫура амансан, Илюш, Илька тесе чӗнет: «Илькан ури аманнӑ».
Ҫырса пымалли пӗчӗк кӗнеке // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Шерккей хӑй енчӗкне час-часах уҫкалама тем пек хӗрхенет, укҫи ҫапах катӑлнӑҫемӗн катӑлса пырать.Ему, конечно, жалко было раскошеливаться, но выхода другого нет, и деньги мало-помалу тают.
XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Ҫамрӑк Карташевӑн питҫӑмартийӗсем тӑрӑх куҫҫуль юхать те юхать: ашшӗне хӗрхенет, пурӑнаканнисене хӗрхенет, пурнӑҫа хӗрхенет.А слезы льются, льются по лицу молодого Карташева; жаль отца, жаль живущих, жаль жизни.
Ашшӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Вӑл Тёмӑна хӗрхенет.
Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Вал пусмӑртисене ҫеҫ хӗрхенет.
II. Симурден // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
— Ҫавӑнпа та вӑл пурне те хӗрхенет.
27 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.
Вӑл Воропаева хӗрхенет, унпа калаҫма тытӑнсанах, хӑй йӗрсе яма пултарасран шикленет.Ей было жаль Воропаева, и она боялась не на шутку расплакаться, если начнет разговаривать с ним.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.
— Вӑл мана кӑштах хӗрхенет пулас — ҫав тери пурӑнма пӗлекен йӗкӗтчӗ, тет пулмалла…— Ей, видимо, немного жаль меня — такой был уживчивый парень…
X // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Унӑн куҫӗ мӗнле йӑлтӑртатнине курса, амӑшӗ ҫак ҫын никама та нимӗн те каҫарас ҫуккине, каҫарма та пултарайманнине ӑнланать, вара, ҫав ҫирӗплӗх уншӑн йывӑррине туйса, Николая хӗрхенет.
VII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Анчах халӗ унӑн умӗнче хӑйӗн ывӑлӗ ларать те, вӑл куҫӗпе, сӑн-пичӗпе, сӑмахӗпе каласа панисем — пӗтӗмпех ӑна чӗринчен пырса тивеҫҫӗ, чӗрере ывӑлӗпе мӑнкӑмӑлланни тулса пырать, мӗншӗн тесен амӑшӗн пурнӑҫне тӗрӗс ӑнланать, ӑна унӑн асапӗсем ҫинче калать, ӑна хӗрхенет.
IV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Эхер пирӗн кунтан тухса кайма тивсен, эпӗ, паллах, винтовка тытатӑп та уттаратӑп, а вӑл аннене хӗрхенет.Ежели нам, скажем, отступать придется, так я, конечно, за винтовку — и пошел, а ей вот мать жалко.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.
Хӗрхенет ӑна Христина, питӗ те хӗрхенет, анчах унӑн хӑйӗн хуйхи; манма пултараймасть вӑл комендант сӑмахӗсене; комендант ӑна: «Эпӗ санпа ыран татӑлӑп. Манпа кӑмӑл тумастӑн пулсан — хурал пӳртне кайӑн. Казаксем тиркесех тӑмӗҫ. Мӗн килӗшерех парать — суйласа ил», — тенӗ.
Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.
Аннӳне те хӗрхенет.
Виҫҫӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив
Мӗн эс ман пирки туприне хӗрхенет тесе шутлатӑн-и?
Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.