Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ҫӗре (тĕпĕ: ҫӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Вӑл ҫакӑн пек шухӑш тытрӗ : юланутсене кӑшкӑрса сасӑ памалла та, вӗсем ниҫталла кайма аптӑраса пӗр ҫӗре кӗпӗрленсен, — пеме тытӑнмалла.
У него уже созрело решение: окликнуть едущих и, когда они в замешательстве собьются в кучу, открыть огонь.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл тулхӑра-тулхӑра ҫӑварлӑхне чӑмлать, куклене-куклене илет, чӗввӗн тӑрать, каллех хӑлхисене лӑпчӑнтарса хурса ҫилхе хушшипе ҫил шӑхӑрттарма, йӑлтӑртатса тӑракан тикӗс чӗрнисем айӗнче сивӗпе касӑлнӑ ҫӗре вӑрӑммӑн янӑраттарса йынӑштарма май кӗтет.
Храпя и кусая удила, она приседала, прыгала в дыбошки, просила повод, чтобы опять пойти броским, звонким наметом, чтобы опять ветер заламывал ей уши, свистел в гриве, чтобы снова охала под точеными раковинами копыт гулкая, выжженная морозами земля.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ун хыҫӗнчен пӗрер пӑта яхӑн туртакан тӑваткал кизексем ҫӗре тӳплетсе ӳкрӗҫ.
За ним обвалом глухо загремели пудовые квадраты кизяков.

Хваттерӗ тӗлне хашкаса ҫитнӗ ҫӗре чӗри те тапми пулчӗ тейӗн.
Сердце зашлось, пока добежал до квартиры.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫӗнӗ пурнӑҫшӑн ҫӗре кар тӑрса сухалӑпӑр, пӗтӗм кив ҫумкурӑка — хамӑр тӑшмансене — суха пуссинчен тасатас тесе, ӑна, ҫӗре, пӗрле сӳрелесе кӑпкалатӑпӑр!
Дружно будем пахать землю для новой жизни и боронить ее, землю, будем, чтобы весь старый сорняк, врагов наших, выкинуть с пахоты!

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ах, ҫӗре чикмесӗрех унта ҫӗртсе вырттарас килмест ман ӑна!
Ох, не хочу я, что он там сгниет непохороненный!

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫаратса тултарчӗҫ ҫӗре…
Заграбили землю…

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрарӑмӗ ҫемҫелсе кайма та ӗлкӗрнӗ: ҫӑварӗ сӗлекеленсе хӗрелнӗ; вӑл куҫса ларӗччӗ те пулӗ-ха урӑх ҫӗре, анчах вӑйӗ пӗтнӗ; упӑшкине те, хӗрарӑмсем кулса пӑхнине те курать хӑй, ҫапах та тӗреклӗ алла ҫурӑмӗ ҫинчен вӗҫертме ниепле те хӑват ҫитереймест: намӑсӗ-симӗсӗ пулман та тейӗн, — хӗрӗнкӗллӗн те халтан кайнӑ пек кулкаласа ларать.
А бабочка уже сомлела: слюняво покраснел у нее рот; она бы и отодвинулась, да моченьки нет; она и мужа видит, и улыбчивые взгляды баб, но вот так-таки нет сил снять со спины могучую руку: стыда будто и не было, и она смеется пьяненько и расслабленно.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мобилизаци йӗркипе хӑваласа тухнӑ халӑх пешнесемпе шӑннӑ ҫӗре чаврӗ, окопсем алтса, йӗплӗ пралук каркалантарчӗ.
Мобилизованное население долбило пешнями мерзлую землю, рыло окопы, опутывало их колючей проволокой.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӳпкев, ывӑнни, тарӑху пӗр ҫӗре пуҫтарӑнса капланчӗҫ.
Копились недовольство, усталость, озлобление.

Григорий аллинчи пирусне те ҫӗре ӳкерчӗ.
Григорий даже папиросу выронил из рук.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий хӗрлисемпе татах темиҫе хут куҫа-куҫан тӗл пулчӗ, казаксен пулисем хӗрлӗармеецсен ури айӗнчи ҫӗре тӑпӑлтара-тӑпӑлтара илнине, лешсем, тӗшӗрӗлсе ӳксе, ҫак пулӑхлӑ та хӑйсемшӗн ют ҫӗр ҫинче пурнӑҫӗсене хӑварнине курчӗ.
Еще несколько раз Григорий сходился лицом к лицу с красными, видел, как пули казаков вырывали из-под ног красноармейцев землю и те падали и оставляли жизнь на этой плодовитой и чужой им земле.

Теприсем пирчек ҫӗре хӗҫпе алтма тытӑнса пӑхрӗҫ.
Некоторые попробовали шашками рыть черствую землю.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӗске хӳрелле ултӑ хура ула йытӑ ҫури пуҫласа ҫӑвӑрланӑ ҫамрӑк амӑшне тӑсса пӑрахнӑ та, пӗчӗкҫӗ тяпписемпе ҫӗре тӗревлесе, лӗнчӗркесе кайнӑ сӑрӑ кӑвак чӗчӗ вӗҫӗсене туртӑнтарса ӗмеҫҫӗ.
Шесть черно-пегих куцых щенят, повалив мать, молоденькую первощенную суку, упираясь ножонками, сосали, оттягивая вялые серые сосцы.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тахҫанах ҫӗре кӗнӗ, карчӑксен кӗнекисенче, вӗсенче те пулин «асӑнтарма» ҫеҫ ячӗ ҫырӑнса юлнӑ, пурте пекех манса кайнӑ казак киле таврӑнчӗ.
Приехал казак, давно похороненный, записанный лишь у старух, да и то «за упокой», о ком уже почти забыли.

Чукаринпа Кружилин ҫулӗсем юпленнӗ тӗлте, сенкер ҫутӑ тӳпе айӗнче, часавай юпин тӗтреллӗ мӗлки курӑнчӗ; ун тӗлӗнче кирпӗч тӗслӗ хӑмӑр кӑтра пӗлӗтсен пӗр ҫӗре капланса тулнӑ пысӑк катрамӗ кӗҫ-вӗҫ татӑлса анас пек тӳп-тӳрӗ усӑнса тӑрать.
На развилке чукаринской и кружилинской дорог виднелся на фоне сиреневого неба увядший силуэт часовни; над ним отвесно ниспадала скопившаяся громада кирпично-бурых кучевых облаков.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӑшманӗ Мальбрука ҫӗре ӳкерчӗ, унтан кӗтӳрен питӗ инҫете хӑваласа кайса, ӑна, чӗп-чӗр юн пулнӑскерне, унта хӑварчӗ те икӗ кӗтӳне те хӑй йышӑнчӗ, вӗсене Шурлӑ улӑх айккипе ертсе кайрӗ.
Противник свалил Мальбрука на землю, потом гнал далеко-далеко от косяка и, оставив там истекающего кровью, занял оба косяка, увел вдоль по обочине Топкой балки.

Сывлӑш варкӑшӗ вӑшӑлтатса юхса иртнӗ вырӑнсенче кӑлкан ҫӗре ҫити тайӑлать, унӑн тӗссӗр кӑвак ҫурӑмӗ ҫине питӗ аякка тӑсӑлакан хура утма ҫул выртса юлать.
Там, где пробегала текучая воздушная струя, ковыль молитвенно клонился, и на седой его хребтине долго лежала чернеющая тропа.

Вӑл хуҫана татах темскер чӑрсӑр сӑмах каласшӑн пулчӗ, анчах пан ҫамрӑк чухнехилле урипе пӗррех ҫӗре тӑрӑслаттарса тапрӗ те, ӗлӗкхи ӗлкепе ҫӗлетнӗ, шӗвӗр сӑмсаллӑ атӑ тӗпӗ те ҫӑварне карса илчӗ, — старик хаяррӑн кӑшкӑрса тӑкрӗ:
Он хотел еще что-то предерзкое сказать хозяину, но тот, как в молодости, топнул ногой, да так, что на остроносом, старинного фасона сапоге подошва ощерилась, и гаркнул:

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн тивӗҫлӗ ӑнлантарусем хушса ҫырнӑ копийӗсем тӗрлӗ ҫӗре саланаҫҫӗ, казак чаҫӗсемпе станицӑсем тӑрӑх пӗр алӑран тепӗр алла куҫса ҫӳре пуҫлаҫҫӗ.
Копии его широко пошли по рукам и, снабженные соответствующими комментариями, загуляли по казачьим частям и станицам.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика