Корпус чувашского языка

Пурте алла-аллӑн тытӑнса ӗҫлесен ҫак пуш ана ҫинче чаплӑ сад ӗрчетеймӗпӗр-ши?

Помоги переводом

III. Ӗҫӗ акӑ мӗнле пуҫланнӑ // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

— Дежурнӑй сад хураллать, ачасем пахчара ӗҫленӗ чух йӗркелӗхе пӑхса тӑрать…

Помоги переводом

II. Ҫитрӗмӗр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Эпӗ вӗсенчен Якуртушкӑнӗнчи ҫамрӑк сад ӑстаҫисем ҫинчен каласа пама ыйтрӑм.

Помоги переводом

I. Малтанхи тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Театрӑн чи пысӑк залне кашни кун икӗ хутчен пионерсем кӗрсе тулатчӗҫ, трибуна ҫине пӗрин хыҫҫӑн тепри хӑпарса тӑратчӗҫ — ҫамрӑк грузинсем, украинецсем, карело-финсем, вырӑссем — пурте вӗсем, хӑйсен республикисенчи ҫамрӑк сад ӑстаҫисем, иртнӗ ҫул хушшинче мӗн туни ҫинчен кала-кала кӑтартрӗҫ.

Помоги переводом

I. Малтанхи тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

1948 ҫулта, ҫулла Мичуринск хулинче Пӗтӗм Союзри ҫамрӑк сад ӑстаҫисен иккӗмӗш слечӗ пулса иртрӗ.

Помоги переводом

I. Малтанхи тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Йӗлтӗр йӗрӗсем кунтан таҫта сад енне илсе каяҫҫӗ.

Помоги переводом

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

«А» текен сӑрт ҫӳллӗ сӑрт мар, вӑл пас тытнӑ сад пахчи варринче курӑнса ларать, айлӑм хӗррипе шоссе ҫулӗ патне тухать.

Помоги переводом

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

Хӑй ӗмӗрӗнче икӗ ҫурт лартнӑ, сад ӳстернӗ, ачасем ҫитӗнтернӗ.

За свою жизнь построил два дома, вырастил сад и детей.

Ӗҫе чунтан парӑннӑ // Лидия УГАХИНА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 8 стр.

Картишӗнчи ут карлӑкӗ патӗнче лашасем тулхӑраҫҫӗ, ҫынсем калаҫнӑ сасӑсем илтӗнеҫҫӗ: пӳрт хыҫӗнчи сад пахчинче ҫунакан кӑвайтран симӗс тӑрӑллӑ йывӑҫсен ҫийӗпе тӗтӗм упаленет; вут ҫутинче, кӑвайт ҫывӑхӗнче казаксен мӗлкисем мӗкӗлтетсе куҫаҫҫӗ.

Во дворе у коновязи фыркали лошади, слышались людские голоса; за домом в саду горел костер, над зелеными вершинами деревьев стлался дым; освещенные огнем около костра двигались фигуры казаков.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Таҫта лере, сенкер тӳпен вӗҫӗ-хӗррисӗр анлӑшӗнче, ҫил ачисем ахӑрашса ҫӳреҫҫӗ, хӗвелпе ҫуталакан сивӗ пӗлӗтсем шӑваҫҫӗ, лашана та ӗҫке-ҫике юратнӑ хаваслӑ Сашка мучие тин кӑна йышӑннӑ ҫӗр ҫинче вара пурнӑҫ ҫав-ҫавах-ха хӑватлӑн вӗресе тӑрать: сад ҫумӗнчен пуҫланса каякан ҫеҫенхирӗн симӗс ытамӗнче, кивӗ итем карти ҫывӑхӗнчи хир кантӑрӗ хушшинче, путенесем шавлӑн ҫатӑлтатса ҫапӑҫни илтӗнсе тӑрать; унта тыркассем шӑхӑраҫҫӗ, тӗкӗлтурасем нӑрласа вӗҫеҫҫӗ, ҫил ачашласа ҫупӑрлакан курӑк пӑшӑлтатать, вӗлтӗртетсе юхакан ӑрша хумӗсем хушшинче тӑрисем юрлаҫҫӗ тата, этӗмӗн ҫутҫанталӑкри вӑй-хӑватне палӑртса тӑнӑ пек, таҫта инҫетри-инҫетри тип ҫырма тӑрӑх пулемет сасси тимлӗн, ҫилӗллӗн те янӑравсӑррӑн шӑтӑртатать.

Где-то там, в вышних беспредельных просторах, гуляли ветры, плыли осиянные солнцем холодные облака, а на земле, только что принявшей веселого лошадника и пьяницу деда Сашку, все так же яростно кипела жизнь: в степи, зеленым разливом подступившей к самому саду, в зарослях дикой конопли возле прясел старого гумна неумолчно звучала гремучая дробь перепелиного боя, свистели суслики, жужжали шмели, шелестела обласканная ветром трава, пели в струистом мареве жаворонки, и, утверждая в природе человеческое величие, где-то далеко-далеко по суходолу настойчиво, злобно и глухо стучал пулемет.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сад пахчинче вӗлтренпе хытхура ашкӑрса кайнӑ.

Сад буйно зарастал крапивою и бурьяном.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗлтрен укипе сырӑнса чӑлханнӑ, ӳкнӗ ҫатан карта урлӑ утса каҫса, Наталья хӑйсен сад пахчине кӗчӗ.

Перешагнув через поваленный, опутанный повиликой плетень, Наталья вошла в свой сад.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Шӑрчӑк ҫывӑрттармалла чӗриклетет, чӳрече карри витӗр тулли уйӑх ҫути сӑрхӑнать, чӳрече янаххи ҫине ватӑ хурӑнӑн кукӑр-макӑр мӗлки ӳкнӗ, хурӑн хыҫӗнче йывӑҫ вуллисем хуп-хуран курӑнакан сад юмахри пек тӗлӗрет…

Убаюкивающе стрекотал сверчок, за окном, пронизывая занавеску, светила полная луна, старая береза бросала на подоконник корявую тень, за березой, чернея чугунными стволами, в сказочной дремоте стыл сад…

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫурчӗ те кунта хӑвӑрӑн сирӗн, пахча та пур, сад ӗрчететӗр!

И дом у вас тут свой, и усадьба, сад разведете.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл Ксюшӑсен ҫурчӗ умӗнчи пӗчӗк сад патӗнче сак пуррине сӗм тӗттӗмре мӗнле курнӑ-ха?

Он разглядел в густой темноте у ее дома лавочку около палисада.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫуллахи кӗске каҫсенче пӳрт умӗнчи сад патӗнче ирхи шуҫӑмччен яш-кӗрӗм шавланӑ, баян каланӑ, хӗрсем кулни, ихӗрни илтӗннӗ, пирус кӑварӗсем йӑл-йӑл хӗмленнӗ.

Короткими летними ночами у лавочки около палисада чуть не до рассвета толпились парни и девушки, играл баян, слышался девичий смех и визг, прожигали темноту огоньки папирос.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Картишӗнче ҫӗнӗ хуралтсем хушӑннӑ, пахча хыҫӗнче, ҫуркунне шап-шурӑ тум тӑхӑнса, ҫамрӑк сад ҫӗкленнӗ, лутра улмуҫҫисем хушшинчи сарӑ вӗллесем патӗнче кунӗпех пыл хурчӗсем сӗрленӗ.

Обрастал новыми пристройками двор, за огородом поднимался молодой сад, одеваясь по весне в белую кипень цветения, среди приземистых яблонь желтели домики ульев, там не утихал басовитый гул пчел.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӳме те ҫук, сарай та ҫук, сад та ҫук, шӑнкӑрч йӑвиллӗ ватӑ хурӑн та ҫук.

Ни изгороди, ни сарая, ни старой березы со скворечницей.

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Сад пахчисене ҫӑра мӗлкесем хупласа илнӗ.

В садах густые копились тени.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӗр ҫитеспе Суворов Кончанскри ҫурчӗн пӗр пӳлӗмне хӗллехи сад валли уйӑрнӑ.

К осени Суворов оборудовал одну из комнат кончанского дома под зимний сад.

Суворов хӗрӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.