Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Атту сăмах пирĕн базăра пур.
Атту (тĕпĕ: атту) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халех тенӗ, атту ак пуҫна касса тататӑп!

Вынай, а то голову срублю!

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ан чӗн, ан хӑркӑлтат, атту ак хамах сан патӑнта мӗнле шӑпчӑк пурӑннине Совета кайса евитлетӗп!

Молчи, не гавкай, а то завтра сама пойду в Совет и заявлю, какой цветок у тебя в доме кохается!

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Атту мӗнешкел чаплӑ сан, Яша…

— Сапоги-то какие на тебе добрые, Яша…

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Астӑвӑр, чӗлхесене йӳле яма кирлӗ мар, атту, мур пӗлес пур-и, шӳте таҫталла пӑраҫҫӗ кайран.

Глядите, языками не надо трепать, а то из шутки черт те чего сделают.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗҫтер киле, атту асӑрхӗҫ тата эс ҫуккине!

Ступай, а то заметят, что ушла.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Малалла мӗн пулас-килессин уҫҫи-хупписӗрлӗхӗ пӗрехмай ӑша вӑркаттарса ҫӳрерӗ, пурӑнма кансӗрлерӗ; вӑл пӗр минут та хӑйне арестлесе тӗрмене кайса чикесси ҫинчен шухӑшламасӑр пултараймарӗ, — ку ӗнтӗ лайӑх иртес пулсассӑн, — атту персе пӑрахма та пултараҫҫӗ.

Тягостная неопределенность мучила, мешала жить; ни на одну минуту не покидала мысль, что его могут арестовать, бросить в тюрьму — это в лучшем случае, а не то и расстрелять.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӑрах эсӗ ӳлеме, атту тата ачасем тем шухӑшлӗҫ…

Ты кричать-то перестань, а то дети подумают…

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

 — Акӑ мӗн, уткаласа ҫӳрер пӑртак, кӑштах ӑсатса яр мана, атту кунта пур ҫӗрте те халӑх сулланса ҫӳрет, этем йӗркеллӗн калаҫма памаҫҫӗ пире.

— Вот что, пойдем-ка пройдемся, проводишь меня трошки, а то тут народ слоняется, не дадут нам потолковать.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Мухмӑр чӗртмелле, атту пуҫ ман ак ҫак витре пек пушӑ.

— Опохмелиться бы надо, а то голова пустая, как вот это ведро.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Атя, атту ку калаҫушӑн ытлашши урӑлса кайрӑмӑр…

— Давай, а то дюже трезвые мы стали для такого разговора…

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хутора хӑш-пӗр ҫамрӑк казаксем таврӑнчӗҫ те, халӗ питех аптрамастӑп, атту япӑхчӗ.

Зараз полегчало, молодые казаки попришли в хутор, а то было плохо.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

«Шӑлна ҫырт, атте, — тесе каларӗҫ, тет, — атту япӑх вилетӗн…»

«Молчи, говорят, бачка, а то плохо помрешь…»

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫиллентересрен сӑмаха шутарсарах та пулин калаҫса пӑхмаллах унпа, атту вӑл малашне те хуҫалӑхшӑн ҫакнашкал ҫеҫ тӑрӑшас пулсан, нушана килтен кӗреҫепе хырса та тасатса пӗтерейместӗн…»

Надо с ним потолковать потихоньку, чтобы не осерчал, а то, ежели он будет и дальше так стараться в хозяйстве, нужду из дома и лопатой не выгребешь…»

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Атту эсир, анне, хӑвӑра хӑвӑр палламалла мар улшӑнтӑр.

А то вы, маманя, и на себя непохожи стали.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Шел, ун чухне ху хутортан тарнӑ, атту пулсан сана хӑвна та, вӑрӑм ҫилхеллӗ шуйттана, кил-ҫуртупа пӗрлех ҫунтарса яраттӑмччӗ!

— Жалко, что убег ты тогда из хутора, а то бы я тебя, черт долгогривый, вместе с домом спалил!

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Туса парӑп, аташӑм, чанах, туса паратӑп, кунтан кӑштах пӑрӑн тульккӗш, атту куҫна турпас ан лектӗр, — кулкаласа ӳкӗтлерӗ ӑна Кошевой.

— Сделаю, тезка, ей-богу, сделаю, только отойди трошки, а то как бы тебе стружка в глаза не попала, — уговаривал его Кошевой, посмеиваясь:

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Михаил пичче, туса пар мана пӗчӗк кӗрепле, атту никам туса паракан ҫук.

— Дяденька Михаил, сделай мне маленькие грабли, а то мне некому сделать.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӗреплесем туса парас тетӗп, атту киввисем юрӑхсӑр пулӗ-ха.

Грабли хочу вам поделать, а то старые, должно, негожи.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мана сивчир аптратса ҫитерчӗ, йӑлт силлесе кӑларчӗ, атту пулсан, эпӗ вӗсене, анне…

Меня лихорадка замучила, вытрепала всего начисто, а то бы я их, мамаша…

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тен, таврӑнӗ те паян пирӗн служивӑй, тӳрех вӗри апат та ларса ҫийӗ, атту малтан ӑшӑтса хӑтланас, ӑна-кӑна тӑвас пулать, вӑл, тен, выҫӑ та пулӗ…»

Может, служивенький наш нынче прийдет, вот он сразу и поест горяченького, а то пока разогреешь, того да сего, а он голодный, небось…»

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней