Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Атту сăмах пирĕн базăра пур.
Атту (тĕпĕ: атту) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Сан хӑть чӗнсе илесчӗ, атту ме сана… чулпа!

— Так ты позвал бы, а то на-ко… камнем!

3 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Ташлама чӗлле чӑмланӑ-чӑмламан ҫӑтса ятӑм — атту пуллӑм тарӗ тата.

Быстренько проглотил краюху хлеба, почти не жевал — а то вдруг рыба уйдёт.

Вӗҫсе курни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 63–67 с.

Ҫинҫешке хура инке мана йӑтса илсе ҫупӑрларӗ те йӑл кулса: — Ку пирӗн хӗр, Анжелика ятлӑ. Сарпике валли нянькка. Эсир ӑна ял кӑтартса ҫаврӑнӑр-ха. Атту хальччен хуларан та тухса курман. Анчах астӑвӑр, вӑл — вырӑс, — терӗ.

Худенькая темноволосая тётя обняла меня и сказала с улыбкой: — Знакомься, это Анжелика. Будет нянчиться с твоей маленькой сестрёнкой. А сейчас покажи ей деревню. И друзей своих позови. Анжелика ещё нигде не была, впервые выехала из города. Только помните, она — русская.

Хӑна хӗр // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 33–37 с.

Атту… кайӑк вӗҫерӗнсе тухса тарасси пур!

Вдруг птичка улетит!

Лайӑх аппа // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 14–18 с.

Турӑ сире савӑк пурнӑҫ патӑрччӗ, атту ытла та кичем сирӗн патӑрта.

Нехай боженька даст вам веселой жизни, а то дюже скучно у вас тут.

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий ӑна вӑхӑтра тытса ӗлкӗрчӗ, атту ӳкмеллеччӗ вӑл.

Григорий успел поддержать ее, иначе она бы упала.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӳр тытса пӑхам аллуна, атту ӗненес килмест.

Дай руку твою потрогаю, а то веры нету.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Атту ак, енчен те лашасене кӗртсе ярас пулсан, — пӗтӗмпе таптатса пӗтеретпӗр!

А то, ежели пустим туда лошадей, — все потравим!

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тытатӑн та — малтан тӳрех ӑна чӗркуҫленме хуш, атту тӑраканскерне касма йывӑр сана.

Поймаешь — и сразу приказывай ему становиться на колени, а то стоячего тебе рубить будет неспособно…

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— План тӑрӑх, карттӑпа ҫӳреме хутла пӗлекен ҫын кирлӗ пире, атту хӑш-хӑш вӑхӑтра та пулин хӗстерсе хураҫҫӗ те каллех лӑскаса тӑкаҫҫӗ.

— Надо нам грамотного человека, чтобы ходить по плану, по карте, а то когда-нибудь зажмут нас и опять дадут трепки.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ваттисем калаҫатчӗҫ, ӗлӗк-авал тутарсем тӑшманӗсене кашни икшер, атту виҫшер лашапа та тапӑннӑ, тетчӗҫ.

Старые люди рассказывали, что в древние времена, бывало, татары, как ходили в набеги, каждый о-двуконь, а то и трехконным идет.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ан кӗвӗлтер чуна, атту ак сана та кӑхлаттарма пултаратӑп…

— Ты не квели мою душу, а то я и тебя могу стукнуть…

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сурана ҫыхмалла ман, атту атӑ тулли юн юхса тулчӗ…

Надо мне рану залепить, а то крови натекло полон сапог…

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эсӗ лайӑхрах пӑх, Яков Ефимыч, атту вӗсем хӗрлисем пулсан, пирӗн аяккалла чавтарма тивет, хӑвӑртрах эс!

— Ты гляди лучше, Яков Ефимыч, а то, ежели это красные, нам надо поворачивать, да поскорее!

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Туршӑн та, васкарах эсир, атту вӑхӑчӗ те ир мар, ҫулӗ те инҫе…

— Да поспешайте, ради Христа, а то и время не раннее, да и дорога нам не близкая…

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Шеллес йӗркене эсӗ Капарин винтовкин затворне пытарнӑ ҫӗрех чиксе хур, — кӗҫҫе айне шаларах чик ӑна, атту вӑл ырӑ патне илсе пымасть сана!

— Ты жалость туда же клади, куда затвор от капаринской винтовки положил, — под потник хорони ее, а то она тебя к добру не приведет!

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сан чунна вӑл ҫӑлчӗ, атту эсӗ те халь Капаринпа пӗрлех Донра юхса пымаллаччӗ…

Это он спас твою душеньку, а то бы и ты бы зараз вместе с Капариным в Дону плавал…

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫитӗ, атту ак тӳпелешсех те кайӑр, — терӗ Фомин.

Хватит, а то как раз ишо подеретесь, — сказал Фомин.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лашасене кӑкарӑр, йӗнерӗсене хывса илӗр те — вӗҫтере панӑ, атту пире кунта та килсе тытма пултараҫҫӗ.

Привязывайте лошадей, расседлывайте их и — ходу, а то нас и тут сумеют забрать.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Апла пулсан, Журавлев ҫухатнӑ халь пире, атту хамӑр хыҫрах пулмаллаччӗ.

Стало быть, Журавлев потерял нас, а то бы он теперь на хвосте висел.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней