Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

айӑпа (тĕпĕ: айӑп) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хамӑн айӑпа пӗчӗклетместӗп эпӗ.

Своей вины я не умаляю.

32-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ну, айӑпа кӗнӗ пултӑр, ну, пӑтрашса кайса йӑнӑш ӗҫсем тунӑ пултӑр, ара эпир политика тӗлӗшӗнчен питех вӗреннӗ ҫынсем мар-ҫке-ха.

Ну, проштрафился, ну, запутался и наломал дров, так ведь мы же политически не очень-то подкованы.

32-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Кунсӑр пуҫне тата эпӗ ҫакӑн пек сӗнӳ паратӑп: перегибсем туса айӑпа кӗнисен ӗҫӗсене питӗ хӑвӑрт пӑхса тухмалла, ҫав перегибсем пиркиех эпир тырӑ акас ӗҫе тытӑнма пултараймастпӑр, ун пек ҫынсене партин Центральнӑй Комитечӗ мартӑн вунпиллӗкмӗшӗнче йышӑннӑ постановлени тӑрӑх ӗҫрен кӑларса пӑрахмалла.

Кроме этого, вношу предложение: срочно рассмотреть дела о виновниках тех перегибов, через которые мы не можем приступить к севу и которые на основании постановления ЦК от пятнадцатого марта должны сниматься с работы.

32-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ку вӑл парти умӗнче айӑпа кӗни пулать!

Это — партийный проступок!

28-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫавӑншӑн вара айӑпа кӗтӗм пулать.

Получается из-за этого оказался виноватый.

28-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫавӑн пек самантра Аким мучи кашӑкне ҫуласа тасатать те, айӑпа кӗнӗ пӗчӗк ачана ҫамкинчен хыттӑнах шак! шаккаса илсе, ӑс парать:

В этот-то момент дед Аким облизывал свою ложку и звонко стукал ею провинившегося мальца по лбу, внушая:

25-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Анчах сана хулара салукшӑн хӑварни те кирлӗ мар пире — сан ывӑлу саншӑн ҫунмасть, вӑл, эсрелӗ, сана маннӑ, тесе шутлатпӑр — ҫакӑ сана, ку айӑпа ху тивӗҫлине туян-тӑк, айӑплани пултӑр.

Но ты не нужна городу даже как заложница — твой сын не заботится о тебе, мы думаем, что он забыл тебя, дьявол, и — вот тебе наказание, если ты находишь, что заслужила его!

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Вӑл ҫак сӑмахсене каланӑ чух, унӑн сасси, айӑпа кӗнӗ таса чунлӑ ачанни пек илтӗннӗрен, вӑл ҫав хӗр умӗнче айӑпа кӗнине чӗререн ӑнланса илнӗрен, хӑй халӗ ӗнтӗ ним тума пӗлмен пирки эпӗ юлташа ҫавӑнтах хӗрхенсе кайрӑм та унпа ытла хытӑ калаҫрӑм пулӗ, тесе шутларӑм.

В тоне его слов было так много чисто детского по искренности сознания своей вины пред этой девушкой и так много беспомощного недоумения, что мне тут же стало жаль товарища, и я подумал, что, пожалуй, уж очень резко говорил с ним.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Эпӗ мӗншӗнне ӑнлантарса парсан — вӑл анасласах илчӗ; анасланине кӑтартасшӑн пулмарӗ, анчах ӗҫ тухмарӗ унӑн, вара, именсе те айӑпа кӗнӗ пек пулса: — Вула — пырать! Эпӗ ахаль ҫеҫ… — терӗ.

И, когда я объяснил — почему, он даже зевнул и хотел скрыть зевок, но это ему не удалось, и он сконфуженно и виновато заявил мне: — Читай — ничего! Это я так…

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Хӑйӗн пурнӑҫӗ ҫапла тӗлсӗр-мӗнсӗр пулнӑшӑн вӑл хӑйне ҫеҫ айӑпа хуратчӗ, эпӗ вӑл «пурнӑҫ условисемпе ҫынсем хушшинче» ҫапла пулса тӑнине тӑрӑшса ӑнлантарса панӑҫем, вӑл мана хурлӑхлӑ шӑпишӗн хӑй умӗнче хӑех айӑплӑ иккенне ҫине тӑрсах ӗнентерме тӑрӑшатчӗ…

Во всей неурядице личной жизни был виноват только он сам, и чем упорнее я старался доказать ему, что он «жертва среды и условий», тем настойчивее он убеждал меня в своей виновности пред самим собою за свою печальную долю…

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Кулли, айӑпа кӗнӗ чухнехи пек: «Акӑ эпӗ ҫапла… Ан тиркӗр», — тесе каланӑн туйӑнать.

Улыбка была такая, точно он хотел сказать виновато: «Вот я какой… Не обессудьте».

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Айӑпа пытартӑм та ӗҫӗ пӗтрӗ терӗн-и-ха?

— Свой позор спрятал и дело завершилось, думаешь?

Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60

Хӑвӑр айӑпа йышӑнатӑр-и?

Признаете вы себя виновным?

Унтер Пришибеев // Иван Юркин. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 81–88 стр.

Федя Маша ҫинелле, вӑл темле пысӑк айӑпа кӗнӗ ҫын ҫине пӑхнӑ пек пӑхса илчӗ.

Федя посмотрел на нее так, словно Маша в чем провинилась.

18-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Нимӗн те ҫук сире, — айӑпа кӗнӗ ҫын пек калать ӑна Тимка.

Нет вам ничего, — почему-то виноватым голосом говорил Тимка.

10-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Маша айӑпа кӗнӗ ҫын пек кулса илчӗ, ӑна тав тума сӑмах тупаймасӑр, ача патне васкаса чупса пычӗ, ун аллинчи йӗпе пиҫиххисене ярса тытрӗ.

Маша виновато улыбнулась и, не зная, как выразить свою благодарность, вдруг подбежала к пареньку и взяла у него из рук мокрые лямки.

6-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Катя инке, — айӑпа кӗнӗ ҫын пек ура ҫине тӑчӗ Маша, — эсир ытла ан ҫиленӗр-ха.

— Тетя Катя, — виновато поднялась Маша, — вы не очень сердитесь…

3-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тимка Санька умӗнче айӑпа кӗнӗ пек ассӑн сывласа илчӗ, сумкине уҫса темскер шырарӗ те ун хыҫҫӑн чупса кайрӗ.

Тимка вздохнул, словно был в чем виноват перед Санькой, порылся в сумке и побежал за ним.

1-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Айӑпа кӗнӗ ачана каҫарса йӑпатнӑ, ачашланӑ пекех, вӑл телейлӗ пулчӗ.

Она была счастлива, как дитя, которое простили, успокоили и обласкали.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Айӑпа никам ҫине те йӑвантарма ҫук: вӑл пӗчченех айӑплӑ!

Не на кого даже свалить вину: она одна преступна!

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней