Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сукмак сăмах пирĕн базăра пур.
сукмак (тĕпĕ: сукмак) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Женя тутӑр пӗркенсе вӑрмантан тухрӗ те сукмак тӑрӑх утса кайрӗ.

Кутаясь в шаль, Женя вышла из лесу и зашагала по тропинке.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Хӑйсем уйрӑлмалли сукмак патне ҫитиччен Катя ӑна пӗр ыйту та памарӗ.

До тропинки, у которой они должны были расстаться, Катя не прервала ее ни одним вопросом.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Смирька сукмак ҫинчен пӑрӑнчӗ.

Смирька свернул с тропки.

Хӑрасси ӑҫтан пуҫланса кайнӑ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Часах Шарик йӗрӗ сукмак ҫине тухсан ҫухалчӗ, кунта ун йӗрне ачасем таптаса пӗтернӗ.

Скоро Шариков след вышел на тропку и тут пропал: ребята его затоптали.

Хӑрасси ӑҫтан пуҫланса кайнӑ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Шарик йӗрӗ вӑрмана, сукмак патнелле пырать.

Шариков след шел в лес, к тропке.

Хӑрасси ӑҫтан пуҫланса кайнӑ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Сукмак ҫийӗн хырсемпе чӑрӑшсем турачӗсене сарнӑ.

Над самой тропкой сосны и ели протянули свои ветви.

Смирька ерӗҫмест // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Вӑрмана кӗрсен ачасем сукмак ҫине пӑрӑнчӗҫ.

В лесу ребята свернули тропкой.

Смирька ерӗҫмест // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Тӗмесем хушшине хӑй тӗллӗн перекен пӑшал-ухӑ пытарнӑ, ухӑ йӗпписене ҫыхӑнтарнӑ кантрисене сукмак урлӑ карса хунӑ.

Спрятал в кустах самострелы, а верёвочки, которые стрелу пускают, провёл через тропку.

Хура тилӗ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 19–20 с.

Катя пионерсене ҫак сукмак патне ертсе пычӗ.

Катя подвела пионеров к этой дороге.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӑл пионерсемпе пӗрле тӑрать, унран пӗр вунӑ утӑмра, пӗр сукмак, шоссерен пӑрӑнса, тӗмӗсем хыҫӗнче ҫухалать.

Шагах в десяти от того места, где она стояла, окруженная пионерами, от шоссе ответвлялась и пряталась в кустах полевая дорога.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Федя вара: «ҫак хӗрсем хушшинче Катя пулас пулсан, чӳречерен сиксе тухса, вӗсемпе пӗрле кайнӑ пулӑттӑм та пӗтӗм чун-чӗререн: Сукмак ҫине эп пӑхатӑп, Чунӑм сан патна туртать, тесе юрласа янӑ пулӑттӑм», тесе шухӑшларӗ.

Федя подумал: будь среди этих девушек Катя, он сейчас выпрыгнул бы в окно, пошел вместе с ними и от всей души подтянул бы: Гляжу на тропиночку, К тебе сердце вроется.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Пулӑҫ Куля калавне вӗҫлерӗ те пӑт пуканӗ пек йӑтса пыракан пысӑк бидонне сукмак варрине лартса хучӗ.

Коля Рыбак замолчал и поставил свой большой бидон посреди тропинки.

Вӗҫсе курни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 63–67 с.

Григорий сукмак ҫине тухрӗ, — сывлӑшӗ пӳлӗннипе тӑвӑнчӑклӑн хӑркӑлтатса, ывӑлне чӗнчӗ:

Григорий подошел к спуску, задыхаясь, хрипло окликнул сына:

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫыран хӗрринче, пристане анакан сукмак хӗрринче, вӑл инҫетренех Мишаткӑна курчӗ те ун патне чупса пырасран хӑйне хӑй тытса чарма аран чӑтӑм ҫитерчӗ.

Еще издали он увидел на спуске к пристани Мишатку и еле удержался, чтобы не побежать к нему.

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Чӑнкӑ ҫыр тайлӑмӗнче, сурӑх тислӗкӗ шӑкӑрах сапаланса выртакан курӑклӑ сукмак тӑрӑх вӑл, Аксиньйӑна ҫӗклесе, майӗпен ҫырмана анчӗ.

По крутому склону яра, по тропинке, пробитой в траве и усеянной овечьими орешками, он осторожно спустился в яр, неся на руках Аксинью.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сӑрт ҫинелле сукмак тӑрӑх икӗ ача хӑпарать: пӗри патмар ҫын, сарлака хулпуҫҫиллӗ, пӗтӗмпе хура тумланнӑ; тепри — пӗчӗкскер, ҫинҫешке, шурӑ кӗпепе, шӑлаварӗ хура.

По дорожке на холм поднимались двое ребят: один — здоровенный, широкоплечий, одетый во все темное; другой — маленький, тоненький, в белой рубашке, в черных брюках.

II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Вӑл пире типӗ ҫырмапа тӑвӑр сукмак тӑрӑх ертсе кайрӗ, икӗ енче те темле йышши курӑк ӳсет.

Он повел нас по темному дну оврага узкой тропинкой между огромных зарослей каких-то растений.

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Вӑл хура ҫуначӗсене сарса сукмак ҫинчен вӗҫсе иртрӗ, ҫырма урлӑ пӗр сасӑсӑр иртсе каҫрӗ те вара ҫырма леш енчи йӑмран тӗксӗм ҫулҫисем ӑшне кӗрсе чӑмрӗ.

Распластав в воздухе чёрные крылья, она мелькнула над тропинкой, бесшумно скользнула над рекой и скрылась в тёмной листве одной из вётел, что росли на противоположном берегу.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Анчан эпир пурнатпӑр — йӗр хӑварма: Ҫурт е сукмак, йывӑҫ е сӑмах.

Но мы живем, чтобы оставить след: Дом иль тропинку, дерево иль слово.

Петровсен ҫемье дневникӗнчен // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ильинична татах темскер каласшӑнччӗ, анчах Аксинья ним шарламасӑр витресем патне ҫаврӑнса утрӗ, картлӑ кӗвентене хулпуҫҫийӗсем ҫине илсе йӑтрӗ те, шыва чӑлт-чалт сирпӗнтерсе, сукмак тӑрӑх хӑвӑрт килнелле танкӑшрӗ.

Ильинична хотела еще что-то сказать, но Аксинья молча повернулась, подошла к ведрам, рывком подняла на плечи коромысло и, расплескивая воду, быстро пошла по стежке.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней