Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пус сăмах пирĕн базăра пур.
пус (тĕпĕ: пус) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пус тараси валашки патӗнче такамӑн тына пӑрӑвӗ тарӑхса макӑрать — шыв ӗҫесси килет.

Возле колодезного журавля, у пустой колоды, жалобно ржет чей-то жеребенок — хочет пить, бедолага.

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пус тараси патӗнче хурама, ура ҫине тӑратнӑ шӑмӑ кӗлетке пек, куркаланнӑ, хӑрӑмпа пӗвеннӗ турачӗсем хуп-хура, ҫулҫи пӗри юлмиччен вӗтӗннӗ.

А вот тополь возле колодезного журавля стоит точь-в-точь как скелет: ветви закоптели дочерна, на них нет ни листочка…

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мунча пӑлтӑрӗ айӗнче тупнӑ арчине уҫма хӑтланса, хурҫӑ пурттин сӑмсине катса пӑрахрӗ, сулахай аллинчи пӳрнине шӑйӑрттарса юн кӑларчӗ, ӑна ҫӗтӗк ланчашкапа ҫыхкаласа ячӗ, ҫӗр каҫиччен куҫ хупмасӑр тертленчӗ, нушаланчӗ — ӗҫӗ виҫӗ пус кӗмӗле тӑмарӗ: арчине ҫаплах уҫаймарӗ.

Он уже отбил кончик стального топора, которым пытался открыть сундук, поранил палец на левой руке, перевязал его какой-то завалящей тряпкой, но сколько ни бился до самой темноты — дело не подвинулось и на три копейки: сундук по-прежнему оставался замкнутым.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шанни виҫӗ пус кӗмӗле тӑмарӗ.

Ан пользы на три копейки и то не вышло!

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

А тулӗккӗш укҫи тесен, сана калам, ҫӗр тенкӗрен пӗр пус юлин!

Но от сотенной, веришь ли, не осталось и копейки!

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хальхинче Элентее урӑххи шухӑшлаттарать: Шерккей — унӑн тетӗшӗ, хӑй шухӑшӗпе ҫеҫ пурӑнаканскер, шӑллӗ сӑмахне — Селиме пирки каланине, хӑлха урлӑ ҫеҫ ирттернӗ иккен, виҫӗ пус кӗмӗле те хуман.

Однако Элендея сейчас волновало другое: его родной брат Шерккей настолько стал самостоятельным, что пропустил все мимо ушей, о чем говорил ему Элендей насчет Селиме.

XXIII. Тавӑру черечӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫийӗнчен акӑ тата… — вӑл шӑлавар кӗсйине хыпашласа, енчӗк туртса кӑларчӗ, — шутласа та ан тертлен, пӗр пус таранччен кунта ҫӗр тенкӗ.

А сверх того, — он вынул из кармана брюк тяжелый кошелек, — сотня рублей, и не считай даже, ровно сто, рубль в рубль.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пус тараси патне ҫитсен, лашине туртрӗҫ те ҫил хапха умӗнче чарӑнчӗҫ.

И остановилась у калитки старого дома.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ман пата урӑх ура ярса ан пус, йӑлӑнассӑм та ҫук.

И не смей больше заходить в мой дом, на поклон к тебе и сам не пойду.

XVI. Пӗртӑвансем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑрӑмкка урапи пус тараси патӗнче; Элентей енчен енне суланкаласа ҫавӑнталла пычӗ.

Долгушка стояла около колодезного журавля; Элендей, покачиваясь из стороны в сторону, подошел к ней.

XI. «Шерккейӗн те ӑс ҫук мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Санран пӗр пус ыйтмастӑп.

Не надо мне от тебя ни копейки.

II. Кӗтмен парне // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Кирлӗ мар мана, Палюк тете, пӗр пус та кирлӗ мар…

— Мне не надо ни копейки, дядя Палюк…

II. Кӗтмен парне // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Дворникрен кивҫен илнӗ пилӗк тенкӗрен унӑн темиҫе пус ҫеҫ юлнӑ, ҫавӑнпа та вӑл ҫимелли илме пултарайман.

От пяти рублей, занятых накануне у дворника, у него оставалось всего несколько копеек, так что купить себе еды он не мог.

4. Вӑрлани // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Кам та пулин унтан укҫа ыйтсан, вӑл хӑйне пӗр пус хӑвармиччен парса пӗтернӗ.

Когда кто-нибудь спросил у него денег, он отдавал последнюю копейку.

Н. Г. Гарин-Михайловский ҫинчен // Хӗветӗр Уяр. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 158–163 с.

Пӗр пус укҫасӑр, кил-ҫуртсӑр тӑрса юлнӑ инженер каллех службӑна кӗрет.

Оставшись без единой копейки и жилья, инженер вновь поступает на службу.

Н. Г. Гарин-Михайловский ҫинчен // Хӗветӗр Уяр. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 158–163 с.

Ҫитӗнсе ҫитсен, акӑ, хӑвӑр карета ҫинче ларса пынӑ чухне, вӗсене сирӗн пӗрер пус укҫа парса хӑвармалла пулӗ…

Вот когда вырастете, будете ехать в карете и дадите им копеечку…

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Анне, мана вӑтӑр пус укҫа пар-ха.

— Мама, дай мне тридцать копеек.

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Кӑна илтсен, Тёма Абрумкӑна: — Эпӗ мансах кайнӑ, Абрумка, Таня мана тата вунӑ пус пама пулнӑччӗ, — терӗ.

Тогда Тёма сказал Абрумке: — Я забыл, Абрумка, мне Таня обещала еще десять копеек подарить.

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Пӗррехинче вӑл Абрумка патне кӗчӗ те: — Абрумка, часах манӑн хам ҫуралнӑ куна уявламалла пулать, ун чухне мана ҫирӗм пус укҫа параҫҫӗ. Эсӗ мана халь мӑйӑр пар, укҫине вара уяв вӑхӑтӗнче парӑп, — терӗ.

Он пришел раз к Абрумке и сказал: — Абрумка, скоро будет мое рождение, и мне подарят двадцать копеек. Дай мне теперь орехов, а в рождение я тебе отдам деньги.

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Виҫӗ пус та пулин пӑрахса памасӑр суккӑрсем умӗнчен ку тарана ҫити никам та пӑрӑнса кайман-ха.

 — Никто еще не прошел мимо слепых, не кинув им хоть пятака.

VIII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней