Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

алӑк сăмах пирĕн базăра пур.
алӑк (тĕпĕ: алӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ алӑк патне ҫеҫ ҫитнӗччӗ, сасартӑк мана хирӗҫ хайхи «американец» кӗре парать.

Я уже повернулась, чтобы бежать к дверям, но столкнулась с высоким чернявым «иностранцем».

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Акӑ сулахайра иккӗмӗш алӑк.

Вот и вторая дверь налево.

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Иртсемӗр, авӑ — иккӗмӗш алӑк, сулахайра.

— Пройдите, вон вторая дверь налево.

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Алӑк патне ҫитсен вӑл, каялла ҫаврӑнса, мана хӑй хыҫҫӑн пыма кӑчӑк туртрӗ.

У дверей он оглянулся и сделал мне знак рукой, чтобы я шла за ним.

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Актовӑй залра туллиех ҫын, панулми ӳкмешкӗн те вырӑн ҫук темелле, ҫинчен тата алӑк патӗнче те, коридорта та туллиех ачасемччӗ.

Актовый зал был полон, яблоку негде упасть, и еще много ребят стояло у дверей, в коридоре.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Алӑк патӗнчех-ха курткӑна хывса кӗпе ҫийӗн пальто тӑхӑнсаттӑм, ҫавӑнпа та шӑна пуҫларӑм пулӗ.

Впрочем, еще в подъезде я снял курточку и надел пальто прямо на рубашку.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Николай Антоныч хӑрах аллипе алӑк уҫрӗ, тепринпе мана, кушак ҫурине кӑларса пӑрахнӑ пек, пусма ҫине кӑларса пӑрахрӗ.

Одной рукой Николай Антоныч открыл двери, а другой выбросил меня на лестницу, как котенка.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав самантра Николай Антоныч алӑк патнелле пычӗ те, мана асӑрхасан, ҫутӑ ҫутрӗ.

В эту минуту Николай Антоныч вышел в переднюю и, увидев меня, зажег свет.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ, уласа ярасран хӑраса, нимӗн те калаймарӑм, Тятюкп вара, пӗр хӗрринелле пӑрса, алӑк питӗркӗчне часрах уҫрӑм та пӑлтӑралла чупса тухрӑм, пусма тӑрӑх тӗк татнӑ пек урамалла сирпӗнтӗм.

Но я уже ничего не могла сказать, я только боялась, как бы мне не зареветь, и, оттолкнув Тату, рванула цепочку на дверях, откинула крючок, выбежала на площадку лестницы и быстро спустилась на улицу.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хупнӑ алӑк хыҫӗнче йӑшӑлтатни, пӗр-пӗринпе каварлашни, пулас кулӑшӑн малтанах хӗпӗртесе кулни илтӗнет.

Слышала, как за закрытой дверью перешептываются, взвизгивают от восторга, сговариваясь и предвкушая.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпир, алӑк хушшинче тӗркӗшкелесе, апат пӳлӗмне кӗрсе кайрӑмӑр.

Толкаясь в дверях, мы ввалились в столовую.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ, куҫа хупса, кӗҫӗн алӑк урлӑ каҫрӑм, унтан, ярах уҫса, йӗри-тавра пӑхрӑм.

Я плотно зажмурилась, вышла через калитку на улицу, открыла глаза и осмотрелась.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Урама тухиччен малтан кӗҫӗн алӑк умӗнче эпӗ юмӑҫ ятӑм: хайхи тӗлӗнтермӗш этем куҫа тепӗр хут курӑнсан, вара ҫак ҫул манӑн пурнӑҫра паллӑ улшӑну пулмалла.

Прежде чем выйти на улицу, я загадала перед калиткой: вот если сейчас опять встретится этот странный человек, значит, у меня в этом году будут в жизни какие-нибудь важные происшествия.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Суккӑрлӑхӗ ҫӗнтерсех илнӗ, анчах атте пӗрре те парӑнасшӑн мар, тӗреклӗн, хӑвӑрт утса ҫӳрет, чӑнах та ӗнтӗ час-часах вырӑнта ларман пукансем ҫине е ӑнсӑртран тайса хӑварнӑ алӑк ҫине пыра-пыра тӗкӗнет.

Слепота надвигалась на него и уже почти настигла, но он не хотел сдаваться, ходил твердо и быстро, хотя и натыкался иногда на стул, поставленный не на обычном месте, на дверь, которую кто-нибудь затворил не вовремя.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Алӑк патӗнче тӑракан Марья Васильевна Кораблев васкамасӑр тумланнине пӑхса тӑчӗ.

Марья Васильевна стояла в дверях и молча смотрела, как он одевался.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хамах кайса алӑк уҫрӑм.

Я открыл двери.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Николай Антоныч тӑваттӑмӗш шкулӑн чи пысӑк хуҫи, хӑйне хӑй тыткалама та итлеттерме пӗлекен ҫын, Катька алӑк урлӑ каҫса кӗрсенех тепле улшӑнса кайрӗ.

Дело в том, что Николай Антоныч, тот самый важный и снисходительный Николай Антоныч, которого мы привыкли считать неограниченным повелителем четвертой школы, исчез куда-то, как только Катька переступила порог.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Юрта тӑвар пуррине лактометрпа тӗрӗслеме пулать тенине эпӗ лайӑх астӑваттӑм-ха, ун ҫинчен эпӗ хам тухнӑ хыҫҫӑн Катя амӑшӗ теекенни алӑк хупса юлсан икӗ минутранах шухӑшласа илтӗм.

Я отлично помню, что смелая мысль — проверить лактометр на снежную соль — явилась приблизительно через две минуты после того, как предполагаемая Катькина мама захлопнула за мной дверь.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Площадка ҫинче, алӑк ҫумӗнчи хушамата вуласа, чылайччен пӑхса тӑтӑм эпӗ.

Я долго стоял на площадке, разбирая фамилию на дверной дощечке.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ каласа пама килӗшмесӗр алӑк патнелле утрӑм.

Я не стал рассказывать и пошел к дверям.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней