Поиск
Шырав ĕçĕ:
Ыйхӑ та сирӗлчӗ.
Хӑна хӗр // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 33–37 с.
Хама та сасартӑках ыйхӑ пусса килчӗ.
Хӑна хӗр // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 33–37 с.
Тӑруках вӑранса кайрӗ те пӗр ыйхӑ паллисӗр куҫӗпе йӗксӗке сӑнама пуҫларӗ.Внезапно проснулась, на мордочке в момент не осталось следов сна, и уставилась на шмеля.
Мерекке // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 9–13 с.
Ку пур ыйхӑ тӗлӗшпе хӑрах куҫне ӳркевлӗн уҫкаласа пӑхса илчӗ те каллех манӑҫрӗ.
Мерекке // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 9–13 с.
Аксинья чылайччен Григорин хупӑ куҫӗсене чуптурӗ, унтан, пичӗпе ун алли ҫумне тӗршӗнсе, ыйхӑ тӗлӗшпе тӳлеккӗн кулкаласа, хӑй те тӗлӗрсе кайрӗ.
XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пусса ҫитернӗ ыйхӑ тӗлӗшпе Григорий унӑн тикӗссӗн юхакан сассине илтрӗ, анчах йывӑрланнӑ куҫ хупанкисене уҫма хал ҫитереймерӗ.Сквозь неодолимую дрему Григорий слышал ее ровный голос и не в силах был поднять отяжелевшие веки.
XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫывӑратӑн, ыйхӑ тӗлӗшпе те хӑрах куҫпа пӑхмасӑр пулмасть, кашни сасӑ шарт сиктерет.Спишь и во сне одним глазом поглядываешь, от каждого стука вздрагиваешь…
XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ыйхӑ пусса килчӗ мана… ҫывӑрам…
XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Халӗ ак путенесем ӳкӗте кӗртрӗҫ те ӑна, вӑл, ыйхӑ пусса ҫитернӗскер, куҫне хупрӗ.Перепела уговорили его, и он, побежденный сном, закрыл глаза.
XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫӗнӗ вӑрҫӑ кӑларасшӑн-и? — ыйтрӗ вӑл, ыйхӑ пусса килнине сирме тӑрӑшса.Новую войну подымать? — спросил он, силясь отогнать навалившуюся на него сонливость.
XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ыйхӑ вӗҫнӗ каҫсенче вӑл, Татарскине таврӑнма татӑклӑн шухӑшласа, час-часах шинельне тӑхӑнса ячӗ — кашнинчех, шухӑшне улӑштарса, каялла хывӑнчӗ те, ахлатса, кравать ҫине пичӗпе тӗшӗрӗлчӗ.
XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Чӗмсӗр шӑплӑха шӑрчӑксем пӗр сасӑллӑн, ыйхӑ килтермелле чӑрӑлтатни ҫеҫ хускататчӗ.Глухо тишину нарушал лишь монотонный, усыпляющий звон кузнечиков.
III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Чарӑна пӗлмесӗр пакӑлтатнӑ май, кил хуҫисем хӑйне хӑлха тӑратсах тӑнланине курса ларнӑ ҫӗвӗҫ путишле ӗҫсем ҫинчен татах нумай каласа кӑтартма пултарасси, анчах ытла та хытӑ выҫнипе ыйхӑ килни ҫинчен меллӗн шахвӑртса систерчӗ.
I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Никамӑн та ҫывӑрасси килмерӗ, те шывра уҫӑлнипе, те вӑрманти уҫӑ сывлӑша пула ыйхӑ килмерӗ.Никому не хотелось спать, может быть от холодной воды, может быть от пахучего лесного воздуха.
X сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.
Анчах халь те акӑ нимӗн чухлӗ те ыйхӑ килмест — ту-сӑрта та куҫарса лартмалла!Но сейчас чувствовали себя удивительно бодрыми — хоть горы ворочай!
Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.
Ыйхӑ пирки мӗн калама ӗнтӗ, вӑл тамӑкри пекехчӗ.
6 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
— Юна ыйхӑ артерийӗ витӗр пама хӑтланса пӑхӑпӑр.
10 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Вӑл мана: «Ним те пулман, асанне, ку ман ыйхӑ тӗлӗшпе ҫеҫ…» — тет.А он и говорит: «Ничего, бабуня, это я, должно быть, во сне…»
XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Ӑҫтан ыйхӑ килтӗр халь ман! — хуравларӗ Наталья кӳренчӗклӗрех сасӑпа.— Какой мне сон! — с легкой досадой в голосе ответила Наталья.
XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Унтан Пантелей Прокофьевич пӗр тикӗссӗн те хыттӑн харлаттарса хуп турттарни илтӗнет; ыйхӑ тӗлӗшпе пӗчӗк Полюшка тутине тутлӑн чӑпӑртаттарать, хӑй тӗллӗн тем-тем мӑкӑртатса илет.
XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.