Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хуралса (тĕпĕ: хурал) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӗншӗн йӑлт хуралса пӗтнӗ эсир? — тесе ыйтрӗ Оська.

Почему вы так закоптились? — отрывисто спросил Оська.

IV сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Хӑйсем вара ури тупанӗнчен пуҫласа пуҫ тӳпине ҫитиех йӑлт хуралса пӗтнӗ.

И все были совершенно черные, от пяток до макушек.

IV сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Ҫулла ӑна вӗлтрен те пиҫен пусса илнӗ, халь хӗлле юрпа витӗннӗ, ун тӑрӑх пӗр тӗлте ҫуна йӗрӗ хуралса выртнӑ.

Помоги переводом

IV. Ҫӑмӑлах та мар ӑна тӑвасси // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Майӗпен вӑрман та хуралса пычӗ, йывӑҫсем те ҫӳлерех пек курӑнаҫҫӗ, ешӗл курӑк та тӗттӗмрех курӑна пуҫларӗ.

Постепенно деревья становились черней и как будто выше, а трава из зеленой превратилась в темно-серую.

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Хӑма урайӗн ҫурри тӗлӗнче пӗр шӑтӑк хуралса тӑрать.

В середине дощатого пола чернел открытый люк.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

— Камсем ҫывӑраҫҫӗ сан патра? — шӑнса кайнӑ тута хӗррисене аран мӗкӗлтеттерсе ыйтрӗ пӗри, сӑн-пичӗ сивве пула чугун пек хуралса ларнӑскер.

— Кто у тебя ночует? — спросил один из них, чугунно-черный от мороза, с трудом шевеля замерзшими губами.

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сӑну йӑлт хуралса ларнӑ, — хӗрхенсе ыйтрӗ Наталья.

Ты ажник с лица почернела, — участливо спросила Наталья.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унтан ҫанталӑк уяртса ячӗ, хӗвелтухӑҫ ҫилӗ вӗрчӗ, ҫеҫенхирте каллех косилкӑсем халтӑртатма пуҫларӗҫ, хуралса кайнӑ купасенчен кӑвакарнӑ уттӑн пылакрах тутӑллӑ хӗрхӳ шӑрши сарӑлчӗ, ҫеҫенхир пӑспа витӗнчӗ; унтан вара сенкертерех тӗтре витӗр хурал куринкисен, тип варсен кӑвак васанӗсемпе инҫетри пӗвӗсем хӗрринчи симӗс ҫӗлӗклӗ йӑлтӑркка хӗрлӗ ҫӳҫесен уҫӑмсӑр кӳлеписем кӑшт кӑна курӑнмалла палӑракан пулчӗҫ.

Потом установилось ведро, подул восточный ветер, в степи снова застрекотали косилки, от почерневших копен понесло сладковато-прогорклым запахом плесени, степь окуталась паром, а сквозь голубоватую дымку чуть-чуть наметились неясные очертания сторожевых курганов, синеющие русла балок и зеленые шапки верб над далекими прудами.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пуҫ ҫаврӑнать тата, пӗшкӗнсен е мӗн те пулин йывӑртарах йӑтсан, куҫ хуралса килет.

Голова кружится, и, ежли нагнусь или подыму что, в глазах темнеет.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫӑнӑх тӳрех хыпса илмерӗ, ерипен хуралса пырса, мӑкӑрланма пуҫларӗ, Аниҫҫе чустана кӑмакана лартма вӑхӑт тесе шутларӗ.

И оттого, что мука не вспыхнула сразу огнем, а медленно почернела и задымилась, решила, что пора сажать тесто в печь.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени сасартӑк Мажаров ним шухӑшсӑр кулса янине илтрӗ, вӑл Иван аслашшӗне хул айӗнчен тытса, ҫенӗхрен тухнине курчӗ те, ун куҫӗсем хуралса килчӗҫ.

Она услышала вдруг смех Мажарова, беззаботный, открытый, увидела и его самого, выходящего из сеней под руку с дедом Иваном, и у нее потемнело в глазах.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Корнейӑн пит-куҫӗ хуралса кайрӗ.

Корней потемнел в лице.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Авдотйӑн пит-куҫӗ хуралса килчӗ, анчах вӑл ҫынсем шӑпланиччен кӗтрӗ те шӑппӑн каларӗ:

Авдотья потемнела в лице, но переждала шум и тихо досказала:

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Упӑшкине суд туса айӑпланӑ тата вӑл пӗр хыпарсӑр ҫухалнӑ хыҫҫӑн Авдотья хуралса кайнӑ, пӗр ҫула яхӑн шӑпӑрт ҫӳренӗ.

После того как муж ее был осужден и пропал без вести, она чуть не с год ходила почерневшая и тихая.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Сайралса, сирӗлсе пырса, урам тӑрӑх тӗтӗм тӗслӗ тӗтре татӑкӗсем ишеҫҫӗ-ха, анчах ял ҫинче тӳпе тасалса пырать ӗнтӗ, нӳрпе шӳсе сарӑлнӑ, хуралса кайнӑ чус витнӗ ҫурт тӑррисем ҫинчен ҫумӑр тумламӗсем сӑрхӑнаҫҫӗ, ҫил вӗсене тата-тата антарать, пӑтранчӑк кӳлленчӗксене катрашкалатать.

По улице, редея и расползаясь, еще плавали дымные клочья тумана, но небо над селом уже расчищалось, с набухших влагой, потемневших тесовых крыш сочились капли, ветер срывал их, рябил мутные студеные лужи.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пробатов кӑмака патне лутра тенкел ҫине пырса ларчӗ, кӑмака алӑкне уҫрӗ те, шурӑ сӗткен чӑшӑлтатса тухакан, хуралса кайнӑ пуленкесем ҫине пӑхса, вут-ҫулӑм кӗрлесе ялкӑшнине нумайччен пӑхса ларчӗ.

Пробатов сел около печки на низкую скамеечку, приоткрыл дверцу и, глядя на почернелые поленья, исходившие белым шипучим соком, долго любовался ярким буйством огня.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Киле ҫитнӗ ҫӗре куҫӗсем хуралса килчӗҫ.

Пока добрался домой, в глазах потемнело.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл хӑйӗн хуралса кайнӑ, шӑнӑрлӑ аллисене малалла тӑсрӗ, пӳрнисене малтан сарса ячӗ, унтан чӑмӑртарӗ, анчах Аникей ӑна кӑшкӑрса чарчӗ:

Он выставил вперед свои темные, узловатые ручищи разящая пальцы и свел в кулаки, но Аникей грубо остановил его:

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл аллисене сасартӑк малалла ярт тӑсрӗ — унӑн хуралса кайнӑ чукунран шӑратса тунӑ пек аллисенчен Пробатов кӑшт айккинелле пӑрӑнчӗ.

Он так неожиданно выбросил вперед свои руки, что Пробатов даже чуть посторонился перед его темными, чугунолитыми кулаками.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лампӑ тӑрпи ҫине кивӗ хаҫатран тунӑ абажур тӑхӑнтартнӑ, вӑл ҫӳлтен ҫунса хуралма та ӗлкӗрнӗ, хуралса кайнӑ хут варринчен йӑлт-йӑлт сикекен ҫулӑм тӳрех куҫа ҫутата-ҫутата илет.

На стекло лампы был надет бумажный, свернутый из старой газеты абажур, уже успевший обгореть сверху, и трепетный язычок пламени из-за потемневшей бумажной кромки сверкал прямо в глаза.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней