Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сухалне (тĕпĕ: сухал) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кӑвак, ҫамрӑк пулин те, ҫутӑрах сарӑ кӑтра сухалне вӑрӑм ӳстерсе янӑ, таса хӗрлӗ тути сухалӗ айӗнчен пиҫсе ҫитнӗ арбуз татӑкӗ тӗслӗ курӑнать.

У казака, несмотря на его молодость, кучерявилась густейшая светло-русая борода, арбузным ломтем розовел в ней свежий румяный рот.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Мӗншӗн каҫхине? — ыйтрӗ вӑл, ӳслӗкӗ иртсе кайнӑ хыҫҫӑн сухалне шӑлса илсе.

И уже после приступа, вытирая бороду, спросил: — Почему вечером?

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ура ҫине тӑрса ӗлкӗреймен Иван Алексеевич еннелле вӑл пӗр утӑм ярса пусрӗ, ӑна хӑюллӑн тытса ыталарӗ, унтан чуптуса илчӗ те йӗпе сухалне Иван Алексеевич питне сӗртӗнтерсе ҫапла каларӗ:

Он шагнул к не успевшему встать Ивану Алексеевичу, уверенно обнял его и, целуя, касаясь лица мокрой бородой, сказал:

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫын шаккамасӑрах кӗчӗ, кӑвакара пуҫланӑ кӗске сухалне алӑк патӗнче шӑлса тӳрлетрӗ те хулӑн сасӑпа каларӗ:

Человек вошел без стука, у порога расправил тронутый проседью короткий оклад бороды, баском сказал:

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хирӗҫ вӗрекен ҫил, ун хулпуҫҫийӗсем ҫинчи шӑрӑх вӗҫӗсен шереписене сывпуллашнӑ майлӑ вӑркӑштарса, элхерейӗнни пек шурӑ сухалне тӑрмаларӗ, икӗ еннелле сирсе, хыҫалалла туртрӗ.

Встречный ветер раздувал, заносил ему назад концы белой патриаршей бороды, прощально помахивая махрами кинутого на плечи шарфа.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑхӑтсӑр ҫутатса кайрӗҫ Коршуновӑн тилӗ ҫӑмӗ пек хӗрлӗ сухалне кӑвак пӗрчӗсем, унтан тӑнлавӗ ҫине куҫса йӑва ҫавӑрчӗҫ: малтанах — тӑмлӑ тӑпра ҫинчи типчак курӑкӗ пек — пӗчӗк тӗмескепе, унтан хурлӑхлӑ шурӑ пайӑркасем сарӑ хӗрлӗ тӗсе ҫӗнсе илчӗҫ те тӑнлавӗсем ҫинче асар-писеррӗн сарӑлса ашкӑрчӗҫ, хӗрлӗ ҫӳҫе хӗссе пырса, пӗрер пӗрчӗн тыта-тыта илсе, пӗтӗм лӗпкине хупласа хучӗҫ.

Раньше времени высветлила седина лисью рыжевень коршуновской бороды, перекинулась на виски и поселилась там, вначале — как сибирек на супеси — пучками, а потом осилила рыжий цвет и стала на висках полновластной соленая седина; и уже тесня, отнимая по волоску, владела надлобьем.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Малта сухалне хырнӑ лутакарах хӗрлӗармеец килет; сарлака шӑтӑклӑ лапчӑк сӑмсаллӑскер, вӑл питӗ йӑрӑ та тӑрӑн-тӑрӑн утать, тӳрех курӑнать — ватӑ фронтовик.

Впереди шел невысокий пожилой красноармеец, бритый, с приплюснутым, широконоздрым носом, сам весь ловкий, подбористый, с маху видать — старый фронтовик.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сотня командирӗнчен кӑларнӑ теҫҫӗ сана? — ыйтрӗ Пантелей Прокофьевич, ҫӗхреленнӗ сухалне шӑмӑ турапа якаткаласа.

Гутарют, будто ты уж с сотенных снятый? — спросил Пантелей Прокофьевич, принаряжая костяной расческой свалявшуюся бороду.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тахӑшӗ, ҫӳҫ каснӑ чух ашкӑнкаласа, Меркулов сухалне картлантарса кӗскетнӗ те, сарлака мӑк сухалтан ятне кӑна хӑварнӑ, ҫитменнине тата, тикӗсленҫи пулса, ӑна савӑл майлӑ чалӑшшӑн шӗвӗртсе кӑларнӑ.

Кто-то, подстригая Меркулова, из озорства окорнал ему бороду, сделал из пышной бороды бороденку, застругал ее кривым клином.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсенчен пӗри, лутака пӳллӗ, сарӑрах хӑмӑр тӗслӗ кӑтра сухалне хӑлхи таран ӳстерсе янӑ нимӗҫӗ, чарӑнма паллӑ парса алӑ сулчӗ.

Один из них, мелкорослый, заросший по уши курчавой каштановой бородой, позывно махнул рукой.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лагутин, сайра сухалне шӑлса илсе, ҫинҫе те кӳренчӗк сасӑпа каларӗ:

 — Лагутин гладил скудную бороденку, тонким жалующимся голосом говорил:

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Григорий, куҫӗсене шутарса пӑхнӑ май, ашшӗн кӗмӗллене пуҫланӑ хура сухалне асӑрхаса илчӗ.

Григорий повел глазами, разыскал отцову посеребренную с чернью бороду.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кил хуҫи-казак, сухалне шӑлкаласа, ют ҫын картишне килсе кӗнӗ пек, унӑн-кунӑн пӑхкаласа илчӗ.

Хозяин-казак гладил бороду, оглядывался, ровно на чужом базу.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Аякран Деникин сӑнлӑрах пек туйӑнакан Лукомский, пӗчӗкҫӗ сухалне чӗпӗткелесе, васкамасӑр пӳлӗм тӑрӑх кумса ҫӳрет.

Лукомский, отдаленно похожий на Деникина, медленно ходил по комнате, щипал бородку.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сарлака ҫамкаллӑ, вӑкӑр питлӗ, чармак куҫлӑ Кутепов, кӗреҫе сухалне кӗскен кастарнӑскер, ун еннелле ҫаврӑнса пӑхать; Неженцевӗ кӑшкӑрнӑ еннелле Кутепов хулпуҫҫийӗ урлӑ кармашса тинкерет.

Кутепов повернул широколобое, бычье лицо с широко посаженными черными глазами и подстриженной лопатистой бородкой; из-за его плеча выглянул на окрик Неженцев.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пантелей Прокофьевич, кулага ҫинипе ҫӑран какӑрса, сухалне шӑлса илчӗ.

Пантелей Прокофьевич густо отрыгнул кулагой, пригладил бороду.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл кӑвакарса кайнӑ сухалне мӗкӗлтеттерчӗ, хыҫне сӑран ҫӗленӗ кӑҫатти ҫине пӑха-пӑха илчӗ, сӑмсине нӑшӑклаттарса туртрӗ.

Он жевал поседевшую бороду, глядел на свои подшитые кожей валенки, чмыкал носом.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Лагутин ҫӑрах мар сарӑ сухалне пуҫ турипе тураса илчӗ.

Лагутин расческой гладил небогатую русую бороденку.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

44-мӗш полк делегачӗ, сайра кӑна пӗчӗк сухалне хыпашлакаласа, сӑмаха малалла тӑсрӗ:

Вновь, потрагивая сибирьковую бородку, тянул делегат 44-го полка:

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Христоня, питне аллипе сӑтӑркаласа, тахҫантан вара хырӑнманнипе шӑртланса кайнӑ сухалне чалӑштарчӗ.

Христоня, проводя по щекам рукой, шуршал щетиной давно не бритой бороды.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней