Поиск
Шырав ĕçĕ:
Старик, Ольгӑна чарса тӑратасшӑн пулса, хӑлаҫланкаласа илчӗ те хыттӑн кӑшкӑрса чӗнчӗ.Тут вдруг старик замахал руками и закричал Ольге, чтобы она остановилась.
Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.
Хӑпаланса тухнӑ аллисемпе хӑлаҫланкаласа, Сима хапха патнелле вӗҫтерчӗ, шӑп ҫак вӑхӑтра унтан ӗҫе пӗтернӗ тӑватӑ ача чупса тухрӗ.
Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.
Вӑл, хӑй умӗнче Испани королӗ тӑнине курсан, аллисемпе хӑлаҫланкаласа илчӗ те кӑштах вилсе каймарӗ.Когда она услышала, что перед нею испанский король, то всплеснула руками и чуть не умерла от страха.
Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.
Мӗн вара, мана ӗненмиех, кама та пулин куҫӑхтартӑм-им? — кӑшкӑрашма тытӑнчӗ пӗр хӗрлӗрех сӑмсаллӑ та козак сввтки тӑхӑнса янӑ хӗрарӑм, аллисемпе хӑлаҫланкаласа.
Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.
Час-часах тискерленсе кайса вырӑнӗнчен тӑрать те, хӑлаҫланкаласа, темскер ҫине тинкерсе пӑхма тытӑнать, ҫав япалана ярса тытасшӑн тейӗн; тути хускалать, пӗр-пӗр тахҫан маннӑ сӑмаха каласшӑн-и тен вӑл — анчах ҫавӑнтах хускалми пулать…
Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.
Упӑтепе капитан ывӑлӗ мӗн хӑтланнине пӑхса палуба ҫинче пурте кулатчӗҫ, анчах ача вӗрене вӗҫертсе, аллисемпе хӑлаҫланкаласа кашта ҫине тӑрсан, хӑранипе пурте кӑнтса тӑчӗҫ.
Шыва сикни // Евстафий Владимиров. Лев Толстой. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 3–7 стр.
Вӑл хӑйӗн тӗссӗрленсе кайнӑ тӗксӗм сарӑ кӗпи ҫаннисене тавӑрса-туса тӑмарӗ, анчах Кӗҫӗн Акима кӗтсе илсе, ӑна ҫав тери майлӑн та маттуррӑн янах шӑмминчен янклаттарса ячӗ, вара Аким, ҫурӑмӗпе халӑха тӗрткелесе сирсе, ҫил арманӗн ҫунатти пек хӑлаҫланкаласа, пӗр-икӗ чалӑша яхӑнах кайса ыткӑнчӗ.
33-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
— Этем вӑл — тӑпра, куҫа курӑнакан ҫук япала, кӗл ҫеҫ, — тесе вӑл мӑшкӑлтӑк шывӗ тӑкмалли шӑтӑк тавра ҫаврӑнса кайнӑ чух ӳсӗрпе персе анасран хӑлаҫланкаласа, хӑйпе хӑй калаҫса пынӑ.— Человек, — философствовал он, обходя помойную яму и балансируя, — есть прах, мираж, пепел…
Йытӑпа ҫын калаҫни // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 126–129 стр.
Аялти йӗммине пӑрахиччен тӑхтама унӑн чӑтӑмӗ ҫитеймерӗ, ҫавӑнпа вӑл, сӑхсӑхса илчӗ те, тӗксӗм те ырхан аллисемпе хӑлаҫланкаласа, аялти йӗммипех шыва кӗрсе кайрӗ…
Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.
Ҫыран хӗрринче, аллисемпе хӑлаҫланкаласа, чупса ҫӳрерӗ, унтан вӑл ҫыран хӗрринче, ӳпне выртакан хура кимӗ патне ыткӑнчӗ.
5-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951