Корпус чувашского языка

— Ун сассинче хаяр курайманлӑх илтӗнчӗ, суккӑр куҫӗсем сиввӗн, нимӗн сиккеленмесӗр тӑчӗҫ.

— В голосе слепого звучала горячая ненависть, невидящие глаза глядели холодно, неподвижно.

Ҫӗрлехи хӑнасем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Григорьев сассинче каллех хута кӗни сисӗнет.

В голосе Григорьева уже слышалось больше заботы, чем гнева.

Ҫӗрлехи хӑнасем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Кушил мучи сассинче тарӑхни, кӳренни, хута кӗрсе калаҫни илтӗнет.

В голосе Кошеля — обида, гнев, жалость.

Туптать // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

— Григорьев сассинче хӗрхенни те, ӳпкелешни те илтӗнчӗ.

— В голосе Григорьева слышались жалость и упрек.

Ҫӗвӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Палламан ҫын сассинче хӑюлӑх, чӑрсӑрлӑх, савӑнӑҫ илтӗнет.

В голосе незнакомца чувствуется удаль и бесстрашие.

Яка Илле мунча кӗрет // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Унӑн сассинче, хаяр та чӗрӗ куҫӗсенче, вӑл сӑмахне каласа пӗтермесӗрех чарӑннинче палламан ҫын пӗрре пӑхсах ҫамрӑкӑн хуйхи-суйхине ӑнланса илни сисӗнчӗ.

По его голосу, взгляду и недомолвкам Ухтивану показалось, что старцу известна вся его незадавшаяся жизнь.

Татӑклӑ сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ивук сӑн-сӑпатӗнче, сассинче вӑл ӗлӗкхи тусӗ умӗнче пӑртак именерех тӑни, хӑйне ниҫталла мар туйни сисӗнет.

В его голосе послышались нотки того, прежнего Ивука.

Утарта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Унӑн сассинче (сӑнӗнче те!) ни хӑрани, ни хӑйне пӗчӗкке хуни, ни йӑпӑлтатма хӑтланни сисӗнмест.

В его голосе — и на лице! — ни покорности, ни заискивания нет и в помине!

Пролог // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Фатима сассинче темле тӑрӑхлани илтӗнчӗ.

Помоги переводом

XXVI // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

— Сехре сассинче каллех мӑнкӑмӑллӑх сисӗнчӗ.

Помоги переводом

XIV // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Сассинче вара кӑшт йӑлӑнтарни сисӗнет, йӑлӑнтарни те мар пулӗ вӑл, хӑйне ытларах хисеплеме ыйтни ҫеҫ.

Помоги переводом

I // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Кӗмӗл чӗлӗхсем такама мухтаса юрланӑ пек е такама кунта йыхӑрнӑ пек янраҫҫӗ, вӗсен сассинче пӗрре хӗрсен чӗрене кайса тивекен юрри, тепре вӑрманти кайӑксем чӗвӗлтетни, тепре тата садри шӑпчӑкӑн илемлӗ кӗвви илтӗнсе тӑрать.

Помоги переводом

XI // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Ун сассинче пытанса тӑракан вӑрттӑн кулӑ янӑрарӗ.

Помоги переводом

IX // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Марине Михала сассинче килнӗренпе пӗрремӗш хут халичченхи кулӑшларах сасса илтрӗ.

Помоги переводом

II // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

— «Чухӑнсен сассинче» ӗҫлеттӗм Ӗпхӳре пулнӑ чух.

Помоги переводом

6 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

— Гарвей, — терӗ вӑл ҫепӗҫ те тӳрӗ вӑйпа; ҫак вӑй унӑн хаваслӑ, ҫӑмӑлттайрах сассинче — пӗрремӗш хут, — Гарвей, мана тӗрӗссине каласамӑр!

— Гарвей, — сказала она с нежной, и прямой силой, впервые зазвучавшей в ее веселом, беспечном голосе, — Гарвей, скажите мне правду!

ХХХII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Унӑн сассинче хӑйне шанни мар, ытларах ӗшенӳ палӑрать.

В его тоне слышалась скорее усталость, чем самоуверенность.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

— Эпӗ сирӗнпе пӗрле ҫак самантрах тухса каймалла та… — тухтӑр сассинче — тарӑн тунсӑх, — анчах… анчах мана Нилӑн чӑн-чӑн, тӗп-тӗрӗс пуҫламӑшне — ҫӑл куҫне — татӑклӑн палӑртма ултӑ е ҫичӗ уйӑх кирлӗ.

— Я охотно отправился бы с вами теперь же, — сказал он с неподдельной грустью, — но мне осталось каких-нибудь шесть-семь месяцев, чтобы окончательно установить истинные истоки Нила.

XVI. Аслӑ ӗмӗт // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Анчах ҫак сӑнарсем пӗлтерӗшсӗр юлмарӗҫ; чун-хавалӑм тӗнчине оркестрӑн нумай-нумай сассинче пытаннӑ кӗвӗ-ҫемӗ уҫса кӑтартать, ҫак кӗвӗ-ҫемӗ вара Чаплӑран та чаплӑ Ҫӗр-шыва йыхравлать.

Но они не остались без выражения; за меня мир мой душевный выражала музыка скрытого на хорах оркестра, зовущая Замечательную Страну.

XVI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Урӑхла май ҫук-и? — анчах унӑн сассинче, курнӑҫланупа иккӗленӗве пӑхмасӑр, матрос пуҫарӑвне пӗтӗмпех ырлани илтӗнет.

Нельзя ли иначе? — но полное одобрение слышалось в ее голосе, несмотря на притворные колебания.

XI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.