Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ҫавӑнтах (тĕпĕ: ҫавӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫавӑнтах патакне ывӑтса ярать, чул тротуарӑн чи хӗррине тӑрса, аллисемпе шайлашӑнса вӗрен тӑрӑх утакан ӑста пек, хӑлаҫланма пуҫлать.

Затем отбросил палку и шел, балансируя руками, по краю тротуара, по узенькой каменной кромке, как канатоходец.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ылтӑн пӑталлӑ кӗмӗл такансем ҫинчен вула-ха тепӗр хут —терӗ ҫавӑнтах.

Прочти-ка еще раз это место о серебряных подковах и золотых гвоздях.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл пирӗн пата килчӗ те, килкартинче ӗҫлекенсем ун хыҫҫӑнах унӑн тахҫанхи тем пысӑкӑш арчине ҫӗклесе кӗчӗҫ, няня ҫавӑнтах арчинчен шурӑ сапунне кӑларчӗ, чепчикне тата пӗр авалхи фотографи.

Она явилась, и следом за ней дворник втащил большой старинный сундук, из которого няня немедленно вынула белый передник, чепчик и старинную фотографию.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫӗрле эп тӗлӗрсе ҫитнӗ вӑхӑтра вӑл мана тӗлӗкри пек курӑнчӗ те, ҫавӑнтах ҫухалчӗ, кайран эпӗ тахҫанччен ҫавӑн ятне пӗлеймесӗр тӑтӑм, Саня унпа ӑҫта паллашнине те пӗлеймерӗм.

Как сонное, ночное видение, он мелькнул и исчез и долгое время я даже не знала, как его зовут и где Саня познакомился с ним.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑнтах крават патӗнчен пӑрӑнчӗ.

И поспешно отступил от кроватки.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку питӗ канӑҫсӑр ӗҫчӗ ӗнтӗ, мӗншӗн тесен Саша ҫывӑрманпа пӗрехчӗ, тӗлӗрсе илсен те ҫавӑнтах вӑранатчӗ, вӑл епле сывланине хуралласах тӑмалла пулчӗ.

Это было трудно, потому что Саша почти не спала или засыпала и сразу же просыпалась, и нужно было всё время следить за дыханием.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Малтанласа эпир крепость ҫине ҫавӑн тӗлӗнчи тӳпе ҫине темӗнччен пӑхса тӑтӑмӑр, унтан ҫавӑнтах Ҫар медицини академийӗпе унӑн пӗлӗчӗ ҫине ҫаврӑнса пӑхрӑмӑр та, пӗр самант хушшинчех пӗр тӗнчерен тепӗр тӗнчене — куҫа илӗртмен сӑнран ытарайми тӗссемпе хӑвӑрт-хӑвӑрт ялкӑшса та улшӑнса тӑракан тӗнчене куҫнӑ пек туйӑнчӗ.

И мы сперва долго смотрели на крепость и на её небо, а потом вдруг поворачивались к Военно-медицинской академии и к её небу, и это был как будто мгновенный переезд из одной страны в другую — из неподвижной и серой в прекрасную, живую, с быстро меняющимися цветами.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑнтах ӑна чуптуса илтӗм; эпир ӗнтӗ Арктика институчӗн картишне пырса кӗнӗччӗ: — Пурте ӑнӑҫлӑ пултӑр, — терӗм эпӗ.

Я быстро поцеловала его, хотя мы стояли уже во дворе, перед самым зданием Арктического института, и сказала: — Ни пуха ни пера.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан эпӗ Саша ҫинчен каласа патӑм та эпир каллех чарӑнтӑмӑр — хальхинче кансӗр вырӑнтах чарӑнмалла пулчӗ, ҫавӑнтах пире тӗрткеле пуҫларӗҫ; эпир чылайччен Саша ҫинчен калаҫрӑмӑр.

Потом я сказала о Саше, и мы снова остановились — на этот раз в неудобном месте, потому что нас сразу же стали очень толкать, — и долго говорили о Саше.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑнтах вӑл мана хӑйӗн халӗрех кӑна тунӑ ӗҫне кӑтартрӗ — Пушкин вилнӗренпе ҫӗр ҫул ҫитнине асӑнса ун ятне тумалли палӑк проекчӗ; Пушкин Нева шывӗ хӗррипе, ҫиле хирӗҫ шинелне варкӑштарса утать, пит-куҫӗ хавхаланнӑ та мӑнаҫлӑ унӑн.

И он стал показывать мне свою последнюю работу — проект памятника Пушкину к столетнему юбилею; Пушкин был изображён шагающим по набережной Невы, против ветра, в развевающейся шинели, с упрямым, вдохновенным лицом.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑнтах тата темле хӑрушлӑх та вӗлтлетсе иртет.

Но вдруг мелькало и что-то страшное.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав хӗл эпӗ укҫаран ҫаплах татӑк тӑркаларӑм, укҫа мана Уфаран ярса тӑратчӗҫ, Пушкӑртсен геологи управленийӗ ҫавӑнтах тӑратчӗ, укҫине текех кая юлса яратчӗҫ.

В ту зиму у меня было довольно трудно с деньгами, потому что мне присылали деньги из Уфы, где находилось Башкирское геологическое управление, и часто задерживали.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эп кукамай ҫине пӑхрӑм, хӑранипе вӑл ман ҫине пӑхми пулчӗ, кӗнӗ ҫын Николай Антонович иккенне эпӗ ҫавӑнтах тавҫӑрса илтӗм.

Я посмотрела на бабушку — она испуганно отвела глаза, и я поняла, что это Николай Антоныч.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑнтах шырас пирки нимӗнле иккӗленӳ те ҫук.

— Нет никаких сомнений, что именно в этом, — возразила я энергично.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Св. Мария» тухса кайни ик-виҫ кун иртсенех Карск тинӗсӗнче элес-мелес вӑйлӑ тӑвӑл хускалнӑ, ҫавӑнтах вара экспедици Ҫӗнӗ Ҫӗр ҫыранӗ таврашӗнче пӗтнӗ, тенӗ ас-хура тухнӑ.

Через несколько дней после ухода «Св. Марии» в Карском море разразился жестокий шторм, и тотчас же распространились слухи о гибели экспедиции у берегов Новой Земли.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шхунӑна хатӗрлесе яракан сутуҫӑсем хушшинче епле кӑна ирсӗр хирӗҫӳсем хускалаҫҫӗ, тишкӗрсе шавлаҫҫӗ, ҫавӑнтах тем-тем сутаҫҫӗ — хӑшпӗр хатӗрсемпе ӗҫме-ҫимесене ирӗксӗрех хӑварма тивнӗ те вӗсене ҫавӑнтах йӳнӗ хакпа сута-сута янӑ.

Какие грязные ссоры между торговцами, снаряжавшими шхуну, какие суды и аукционы — часть снаряжения и продовольствия пришлось оставить на берегу, и всё это было продано с аукциона!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӑна вара унтан концертран таврӑннӑ Александра Димитриевна курнӑ та ҫавӑнтах тав-шав хускатнӑ, Вальӑн хӑйӗн парнине каялла леҫмеллех пулчӗ.

Но там её нашла Александра Дмитриевна, вернувшаяся со своего концерта, и тут поднялся такой крик, что Вале пришлось уйти со своим подарком.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ вӑратас тесе чӗнтӗм ӑна, анчах ҫавӑнтах хӗрхенсе кайрӑм, ун умне чӗрне вӗҫҫӗн пӗшкӗнсе лартӑм та ӑна ҫывӑхранах пӑхма тытӑнтӑм.

Я окликнула его, но мне сразу же стало жалко, и я присела подле него на корточки и стала рассматривать близко-близко.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Каҫ кӳлӗм куҫӗсем унӑн ытла хуран курӑнчӗҫ, ҫавӑнтах мана ун куҫӗсене ҫеҫ курнӑ пек туйӑнчӗ, вара, ытти умра мӗн пурри те йӑлтах тӗттӗмленсе шӑранчӗ.

У него глаза казались очень чёрными в сумерках, и мне вдруг показалось, что я вижу только эти глаза, а всё вокруг темнеет и уходит.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑнтах вӑл хамӑр пӗрле ярӑнма ҫӳренине асне илчӗ, вара епле мана питҫӑмартинчен чуптунине шухӑшласа кӑларчӗ, питҫӑмарти ӑна темле «калама ҫук хытӑ та, сивӗ, тӗклӗ пек» туйӑннӑ имӗш.

Потом он вдруг вспомнил, как мы ходили на каток, и выдумал, что один раз на катке поцеловал меня в щёку и что «это было что-то страшно твёрдое, пушистое и холодное».

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней