Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӑм сăмах пирĕн базăра пур.

тӑм (тĕпĕ: тӑм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Кайран купаларӑмӑр та тӑм шӑлса тухрӑмӑр, тул енчен те, шал енчен те шуратрӑмӑр.
Ну, сложили стены, оштукатурили глиной, побелили изнутри и снаружи.

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Виҫҫӗр лава яхӑн тӑм турттарса пулмӗ-ши тетпӗр-ҫке.
— А земли-то небось еще и больше трехсот возов будет.

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӗп урайне ирӗкрех тӑвасшӑн ҫав та, ҫурт айӗнче ҫурт пултӑр тесе мар-и, пулнӑ-пулнӑ — Чӗмпӗр купсисенни пек тӑвар терӗмӗр… тата миҫе лав тӑм турттарса тӑкмалла пулать-ши?
Подпол-то посвободней хочу сделать, чтоб под домом еще был дом, а, как у симбирских купцов, слышь, Эндюк, еще сколько надобно выкопать да вывезти глины-то, а?

Шалтан ҫав вӑхӑтра тӑпра та тӑм тиенӗ лавсем тухатчӗҫ.
В это время к воротам подъехали телеги, груженные землей и глиной, чтобы выехать со двора.

Кирпӗч тиенӗ лавсем унта кӗре-кӗре каяҫҫӗ, каялла вӗсем, тӑпра та тӑм тиесе, ял тулашӗнчи ҫырмана кая-кая тӑкаҫҫӗ.
Это въезжают груженные кирпичом телеги, а со двора они вывозят землю, глину, еще какой-нибудь хлам и везут все это за околицу, чтобы свалить в овраг.

Кӑмакине те, туса пӗтернӗ хыҫҫӑн, пӗрре кӑна хутса пӑхнӑччӗ, темӗне пула тӑм шӑрши халь те сирӗлмест.
Печку протопили единственный раз, как сложили, а запах дыма почему-то стоит до сих пор.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӑйӑрӗ нумай, тӑмӗ ҫырма тулли, кӗрлӗ-ҫурлӑ унтан пушӑ лавпа иртсе тухма ҫук — тӑм ҫӑрӑлать, шывӗ те ҫавӑнтах, ҫӑр та ир, ҫӑр та ир.
Песку там много, а глины — полная река, в распутицу ни пешему пройти, ни конному — глина так и липнет пудами на ноги да на колеса, да, и песок, и глина, и вода — все под руками, бери да меси…

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑрман хӗррипе унта хӑйӑр та тӑм нихҫан кивеле пӗлмест, мӗн чухлӗ кирпӗч кирлӗ, ҫавӑн чухлӗ ҫапма пулать.
У вас там вдоль лесной опушки песку да глины видимо-невидимо, сколько надо, столько и лепи кирпича-то…

Асту, ҫав тӑм чараран ытла ан пӗҫер.
И гляди, слишком долго не вари.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӑм чашӑкне вӑл сӗтел кӗтессине тирпейлӗн лартрӗ, хӗрне кӑчӑк туртса хӑлхинчен кӑна ҫапла пӗлтерчӗ:
Поставив горшок на краешек стола, отец поманил дочку пальцем и прошептал на ухо:

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Элентей кӗпи ҫаннине тӗллӗн-паллӑн тӑм ҫыпӑҫкаланӑ.
К Элендею на одежду налипла глина с разных сторон.

Вӑрмансем таткаланӑ горизонт хыҫӗнчен тӑм пӳртсен ушкӑнӗ тухать.
Из-за горизонтов, лесами сломанных, толпа надвигается мазанок.

Пирӗн ҫамрӑксене // Петӗр Ялкир. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 30–35 с.

Вӑл ирчченех пӗр хускалмасӑр выртнӑ, ыйтсан та хирӗҫ сӑмах чӗнмен, тӑм илнӗ урисем тӳсме ҫук сурнӑ пулин те йынӑшман.
Она пролежала до утра без движения, ничего не сказав более и даже не застонав, хотя ноги ее были отморожены и, видимо, сильно болели.

Ӗҫ ҫапла пулнӑ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Эпир тӑм илтермерӗмӗр те! — калаҫӑва хутшӑнчӗ Шура.
А мы и не отморозили! — перебил Шура.

Ашшӗсӗр // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

— Эпир ытларах та тытнӑ пулӑттӑмӑр, анчах унтан пире пӗр ҫын хуса ячӗ, «путатӑр е алӑра тӑм илтеретӗр», тет.
— Мы бы и побольше поймали, да нас какой-то дядя оттуда прогнал, говорит: утонете или руки отморозите.

Чавса пӑх, чавса пӑх, тӑпрапа тӑм тӗпне ҫитеймӗне…
Что ж, пусть копает, авось до глины дойдет и успокоится…

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫӗрӗшнӗ урай шӑрши, тӑм шӑрши — сывлӑш ҫавӑрма кансӗр.
Пахло гнилью от старых половых досок и глиной, дышать было тяжело.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Витрепе юнашар печӗк тӑм кӑкшӑм пур.
Рядом с ведром он увидел небольшой глиняный кувшин, в нем что-то было.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӑратӑр тӑм писменсем пек.
Стоите как чурбаны глиняные!

Салма вӗре пуҫланӑ-пуҫламан Шерккей тем сарлакӑш елпешке тӑм чашӑк ҫӗклесе пычӗ.
Едва салма закипела, Шерккей подошел к котлу с большой глиняной миской.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика