Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ҫавӑнтах (тĕпĕ: ҫавӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Йӗкӗт пирки сирӗлнӗ паҫӑрхи шухӑшӗсене вӑл ҫавӑнтах хӗрхеннӗ пек пулса кайрӗ.

И ему было жаль тех дум и чувств, которые уничтожил этот парень своим вопросом.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Гаврила тӑма хӑтланчӗ, анчах пултараймарӗ, ҫавӑнтах вӑл, хыттӑн ятлаҫса ӳсӗр ҫын куллипе кулса ячӗ.

Гаврила попробовал подняться, но не смог и, крепко обругавшись, засмеялся бессмысленным смехом пьяного.

I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Ҫавӑнтах сана пӑхаҫҫӗ, хыпашлаҫҫӗ, куҫласа илеҫҫӗ те — ил виҫӗ тенкӗ!

Сейчас тебя поглядят, пощупают, подивуются и — получи три рубля!

I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Ҫӗтӗк-ҫатӑк, тарланӑ ҫынсем, ывӑннипе, шав-шавпа тата шӑрӑхпа минтӗренӗскерсем, ҫавӑнтах тата ҫак ҫынсем хӑйсем тунӑ кӗрнекӗпе хӗвел ҫутинче йӑлтӑртатакан хӑватлӑ машинӑсем, малтанлӑха пӑспа та мар, хӑйсене тӑвакансен ӳт-хал вӑйӗпе, вӗсен юнӗпе ҫӳренӗ машинӑсем курӑнаҫҫӗ, — ҫаксене пӗр-пӗринпе танлаштарнинче хаяр мӑшкӑллӑхӑн пысӑк поэмийӗ курӑнса каять.

Рваные, потные, отупевшие от усталости, шума и зноя люди и могучие, блестевшие на солнце дородством машины, созданные этими людьми, — машины, которые в конце концов приводились в движение все-таки не паром, а мускулами и кровью своих творцов, — в этом сопоставлении была целая поэма жестокой иронии.

Челкаш // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Унашкал ҫынпала эсӗ ху та ҫавӑнтах лайӑхланса каятӑн.

С таким человеком ты и сам лучше становишься.

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

– Кӳрентертӗм пулсан, каҫар эппин, пӑртак кӑмӑллӑрах пӑхсам ара — тесе сасартӑках йӑвашлана пуҫларӗ ватӑ магнат, ҫавӑнтах хӗр урисем патнелле пӗр хутаҫ ывӑтса ячӗ, пысӑк хутаҫах, тӑванӑм!

«Прости, коли обидел, взгляни хоть поласковей», — сразу сбавил спеси старый магнат и бросил к ее ногам кошель — большой кошель, брат!

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Ҫын епле сухаланине куратӑн та шухӑшлатӑн: акӑ вӑл хӑйӗн вӑйне ҫӗр ҫине пӗрер тумламӑн тумлатсах пӗтерет, унтан ҫӗре кӗрсе выртать те ҫавӑнтах ҫӗрсе каять, тетӗн.

Видишь, как человек пашет, и думаешь: вот он по капле с потом силы свои источит на землю, а потом ляжет в неё и сгниёт в ней.

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Сӑмахран ак, сан кушакку урамра ҫӳренине курчӗ-тӗк, ун ҫинчен вӑл, кил-ҫуртсӑр выльӑх тесе, ҫавӑнтах протокол ҫырса хурать.

К примеру, увидит твою кошку на улице и составит протокол, как будто это бродячий скот.

Почта уйрӑмӗнче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 15–17 стр.

— Куҫӑр ара эсир те пирӗн пата, — кӗтмен ҫӗртенех каласа хучӗ вӑл, хӑй ҫавӑнтах ҫакнашкал шухӑш маларах пуҫа кӗменшӗн эрленнӗ пек пулчӗ.

— Так и вы к нам переходите, — неожиданно сказала она, досадуя, почему такая мысль не пришла ей в голову раньше.

38-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Хӑвӑр кайӑр! — тавӑрчӗ те Маша, ҫавӑнтах кӑшкӑрса ячӗ: шултра пӑр катӑкӗ унӑн ӗнсине ыраттармаллах килсе ҫапнӑ иккен.

— Сами уходите! — ответила Маша и вскрикнула: крупная градина пребольно щелкнула ее по затылку.

36-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӗнер ав, хиртен таврӑнсан, урине салтма кутник сакки ҫине ларчӗ те ҫавӑнтах ҫывӑрса кайрӗ.

Вчера пришла с поля, села на порожек разуваться, да так и заснула.

31-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл Никиткӑпа Феньӑна ҫавӑнтах крават ҫине ӳкерчӗ.

И, ухватив Феню с Никиткой, повалил их на кровать.

31-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах Петька хирӗҫ пулмарӗ, ҫавӑнтах ӳпне выртса, питне аллипе хупларӗ те ҫапла каларӗ:

Но Петька сдачи не дал, а сразу осел на землю, закрыл голову руками и заскулил:

27-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑнтах Захар Егор Платончӑн туллине те тупнӑ.

Среди посевов Захар нашел сотку с пшеницей Егора Платоныча.

24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Семушкин кӳреннӗ пек пулчӗ, ҫавӑнтах кӑмӑл пуррисене тыркас шӑтӑкӗсем патне пытанса выртса, унӑн капкӑнӗсем мӗнле ӗҫленине тӗрӗслеме сӗнчӗ.

Семушкин обиделся и тут же предложил всем желающим залечь и замаскироваться около сусличьей норы, чтобы на опыте убедиться, как безотказно действует его капкан.

23-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӗлӗк куратӑн! — тарӑхса кайрӗ Санька, Девяткина ҫавӑнтах уринчен ярса илчӗ те ҫӗр ҫине сӗтӗрсе антарчӗ.

Ворон ловишь! — вышел из себя Санька и, подпрыгнув, ухватил Девяткина за ногу и стащил его на землю.

21-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑнтах Санька, Петькӑна тӗлӗнтермелле, кӗсйинчен пилоткине туртса кӑларчӗ те лешне ыраттармаллах сӑмсинчен ҫатлаттарчӗ, унтан хӑй хыҫҫӑн сӗтӗрчӗ.

Но тут, к немалому Петькиному удивлению, Санька вытащил из кармана пилотку, пребольно щелкнул его по носу и потащил за собой.

19-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Вӑл Санька ҫине ҫав тери хӗрхеннӗ пек пӑхса илчӗ, Санькӑн ҫавӑнтах пӳртрен тухса тарасси килчӗ.

— И она с таким сожалением посмотрела на Саньку, что тому захотелось поскорее уйти из избы.

14-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ну-ка, изобретатель, халех сапаласа пӗтер хӑвӑн тупӑшна! — хыттӑн хушрӗ те Девяткин, ҫавӑнтах ҫӗклем ҫыххине салтма тытӑнчӗ.

— А ну, изобретатель, разбрасывай свое добро на все четыре стороны! — строго приказал Девяткин и начал развязывать веревку, стягивавшую вязанку.

11-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Маша, Санькӑн пичӗ ҫумне ҫыпҫӑннӑ эрешмен карти куҫне те лекнӗ пулӗ, тесе шутларӗ, вӑл ҫавӑнтах витрине ун патнелле йӑтса пычӗ.

А Маше показалось, что у Саньки засорились глаза от паутины, которая облепила его лицо, и она подошла к нему с ведром воды.

11-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней