Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ҫӗрлехи (тĕпĕ: ҫӗрле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хупписене хупман чӳречерен пӳлӗме ҫӗрлехи хӑмӑр кӑвак ҫутӑ тӗксӗммӗн сӑрхӑнса кӗрет.

Через не прикрытое ставнями окно в комнату вторгался густой, лиловый свет ночи.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӗвел анни нумай та пулмасть-ха, тавралӑх ҫапах та ҫӗрлехи пек тӗттӗмленчӗ: ҫӑра та тӗксӗм пӗлӗтсем тӳпене карса илчӗҫ.

По небу ползли густые облака, и хотя солнце село недавно, было уже совсем темно.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Кантӑк тӑрӑх ҫумӑр чӑшӑлтатса юхрӗ, таҫта ҫӗрлехи инҫелӗхре пӑравус йывӑррӑн хашлатса сывларӗ, такамран пулӑшу ним усӑсӑр кӗтнӗ евӗр, вӑраххӑн та эрлӗклӗн кӑшкӑртрӗ.

По окну шуршал дождь, далеко в ночи тяжело пыхтел паровоз, протяжно и жалобно гудел, словно безнадежно звал кого-то на помощь.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Больницӑран тухнӑ хыҫҫӑнхи пӗрремӗш кун Сергейшӑн нимӗнле ҫӗнӗлӗх те памарӗ, ҫӗрлехи йывӑр шухӑшсене те сиреймерӗ.

Наступивший день, первый после больницы, не принес Сергею ничего нового, не развеял тяжелых ночных дум.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ҫӗрлехи тикӗт сӑнлӑ хура тӳпе тӑрӑх талккишпех мӑкӑрланса куҫакан ҫумӑр пӗлӗчӗсене ҫил кӑнтӑралла хӑвалать.

По черному небу ветер гнал на юг сплошные клубящиеся тучи.

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хам тата хӑратӑп: ҫӗрлехи ӗҫ-ҫке-ха, ҫав шӑв-шава илтсе, кам та пулин арпалӑха килсе кӗрӗ те аван мар пулса тухать.

А сам боюсь: дело ночное, как раз ишо кто-нибудь припрется в мякинник на этот наш шум.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӳлӗме ҫӗрлехи сулхӑн сывлӑш палкаса кӗчӗ.

В комнату хлынул свежий ночной воздух.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫӗрлехи тӗттӗмрен кӗнӗ хыҫҫӑн курница маччинчен ҫакса хунӑ пысӑк лампа ҫути унӑн куҫне шартарса ячӗ, сӑмсине ҫӑра та йӳҫӗ махорка тӗтӗмӗн йывӑр шӑрши пырса ҫапрӗ.

После ночной темноты свет большой лампы, висевшей в горнице под потолком, ослепил его, в ноздри ударил густой и горький запах махорочного дыма.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Карттус тӑхӑнмасӑрах крыльца ҫине тухрӗ, хӑйне ҫӑмӑлтарах пек туйса, ҫӗрлехи уҫӑ сывлӑша кӑкӑр тулли сывласа илчӗ.

Не надевая фуражки, вышел на крыльцо, с облегчением, всей грудью, вдохнул свежий ночной воздух.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Чуххӑмӑн ҫеҫ куҫса пынӑ май, вӗсем ҫӗрлехи тӗттӗмре ҫине-ҫинех утса каҫмалла мар кӳлӗсемпе ҫурхи шыв тулса ларнӑ ланкашкасем тӗлне пыра-пыра тухрӗҫ.

Двигаясь вслепую, все время натыкались в ночной темноте на озера и налитые полой водой глубокие протоки, перейти которые вброд было невозможно.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫӗрлехи сӗм-тӗттӗмре хыҫран йӗрлесе пыма май ҫукран ҫеҫ ӑна тӗппипе ҫӗмӗрсе тӑкаймарӗҫ.

И окончательному уничтожению не подверглась лишь потому, что преследование было невозможно ввиду беспроглядной ночной темноты.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ун ҫӗрлехи шухӑшӗсене вӑрттӑн итлемен вӗт-ха вӑл?

Не подслушал же он его ночные раздумья!

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унтан вара казаксем хупӑрласа илнӗ кронштадтсем ҫӗрлехи пӑч-тӗттӗмре питӗ нумай «пулеметсем» шатӑртатнине, хӑйсен застависем тӗлли-паллисӗр перкелешнине, казаксем хиклетнине, ҫывхарса килекен утлӑ ҫар ҫухӑрашнине тата лаша урисем янӑравлӑн тӗпӗртетсе ҫывхарнине илтнӗ те Дон еннелле тапса сикнӗ, ункӑран ҫӗмӗрсе тухнӑ, анчах повстанецсем вӗсен ҫулне утлӑ атакӑпа пӳлсе илнӗ.

И вот, когда окруженные кронштадтцы услышали в ночной непроглядной темени говор многочисленных «пулеметов», суматошные выстрелы своих застав, казачье гиканье, вой и гулкий грохот приближавшихся конных лав, они бросились к Дону, пробились, но были конной атакой опрокинуты.

LVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем тӗттӗм тӑкӑрлӑкра сӑмах чӗнмесӗр тӑчӗҫ, унтан хускалми шӑплӑхпа, ҫӗрлехи тӗттӗмпе, ҫамрӑк курӑкӑн ӳсӗртсе яракан шӑршипе илӗртекен ҫеҫенхирелле ним шарламасӑрах утса кайрӗҫ.

Они молча постояли в темном проулке и так же молча пошли в степь, манившую безмолвием, темнотой, пьяными запахами молодой травы.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лешӗ ҫӑмха пек хутланса выртнӑ та куҫне сӑран подсумок ҫине хурса тӗлӗрет; яппун патронташӗ унӑн айӑк пӗрчине ыраттарать, анчах хӑй пурпӗр майлӑрах ҫаврӑнса выртма ӳркенет, ҫӑтах пӗркенсе кӗптеннӗ шинель арки айне ҫӗрлехи сивӗ сывлӑша кӗртес килмест унӑн.

Тот дремлет, свернувшись калачом, положив в голова кожаный подсумок; японский патронташ давит ему ребра, но он ленится лечь поудобней, не хочет пускать в плотно запахнутые полы шинели струю ночного холода.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсене шӑн хытарса лартнӑ сивӗ ҫӗр ҫинче ҫӗрлехи вӑхӑтра выртма кичем пулчӗ.

Скучно было им лежать ночью на холодной, скованной морозом земле.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хушӑран кӑна вӑл ҫӗрлехи вӑхӑтра та вӗҫекен шыв чӑххисем, пӗр-пӗриншӗн тӗмсӗлсе, тунсӑхлӑн сасӑ панипе тата аравасӑр нумай кайӑк кӑвакалӗсем ҫунаттисене пӑрӑлтаттарса авӑснипе хускалчӗ: кӑвакал кӗтӗвӗсем, ейӳ кайнӑ Донӑн ирӗклӗ улӑхӗсем патнелле ҫул тытнӑ май, ытла та хыпаланса вӗҫеҫҫӗ…

Лишь изредка нарушавшаяся тоскующей перекличкой летевших и ночью куликов да дребезжащим посвистом бесчисленных утиных крыльев: стаи уток летели, спешили, добираясь до привольной поймы разлившегося Дона…

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫӗрлехи канлӗ шӑплӑхра вӗсем шӑлӗсене ыйхӑллӑн кӑтӑртаттарни, хутран-ситрен чихлетсе сунаслани илтӗнет.

В полуночной сладкой тишине слышно было, как сонно поскрипывали они зубами, изредка чихали и фыркали.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пулеметран кӑларса янӑ черетсем, ҫӗрлехи хуралҫӑ шакӑрчи пек, хыттӑн шатӑртатса тӑчӗҫ.

Пулеметные очереди выстукивали ночной колотушкой сторожа.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пуҫӗсене кӑларса, вӗсем кӑлӑхах ҫӗрлехи куҫ витерейми тӗттӗмре мӗн те пулин курма тӑрӑшрӗҫ.

Высовывая головы, напрасно пытались разглядеть что-нибудь в ночной непроницаемой наволочи.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней