Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тин сăмах пирĕн базăра пур.
тин (тĕпĕ: тин) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр ҫамрӑк пӑшалпа персе ярсан тин вӗсене чун кӗнӗ пек пулчӗ.

Оживились, только когда один из молодых выстрелил по зайцу.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пулать-ҫке-ха — пуля пӗр-пӗр Ванюка е Ҫумккана вилмеллех мар сӑхса кайӗ те, ҫавӑн чухне тин вӑл вӑрҫӑн хӗрхенӳсӗр хаярлӑхне ӑнланса ҫитӗ.

Доведется же так, что не до смерти кусанет пуля какого-нибудь Ванюшку или Семушку, — тут только познает он нещадную суровость войны.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫамрӑк, тин кӑна повстанецсен ретне илнӗ вунултӑ-вунҫичӗ ҫулхи йӗкӗтсем, аттисемпе пушмакӗсене хывса, ӑшӑ хӑйӑр тӑрӑх ҫара уран ҫатлаттарса утса пычӗҫ.

Молодые, лет по шестнадцати-семнадцати парнишки, только что призванные в повстанческие ряды, шагают по теплому песку, скинув сапоги и чиричонки.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӑюллӑн тапӑнса, вӗсем Каргин повстанецӗсен полкӗн икӗ сотнине хутортан хӳтерсе кӑларчӗҫ, унтан тин ҫырма тӑрӑх Василевски хуторӗ патнелле хӗссе пычӗҫ.

Бесстрашной атакой они выбили из хутора две сотни Каргинского повстанческого полка, оттеснили их по балке к Василевскому.

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑвак ҫутӑлла тин Григорий хӑй ӳсӗрӗлсе кайнине туйса илчӗ.

Только перед зарей Григорий почувствовал, что опьянел.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗлетӗн пулсан, ҫакӑнта тин манӑн алӑ-ура итлеми пулчӗ, вырӑнтан тапранаймастӑп, хуть ҫӗр тӗпне анса кай!

И только тут, знаешь, отнялись у меня ноги и руки, не могу двинуться, да и баста!

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий шинель ҫинчен пиҫиххи ҫыхрӗ, ҫӗлӗкӗ айӗнче тӑрмаланнӑ ҫӳҫне тӗкӗр умӗнче тураса якатрӗ, унтан тин Ермаков еннелле ҫаврӑнса тӑчӗ.

Григорий подпоясал шинель, причесал перед зеркалом свалявшиеся под папахой волосы, только тогда повернулся к Ермакову:

XXXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Матвей куринки хыҫӗнче тупӑ сасси хулӑнӑн кӗрслетсе кайсан тин вара пурте пӗр харӑс шӑпланчӗҫ.

И разом смолкли, как только за Матвеевым курганом октавой бухнуло орудие.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тин кӑна калаҫу ҫыпӑҫма пуҫланӑччӗ, пӗри Решетов, Дубровка, Чернов казакӗсем Фомина Вешенскинчен мӗнле тӗтӗрсе кӑларни ҫинчен калама тӑнӑччӗ, — ҫак вӑхӑтра шурӑ ҫамкаллӑ сӑрт тайлӑмӗнче ларакан урам вӗҫӗнче икӗ юланут курӑнса кайрӗ.

Только что завязался разговор, один из казаков начал рассказывать, как выбили из Вешенской решетовцы, дубровцы и черновцы Фомина, — но в это время в конце улицы, упиравшейся в белый лобастый скат горы, показались двое верховых.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ав кам иккен… — тиф хыҫҫӑн тин ҫеҫ ура ҫине тӑнӑ Степан халсӑр сасӑпа калаҫать.

— Вон это кто… — Степан, только что поднявшийся после тифа, говорил расслабленным голосом.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пантелей Прокофьевич тиф хыҫҫӑн тин кӑна ҫӳрекен пулнӑччӗ-ха.

Пантелей Прокофьевич только что начал ходить после тифа.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорие Боковскинчен Чернышевскине ячӗҫ те, вӑл эрне ҫурӑран тин хутора таврӑнчӗ.

Григория заставили из Боковской ехать в Чернышевскую, вернулся он через полторы недели.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тахӑшӗ тин ҫеҫ килсе ҫитнӗ пулас: пӗр йӗнер йӑрани ҫумӗнче тислӗкпе хутӑш хытса сарӑхнӑ юр халӗ те ирӗлмен-ха, ун айӗнче кӑштах шыв йӑлтӑртатса ҫуталать.

Кто-то, видно, недавно приехал: на одном из стремян еще не стаял спрессованный подошвой всадника, желтый от навоза комок снега; под ним мерцала лужица воды.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӳртре ӳлесе макӑрнӑ сасӑсем шӑплансан тин ҫурӑмӗ сивӗ ҫапнӑ пек сӑрӑлтатса чӗтрекен Петро кухньӑна кӗчӗ.

В курене умолкли воющие голоса, и Петро, неся на спине неприятный озноб, вошел в кухню.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петро тин анчах выльӑхсене апат пачӗ те, алси ҫумне ҫыпҫӑннӑ утӑ ванчӑкӗсене ирткелесе, пӳрте кӗчӗ.

Петро только что наметал скотине и вошел в курень, выбирая из варежек сенные остья.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Иван Алексеевич тин ҫеҫ килсе кӗнӗ ҫын ҫине куҫне кайӑк пек чарса пӑхрӗ, ура ҫине тӑма пикенчӗ, пултараймарӗ.

Иван Алексеевич округлившимся птичьим взглядом смотрел на вошедшего, хотел вскочить, но не смог.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Казаксем пухусене ҫӳреме пӑрахрӗҫ, ҫӳрекелерӗҫ пулсан та, Давыдкӑпа ыттисем хутор тӑрӑх тӑват-пилӗк хутчен килтен киле чупса ҫаврӑннӑ хыҫҫӑн тин пычӗҫ.

Казаки перестали ходить на собрания, а если и шли, то только после того, как Давыдка и остальные раз по пять обегали хутор из двора во двор.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юлашкинчен тин пӗри хуравларӗ:

Наконец кто-то ответил:

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий хӑйне хӑй пурнӑҫӑн алӑк урати урлӑ тин кӑна ярса пуснӑ пек туйса утрӗ, унччен ӑна ытла та тӗтреллӗн курӑнни сасартӑк куҫӗ умне яр-уҫҫӑн тухса тӑчӗ.

Григорий шел, испытывая такое чувство, будто перешагнул порог, и то, что казалось неясным, неожиданно встало с предельной яркостью.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Округра хӑй тин кӑна курни-илтнисене асран кӑлараймасӑр, вӑл тавлашса кайрӗ:

Очертя голову, под свежим впечатлением виденного и слышанного в округе, он кинулся в спор:

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней