Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хыпӑнса (тĕпĕ: хыпӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ну, мӗн хыпӑнса ӳкрӗн эсӗ, атте? — йӑвашшӑн илтӗнчӗ хӗрӗн сасси.

— Ну чего ты переполошился, тятя? — Голос дочери был суховато-почтителен.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мӗн тӑвас? — хыпӑнса ӳкнӗ Ксюша.

Что делать? — лихорадочно соображала Ксюша.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл ботинкисене тӑхӑннӑ вӑхӑтра амӑшӗ малти пӳлӗмрен йӗппе ҫип илсе тухрӗ, тӳмине лартрӗ те, сасартӑк хыпӑнса ӳксе, урайӗнчи витре кӗрекен сӑмавара ярса тытрӗ.

Пока он обувался, она принесла из горенки нитку с иголкой, пришила пуговицу и вдруг встрепенулась, засуетилась, подхватила с полу ведерный самовар.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӗрӗ хыпӑнса ӳксе: — Атте? Эсӗ-и? — тесе ыйтсан, шартах сикрӗ.

И вздрогнул, услышав ее встревоженный зов: — Тятя? Ты?

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫӗр каҫасси ҫинчен шухӑшлас пулать — Приречьене Ксени патне, васкамалла-ши, вӑл тахҫанах хыпӑнса ӳксех кӗтет пулӗ ӗнтӗ — е, Черемшанкӑра юлса, йӑмӑкӗ патне кӗрсе выртмалла-ши.

Нужно было подумать о ночлеге — поспешить в Приречье к Ксении, которая, наверное, всполошилась и ждет его, или остаться в Черемшанке и заночевать у сестры.

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах таҫта инҫетре, кӑнтӑр енче, тупӑпа пенӗ сасӑ ҫемҫен килсе илтӗнсенех пурте хыпӑнса ӳкрӗҫ: йӗркене пӑтраштарса, лавсен вӑрӑм картинчен мӑшӑрлӑ кӳлнӗ тата пӗччен лашаллӑ урапасем ҫул айккинелле лӑчӑртатса тухрӗҫ.

Но едва лишь где-то далеко на юге мягко разостлался орудийный выстрел, как все пришло в движение: измешав порядок, из длинной вереницы подвод съехали в стороны пароконные и одноконные повозки, запряженные лошадьми.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вилӗмне вара вӑл ниҫта кайса кӗрейми, вӑйланнӑҫем вӑйланса пыракан чӑтӑмсӑрлӑхпа хыпӑнса кӗтрӗ.

А самую смерть ждал со всевозраставшим жадным нетерпением.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах мӗнле тарас-ха! — хыпӑнса ӳкнӗ пек арча ҫине кайса ларчӗ те Толкачев аллисене лаштах чӗркуҫҫийӗсем хушшине усрӗ.

А как бежать? — Толкачев растерянно опустился на сундук, уронив меж колен руки.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мӗншӗн чӗри, ҫӑлӑнӑҫ ҫулӗ шыраса, хирӗҫӳллӗ шухӑшсене татса парасшӑн хыпӑнса, — хӑйне пур енчен те хупӑрласа илнӗ кашкӑр пек, — ниҫта кайса кӗрейми вӗткеленнӗ?

Зачем металась душа, — как зафлаженный на облаве волк, — в поисках выхода, в разрешении противоречий?

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӑлханчӑк та кичем шухӑшсем тӑвӑнтарса витернӗ Пантелей Прокофьевич хӑти патӗнчен пушшех те хыпӑнса тухса кайрӗ.

От свата Пантелей Прокофьевич ушел растерявшийся еще больше, насквозь отравленный тревогой и тоской.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пантелей Прокофьевич хыпӑнса ӳкрӗ, аллисем ытлашши пулчӗҫ, вӗсене ниҫта чикме пӗлмерӗ.

Пантелей Прокофьевич засуетился, руки сделались лишними, некуда стало их девать.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— А мӗн? — хыпӑнса ӳкрӗ Пантелей Прокофьевич, пурттине ҫуна кашти ҫине лартса.

— А что? — встревожился Пантелей Прокофьевич, воткнув в ручницу саней топор.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫурҫӗр фронтра ҫапӑҫнӑ анат енчи казаксем, Тури Дон полкӗсем сутӑнчӑкла хӑтланнӑшӑн хыпӑнса ӳксе, ҫапӑҫусӑр-мӗнсӗр каялла чакаҫҫӗ.

Удрученные изменой верхнедонских полков, без боя отступали бившиеся на Северном фронте низовские казаки.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Апла мӗн пулса тухать-ха, тӑвансем? — темле ютшӑнса та хыпӑнса калаҫма тытӑнчӗ старик.

— Что же это вы, братцы? — как-то отчужденно и растерянно заговорил старик.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Евгений пӑлханса кайни вӑл хыпӑнса ӳксе пирус чӗртнинчен курӑнчӗ.

Торопливостью, с какой стал закуривать, Евгений выдал себя.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫак ытлашши йӑрӑ, илемсӗр кӳлепеллӗ, ним тӗлли-паллисӗр хыпӑнса ӑшталанакан ҫынна курнипе Григорин ӑш вӑркама пуҫларӗ.

Чересчур подвижной, груботелый, с обрывчатыми спешащими движениями, он вызывал какое-то беспокойство в Григорие.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Подъесаул пӑр пек сивӗ сӑмахсене шӑл витӗр хиврен сӑрхӑнтарнине курса, казак хыпӑнса ӳкрӗ, хӑравҫӑллӑн пуҫне чикрӗ, ним калама аптраса мӑкӑртатрӗ:

Подъесаул уничтожающе цедил ледяные слова, и казак растерялся, оробел, тушуясь, забормотал:

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Уншӑн хыпӑнса чӗрӳне ан та ҫунтар.

Не трать на это дело пороху.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Апла мӗнле пурӑнӑпӑр халӗ? — хыпӑнса ыйтрӗ Пантелей Прокофьевич, черккине хӑй умӗнчен аяккарах шутарса.

Как же теперича? — растерянно спрашивал Пантелей Прокофьевич, отодвигая рюмку.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Прасковья Николаевна хыпӑнса ӳкрӗ, ун пичӗ тата чипертерех пулса кайрӗ.

Прасковья Николаевна была взволнованна, и от этого ее дородное лицо выглядело особенно привлекательным.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней