Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шӑпах сăмах пирĕн базăра пур.
шӑпах (тĕпĕ: шӑпах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫавӑнпа унӑн кунта та, ҫӳлӗк патне пырса тӑрсан та, кайран, чей ӗҫнӗ чухне те, калаҫӑва шӑпах кӗнекерен пуҫлас килчӗ; малтан Татьянӑпа библиотека ҫинчен, ӑна мӗнле авторсем ытларах килӗшни ҫинчен калаҫас, вӑл мӗн тата мӗнле вуланине ыйтса пӗлес: конспектсем ҫырать-и е страницӑсен хӗрринче паллӑ тӑвать, — пӗр сӑмахпа каласан, кӗнеке ҫинчен ытти ҫынсемпе пупленӗ пекех, вӗсене кӗнеке вулама хӑнӑхтарса калаҫнӑ пекех калаҫас, унтан вара тӗп ыйту ҫине куҫас.

Поэтому и здесь, когда он подошел к полке, ему захотелось потом, за чаем, именно с книги начать разговор, вначале с Татьяной о библиотеке, рассуждая о том, какие авторы ей больше нравятся, узнать что ей больше нравится читать: готовит-ли конспекты или ставит пометки по краям — одним словом, обсуждая о книгах как и с другими людьми, беседовать в том же русле, что и привлекая их к чтению книг, а после можно и на главный вопрос перейти.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл шухӑшӗпе упӑшкипе пӗрлехчӗ-ха, шӑпах ҫак самантра Андрей чӑннипех те килнӗ пек туйӑнчӗ, — ун йӗри-таврашӗнче мӗн пурри пурте ишӗлсе аннӑ пек туйӑнчӗ, унтан каллех пурте хӑйӗн вырӑнне ларчӗ.

Она еще мысленно находилась с мужем, и в эту секунду ей почудилось, что Андрей и в самом деле приехал, — все вокруг нее точно пошатнулось, а потом снова стало на место.

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Татьяна ывӑлне ҫӗкленӗ те унӑн ҫиллес пит-куҫӗнче сасартӑк пирвайхи хут ҫывӑх паллӑсене асӑрхаса илнӗ: шӑпах халӗ, ҫак ир, Мишутка ашшӗ пек сӑнлӑ пулнипе Татьяна тӳсеймесӗр кулса янӑ:

Татьяна приподняла его и вдруг впервые увидела в рассерженном, надутом лице сына знакомые черты: именно сейчас, в это утро, Мишутка был так похож на отца, что Татьяна даже рассмеялась:

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Наталья Павловна Кондратьевпа пӗрле районсенче пӗр ҫӗрте ҫеҫ мар пулса курнӑ, вӑл ҫавӑн пек час-часах пӗччен пурӑнассипе хӑнӑхнӑ, райком секретарӗсен арӑмӗсем пурте шӑпах ҫавӑн пек пурӑнаҫҫӗ тесе шутланӑ вӑл.

Наталья Павловна побывала с Кондратьевым не в одном сельском районе, привыкла к такому частому одиночеству и считала, что именно так и живут все жены секретарей райкомов.

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫапла, шӑпах ҫапла.

Так, именно так.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Рощенскири площаде шавлӑн та ҫилӗллӗн кӗрлеттерсе кӗрекен тачанка шӑпах «Красный кавалерист» колхозӑн пулнӑ, ҫиелтен витнӗ симӗс курӑк ҫинче ларса пыракан чылай ҫула ҫитнӗ ҫын, ҫӑмӑлттайла пӗтӗрсе янӑ темле хура-сарӑ уссиллӗскер, урӑх никам та мар, шӑп кӑна Игнат Савельевич Хворостянкин пулнӑ.

Та самая тачанка, что с таким шумом и лихостью катилась на площадь Рощенской, принадлежала именно колхозу «Красный кавалерист», а мужчина пожилых лет, с молодцевато закрученными усами какого-то желтовато-бурого цвета, сидевший на сочной траве, покрытой полостью, был не кто иной, как Игнат Савельевич Хворостянкин.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Шурӑмпуҫ ҫутинче Рощенскине пырса кӗнӗ тачанкӑна ытти юлташӗсенчен шӑпах ӗнтӗ унӑн ещӗкӗ ҫине ӳкернӗ ӑнланма кансӗр пейзажпа тӳрех куҫ тӗлне пулакан икӗ сӑмах уйӑрса тӑнӑ.

Вот этот замысловатый пейзаж и эти два слова, так и бросавшиеся всем в глаза, и выделяли тачанку, проезжавшую на заре по Рощенской, среди ее прочих многочисленных сестер.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫынсене валли эпир пуян та ҫӑмӑл пурнӑҫ тума палӑртӑпӑр, эсӗ, Игнат Савельич, пӑхкала, тен, кам та пулсан ҫав пурнӑҫа юрӑхлӑ мар пулӗ — ҫакӑ вӑл шӑпах докладра хускатнӑ ыйту пулать те ӗнтӗ.

Людям мы намечаем богатую да удобную жизнь, а ты, Игнат Савельич, присмотрись, может, кто еще непригожий к той жизни, — вот оно и получится аккурат по докладу.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Шӑпах хӑйсен пуянлӑхне илемлӗ пурнӑҫ тунӑ ҫӗре яма, мӗншӗн тесен ҫав пуянлӑх капиталистсен мар, пирӗн!

Да именно для той цели, чтобы богатство свое повернуть на строительство красивой жизни, потому что это богатство не у капиталистов, а у нас!

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Шӑпах ӗнтӗ ҫав Кнышев ҫинчен пухура ҫапла каларӗҫ: «Андрей Васильевич Кнышев мӗнтен академик мар?» — терӗҫ.

тот самый Кнышев, о котором на собрании было сказано: «А Андрей Васильевич Кнышев — чем не академик?»

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Шӑпах ҫак вӑхӑтра Родниковскине илсе пыракан вӑрманлӑ сӑрт хушшипе виҫӗ юланут пынӑ.

По лесистому ущелью, ведущему в Родниковскую, проезжали три всадника.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ак ҫак вырӑнта, шӑпах Яман-Джалгапа Краснокаменски хушшинче, юхса выртакан кӳлӗ пулать, унтан тухакан шыв вара ҫак пӗтӗм айлӑма шӑварӗ.

В этом месте, как раз между Яман-Джалгой и Краснокаменской, образуется проточное озеро, и вода из него будет орошать всю эту низменность.

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Анчах шӑпах ҫак ӳкерчӗк ытти ӳкерчӗксем пек мар иккен.

Оказалось же, что именно этот чертеж был необычный.

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Шӑпах вӑхӑтра ҫитрӗр!

— В самый раз!

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Танк шӑпах Андрей палӑртса хунӑ лини урлӑ каҫать.

Танк пересекал как раз ту линию, которую отметил Андрей.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Блиндаж сасартӑк ҫав тери хыттӑн кисренсе илчӗ те, пурте шӑпах пулчӗҫ: тимӗрпе йывӑҫ чӑнкӑртатса та шатӑртатса хӑлхасене хупласа лартрӗ, унтан та кунтан тӑпра ишӗлсе анчӗ, котелоксем тӑнкӑртатса илчӗҫ…

Блиндаж вдруг тряхнуло так, что все замерли: оглушило треском железа и дерева, отовсюду посыпались комья земли, звякнули котелки…

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫав ҫырусене вуланӑ хушӑра салтаксем шӑпах пулчӗҫ.

Солдаты притихли, читая эти письма.

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл пенӗ тӗлте шӑпах пулчӗ.

Там, куда он стрелял, стало тихо.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Темиҫе секунд хушши шӑпах пулчӗ, унтан вара малта каллех Жигалов пӗтӗм чуна ҫӳҫентермелле кӑшкӑра-кӑшкӑра яни илтӗнсе кайрӗ.

Прошло несколько секунд затишья, а потом впереди раздались прерывистые, раздирающие душу крики Жигалова.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Анчах шӑпах Дятлов вилме тытӑннӑ вӑхӑтра, пӗр боецӗ — сухалланса кайнӑскер, шӑнса кӑвакарнӑскер (унӑн мӑйӗ ҫине ҫӑпансем туха-туха ларнӑ) — чикарккине туртса пӗтернӗ те чӳрече витӗр вӑрман ҫулӗ еннелле пӑхса илнӗ.

Но как раз в те минуты, когда умирал Дятлов, один из бойцов, обросший, синий от холода, с чирьями на шее, докурив цигарку, глянул в окошечко на дорогу, что выходила из лесу.

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней