Поиск
Шырав ĕçĕ:
Ашшӗн пиччӗшӗ, Мӗтри тете, юмах яма пӗрре те ӑста марччӗ, анчах вӑл каласа панине итлеме яланах интереслӗ.Дядя Митя, брат отца, не умеет рассказывать сказок, но его слушать всегда интересно.
Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Ашшӗн кӑмӑлӗ ҫемҫе.
Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Ваҫҫук сасартӑк ашшӗн чалӑшса кайнӑ галстукне, ун пысӑк та ӑшӑ аллисене аса илчӗ…Васек вспомнил вдруг отцовский галстук, съезжавший на сторону, теплые большие руки отца.
3 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Герасимовӑн ывӑлӗсем ашшӗн паттӑр та харсӑр ӗҫӗсем ҫинчен асӑнса пуранччӑр тесе, Англи ялавӗпе хӗҫне каялла хӑйнех панӑ.
Тӑван ҫӗршыв чысӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 37–51 с.
Ашшӗн ыйтӑвӗсем сине питӗ ансат, пӗр пек ответсем панӑ.
Иккӗмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.
Пысӑк ҫемье ашшӗн вӑтӑр тенкӗллӗ жалованийӗпе аран-аран тӑранкаласа пурӑннӑ.Большая семья с трудом перебивалась на тридцатирублевое жалованье отца.
Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.
Тӑван мар амӑшне Коля питех юратман, ӑна ятпа тата ашшӗн ячӗпе чӗннӗ.К мачехе Коля относился холодно, называл ее по имени и отчеству.
Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.
Ҫапах та ашшӗн сӑмахӗнчен иртме ҫук, вӑл мӗн хушнӑ — итлемелле.Но противиться отцовскому слову он тоже не может — надо слушаться.
VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Иртнӗ каҫсенче вӑл ӗнине хӑех хаваласа кӗртетчӗ, халь ашшӗн хӑваласа кӗртмӗлле.Обычно он сам встречал ее и загонял во двор, сегодня это придется сделать отцу.
IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Вилӗ ашшӗн куҫне хуптарманччӗ-ха.
I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Амӑшӗ, ӑна епле юратнӑ пулсан та, унпа канашлама кӑна мар, хӑйӗн е ашшӗн ӗҫӗсем ҫинчен те каласа паман, унпа ӗҫ пирки канашласси ҫинчен шухӑшламан.
4 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.
Ашшӗн пиншакӗ кунтах выртать, анчах пит шӑллипе супӑнь чикнӗ хутаҫ машина ҫинчех кайнӑ пулас.Отцова куртка лежала на месте, но рюкзак с полотенцем и мылом уехал с машиной.
3 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.
Инҫетре Серёжа ашшӗн сасси илтӗнчӗ:
2 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.
Вӑл Сергей ашшӗн машини ҫумӗнче, сулахай енче, пӗр урипе теприне хыҫкаласа тӑрать.Она стояла у левого крыла отцовой машины, смущенно почесывая одной ногой другую.
2 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.
Сергей ҫакӑн ҫинчен ним те шарламарӗ, анчах ашшӗн именчӗклӗхне ырламарӗ вӑл.
1 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.
Ленин ҫав тери ырӑ кӑмӑллӑ, ӑшӑ чунлӑ, делегатсемпе ӑшшӑн юлташла калаҫни, ҫав тери йывӑр ыйтусене кӗскен те уҫӑмлӑ сӑмахпа калама пӗлни, ҫын чӗринчи ӗмӗте ҫулӑмлантарса чи йывӑр ӗҫсене тума вӑй-хӑват пани, этемлӗхӗн малашлӑхне курма, уншӑн паян ҫапӑҫма, вӗренме кирлине ӗнентерме пӗлни Надя ашшӗн калавӗнче уҫҫӑн курӑнса тӑрать…
«Тӗттӗм ҫӗрсем, вут куҫӗсемпе ялкӑшӑр!» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Аннеҫӗм, ан йӗр! — тет Зоя вӗҫӗмрен, ашшӗн пӗр хускалман пичӗ ҫине хӑйӗн хӗрелсе кайнӑ типӗ куҫӗсемпе пӑхса.Мамочка, не плачь! — повторяла Зоя, глядя на неподвижное лицо отца сухими покрасневшими глазами.
Xуйxӑ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Хӑй мӗн ятлине, ашшӗн, амӑшӗн, шӑллӗн ячӗсене, ӑҫтан, кампа килнине каласа панӑ.Как ее зовут, откуда она приехала и с кем, как зовут папу, маму и братишку.
«Ҫынсене пӗлме, тӗнче курма» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Ӗнтӗ, тепӗр тесен, Селиме чир-чӗрпе те хӗнпе хавшанӑ ҫын мар-ха, ҫамрӑклӑхӗ хайӗннех тӑвӗ, чиперленӗ, ятлӑ-шывлӑ ҫуртра хӑйне пӳрнӗ телейне те тупӗ, ҫавӑн чухне, тен, ашшӗн чӑн ӗмӗтне ӑнланса тав та тӑвӗ.
XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Йывӑрпа иртрӗ-ҫке ашшӗн кунҫулӗ…
Пролог // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.